Poniedziałek 29 Kwietnia 2024r. - 120 dz. roku,  Imieniny: Hugona, Piotra, Roberty

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 04.02.23 - 18:43     Czytano: [583]

Dział: FAKTY CIEKAWE LECZ MAŁO ZNANE - Marian Kałuski

Polacy w stanach Waszyngton i Oregon

Waszyngton i sąsiadujący z nim od południa Oregon to stany w północno-zachodnim USA, leżące nad Pacyfikiem.

Stan Waszyngton ma obszar 184 661 km2 176 446 km kw. i zamieszkuje go 7 887 965 ludności (2021 r.); jego stolicą jest Olympia, a największymi miasta wielkie Seattle (aglomeracja ok. 4 mln mieszkańców), Spokane i Tacoma. Od północy stan Waszyngton graniczy z Kanadą. Z kolei Oregon ma obszar 254 806 km2 i 4 237 256 ludności w 2020 r.; stolicą jest Salem, a największym miastem Portland (652 503 mieszkańców). Stan graniczy od południa z Kalifornią.

Tereny dzisiejszych stanów Oregon i Waszyngton zamieszkiwali od wieków Indianie, którzy zostali ujarzmieni, zdziesiątkowani i zamknięci w rezerwatach po walkach z kolonistami amerykańskimi i amerykańską kawalerią w latach 1855-57 i 1860-80. Natomiast pierwszymi Europejczykami, którzy tu docierali od 1543 r. byli hiszpańscy żeglarze z Meksyku; pierwszym z nich był Bartolome Ferrelo. Dopiero w 1778 r. pojawił się tu angielski podróżnik James Cook i mniej więcej w tym samym czasie Rosjanie z należącej wówczas do Rosji Alaski. W 1788 i 1792 r. tereny te badał amerykański żeglarz Robert Grey. W 1804-06 wnętrze Oregonu i Waszyngtonu badali podróżnicy amerykańcy Meriwether Lewis i William Clark. Również w 1805 r. wnętrze Oregonu badała amerykańska ekspedycja handlowa Johna J. Astora. To on założył w Oregonie w 1811 r. pierwszą amerykańską osadę - placówkę handlu futrami o nazwie Astoria. Jednak systematyczna kolonizacja Oregonu rozpoczęła się dopiero w 1842 r., a dzisiejszego Waszyngtonu tak na dobre dopiero po odkryciu złota nad rzeką Salmon w 1860 r.

Do terytorium dzisiejszych stanów Oregon i Waszyngton rościły pretensje: od południa Hiszpania (uważająca te tereny za część kontrolowanej przez nią Kalifornii), od północy Rosja (usadowiona na Alasce do 1867 r.), od pn.-wsch. Anglia (usadowiona w dzisiejszej zachodniej i środkowej Kanadzie) i USA, rozrastające się drogą ekspansji na zachód kontynentu. W 1790 r. Hiszpania, w 1824-25 Rosja i w 1846 r. Anglia zrzekły się swych roszczeń do terytorium Oregonu i Waszyngtonu na rzecz Stanów Zjednoczonych. W 1848 r. rząd Stanów Zjednoczonych utworzył jednostkę administracyjną pod nazwą Terytorium Oregon, z którego w 1853 r. wydzielono Terytorium Waszyngton. Terytorium Oregon zostało stanem w 1859 r., a Terytorium Waszyngton ogłoszono stanem dopiero w 1889 r.

Pierwszymi Polakami w stanach Waszyngton i Oregon byli Polacy w służbie rosyjskiej na Alasce, która od XVIII w. do 1867 r. należała do Rosji. Byli to głównie żeglarze, zatrudnieni w Rosyjsko-Amerykańskiej Kompanii Handlowej działającej na Alasce. Jeden z nich, Dionizy Zaremba, z polecenia Kompanii odbył w latach 1827-41 szereg rejsów rozpoznawczych wzdłuż wybrzeży Alaski oraz dzisiejszej Kolumbii Brytyjskiej (Kanada) i obecnych zachodnich wybrzeży USA, a więc wybrzeży stanów Waszyngton, Oregon i Kalifornii.

Kolejnymi Polakami w pn.-zach. Ameryce byli, a byli na pewno, poszukiwacze złota, przybyli tu z Kalifornii lub podążający tędy do pól złotodajnych w Kolumbii Brytyjskiej. Prawdopodobnie niejeden z nich złożył tu swoje kości, nie wytrzymując trudów podróży, często głodu i wielu innych niebezpieczeństw po drodze (np. Indianie). Kolejną grupę Polaków przyciągnęła do stanu Waszyngton gorączka złota w latach 1860 i 1870. Za sprawą kilku gorączek złota oraz napływu imigrantów podążających szlakiem oregońskim ludność Portlandu wzrosła z 17 577 mieszkańców w 1880 r. do 90 426 w 1900 r. Chyba nikt z polskich poszukiwaczy złota w Oregonie czy Waszyngtonie nie osiadł tu na stałe, a jeśli tak to naprawdę niewielu. Jednak nawet tych niewielu rozpoczęło historię polskiego osadnictwa w Oregonie czy Waszyngtonie, która trwa po dziś dzień. Niestety, ten polski wątek z czasów tutejszego pionierskiego osadnictwa jest nieznany - prawie że wcale nieistniejący w dokumentach lub jeszcze nieodczytany. Z niewielu zachowanych wiadomości wiemy, że np. nieliczna jeszcze wtedy Polonia chicagowska zorganizowała aż kilka wypraw w same tylko Czarne Góry w znajdującym się na wschód od Oregonu Terytorium Wyoming, po odkryciu tam złota. Niestety, wszystkie te wyprawy skończyły się tragicznie dla śmiałków (S. Sierecki). Polacy w poszukiwaniu szczęścia - swojego Eldorado szli nie tylko do Wyoming, ale i dalej, aż nad Pacyfik, korzystając zapewne ze słynnego szlaku pionierów "Oregon Trail". W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku nastąpił w stanach Waszyngton i Oregon ożywiony rozwój kolei, rybołówstwa, przemysłu drzewnego i wydobywczego. Wiemy, że grupa Polaków pracowała przy budowie kolei Northern Pacific w Oregon. Rozwój gospodarczy stanów Waszyngton i Oregon ściągnął tu jeszcze większe grupy Polaków. Ale ciągle byli to nieliczni Polacy spośród tych, którzy tak masowo emigrowali do Stanów Zjednoczonych Ameryki od końca XIX wieku i do I wojny światowej, wybuchłej w 1914 r. Tzw. "Dziki Zachód" nie przyciągał Polaków. Zapewne bali się oni właśnie tego "dzikiego Zachodu", gdzie rządził colt, oraz Indian. Dlatego udokumentowane osadnictwo polskie na terenie Oregonu i Waszyngtonu jest znane dopiero od przełomu XIX i XX w. Ci rodacy, którzy przybywali tu na stałe, prawie wszyscy osiedlali się w dużych miastach, pracując w lokalnych zakładach przemysłowych. Jednak i ich było tu niewielu. To unikanie przez Polaków stanów północno-zachodnich Ameryki w celach osadniczych także w latach 20. XX w., kiedy już colt tu nie rządził, a walki z Indianami ustały, sprawiło, że spośród 1 268 583 osób urodzonych w Polsce i mieszkających w USA w 1930 r. tylko 2086 mieszkało w stanie Oregon i 3942 w stanie Waszyngton. Poza Polakami - osobami urodzonymi w Polsce mieszkało wówczas w Ameryce 2 073 615 osób urodzonych w USA z rodziców polskich, z których tylko 2600 mieszkało w stanie Oregon i 5869 w stanie Waszyngton. Dużo więcej Polaków osiedliło się w stanach Waszyngton i Oregon w latach 1940-50, a trzecia fala w latach 80. XX w., na którą składali się działacze Solidarności i emigranci stanu wojennego w Polsce (1981). Niebawem do tych trzech fal emigracji polskiej dołączyli Polacy i osoby polskiego pochodzenia z innych stanów co sprawiło, że w 2000 r. - że w stanie Waszyngton mieszkało już 93 345 osób pochodzenia polskiego, a w stanie Oregon - 55 485, a w 2018 r. w stanie Waszyngton mieszkało aż 136 645, a w stanie Oregon 68 657 Polaków i osób pochodzenia polskiego. Stanowili 1,7% ogółu ludności stanu Waszyngton, a w Oregonie 1,6% ogółu ludności. Polacy mieszkają głównie w miastach Seattle i Portland oraz kilku większych, m.in. w Tacoma w stanie Waszyngton. Są to dzisiaj w zdecydowanej większości potomkowie Polaków ze wschodnich stanów Ameryki, których przyciągnął bardzo duży rozwój gospodarczy Oregonu i Waszyngtonu. Przybysze znajdują w Seattle gospodarkę opartą na przemyśle lotniczym, elektronicznym, mikrobiologii. Rozwija się współpraca miasta z krajami Azji. Dlatego wśród przybywających tu Amerykanów polskiego pochodzenia jest wielu specjalistów w różnych dziedzinach życia gospodarczego, jak również przedstawicieli wolnych zawodów. Rodowitych Polaków jest tu niewielu, np. w Seattle było ich raptem ok. 5000 w 2000 r. Z Polaków rekrutują się w stanach Waszyngton i Oregon głównie przedstawiciele powojennej emigracji (po 1945 r.), jak i tzw. emigracji solidarnościowej (z lat 80. XX w.). To oni dzisiaj prawie wyłącznie są parafianami jedynych polskich kościołów w tych stanach: św. Małgorzaty w Seattle i św. Piotra i Pawła w Tacoma w stanie Waszyngton i św. Stanisława w Portland w stanie Oregon czy członkami polskich organizacji. Nazwiska i imiona wszystkich 16 członków zarządu Domu Polskiego w Portland (Oregon) na początku XXI w. były w pisowni czysto polskie. Tak duża liczba Polaków i osób polskiego pochodzenia w Seattle, a także w Portland sprawiła, że oprócz nich także rodowici Amerykanie w obu tych miastach coraz częściej sięgają po polskie potrawy, takie jak np. pierogi, bigos czy Polish sausage (polską kiełbasę), które można kupić w wielu polskich sklepach i delikatesach, a także w restauracjach.

...

Zwiększony napływ Polaków do stanów Waszyngton i Oregon sprawił, że pod koniec XIX w. zaczęły powstawać tu pierwsze polskie organizacje i kościoły katolickie, bez których Polak na emigracji przestaje być Polakiem. Początkowo głównym celem organizacji polonijnych w Portland i Seattle było wspieranie nowych imigrantów, później na stałe wpisały się w barwną mozaikę amerykańskiego środowiska, stanowiąc obecnie most pomiędzy Europą a wybrzeżem Pacyfiku. Natomiast Domy Polskie w Portland i Seattle są miejscem, gdzie ciągle rozwija się i jest troskliwie pielęgnowana kultura i tradycja polska.

Pierwsi zorganizowali się Polacy w mieście Tacoma (219 tys. mieszkańców w 2021) w stanie Waszyngton, które zostało założone w 1875 r. jako zachodnia stacja końcowa transkontynentalnej linii kolejowej Northern Pacific Railroad. Tacoma stało się bardzo ważnym centrum w tym rejonie stanu i dynamicznie się rozwijała. Commencement Bay Land and Improvement Co. odegrał ważną rolę we wczesnym rozwoju miasta. Tutaj przybywali masowo także poszukiwacze złota w stanie Waszyngton. Wśród przybyszy nie brakowało Polaków. W 1892 r. pobudowali sobie w Tacoma polski drewniany kościół św. Piotra i Pawła, który jako polski kościół funkcjonuje po dziś dzień (3422 Portland Ave.). Parafianami są tu teraz głównie Polacy przybyli tu po wprowadzeniu przez reżym stanu wojennego w Polsce w 1981 r. Przy parafii koncentruje się polskie życie. Obecnie proboszczem jest tu ks. Eugeniusz Bolda.

Znamy trochę lepiej początki polskiego życia narodowego w Portland (Oregon) niż w Seattle. Od pocz. lat 90. XIX w. Polacy w Portland spotykali się w budynku "Orzeł Biały" (White Eagle) przy Willamette River. Na parterze była polska restauracja, a w pokojach na piętrze spotykały się różne grupy polskie. Był to w pewnym sensie prywatny Dom Polski. Budynek ten istnieje po dziś dzień i jest w nim nadal restauracja - ale amerykańska - i piwiarnia (McMenamins Pub). W 1892 r. grupa 11 Polaków zebranych w "Orle Białym" zorganizowała się w oddział Związku Narodowego Polskiego (ZNP) w Chicago; otrzymał numer 195. Tak powstała pierwsza polska organizacja w Portland i w stanie Oregon. W 1904 r. oddział z pomocą innych Polaków w mieście i ks. Karola Sieroczyńskigo, duszpasterza tutejszych Polaków, kupił dwie parcele na których w latach 1907-08 wzniesiono kościół polski św. Stanisława i szkołę polską, a w latach 1909-11 Dom Polski (Polish Hall). W 1905 r. powstał nowy oddział ZNP pod nazwą Polish Library Association - Polskie Stowarzyszenie Biblioteczne (nr 549), wielce zasłużony przy budowie Domu Polskiego, i w 1914 r. oddział ZNP nr 1555, którego członkami byli polscy Ślązacy. W okresie międzywojennym wszystkie trzy oddziały połączyły się w jeden pod numerem 195 i pod nazwą Polish Library Association. W 1941 r. osiedlił się w Portland pan Kawalek, znany działacz ZNP w Chicago i założył nowy oddział ZNP, który otrzymał numer 2895. Oba oddziały istnieją i pracują dla polskości po dziś dzień.

Dzisiaj (pierwsza dekada XXI w.) w Portland poza dwoma oddziałami Związku Narodowego Polskiego (numery 195 i 2985) działają: powstałe w 1994 r. Towarzystwo Miłośników Kultury Polskiej, od 2002 r. Fundacja Domu Polskiego - organizacja charytatywno-kulturalna związana z tutejszym Domem Polskim, Klub Filmu Polskiego, Szkoła Polska (powstała na początku lat 90. XX w.), biblioteka polska i zespół ludowy "Sobótka". Wielkim wydarzeniem polonijno-kulturalnym od 1994 r. jest doroczny Festiwal Polski - Perła Oregonu, eksponujący polską kulturę, z udziałem grup tanecznych i serwując kuchnię polską. W mieście jest Konsulat RP, który pomaga w podtrzymywaniu polskości w mieście. Polskość podtrzymują tu również polscy proboszczowie kościoła św. Stanisława.

Także w Seattle w 1899 r. został założony oddział Polskiego Związku Narodowego, który na początku XX wieku kupił pierwszy "Polish Hall - Dom Polski" w dzielnicy Ballard. W 1919 r. Polonia zakupiła większy budynek "Polish Home - Dom Polski" na 18th Avenue. Rozbudowany i poddany modernizacji jest do dzisiaj miejscem polonijnych spotkań, uroczystości, zabaw i festiwali. Dzisiaj lista polsko-amerykańskich organizacji jest dość długa i każdy w Seattle może znaleźć dla siebie coś ciekawego: Stowarzyszenie Polskiego Domu, Fundacja Polskiego Domu, Polski Związek Narodowy, Stowarzyszenie Miast Siostrzanych Seattle-Gdynia, Katedra Polskich Studiów na Uniwersytecie Waszyngtońskim - Departament Języków Słowiańskich i Studiów Rosyjskich, Wschodnioeuropejskich i Centralnej Azji, którym kierował na początku XXI w. prof. Katarzyna Dziwirek, Radio Wisła, Klub Książki Polskiej, Klub Filmowy OKO, Chór Vivat Musica, Polskie Harcerstwo, Polski Festiwal Filmowy, Klub Taneczny, Salon Poezji, Klub Piłkarski, dwa polskie kościoły, dwie polskie szkoły, w tym Polska Szkoła im. Juliusza Słowackiego (Ewa Orlowska). Poza tym w Seattle na początku XXI w. działało i może nadal działa Towarzystwo Miłośników Kultury Polskiej, które wydaje kwartalnik "Gazetka Polonijna" pod redakcją Mili Janeczek. W Seattle organizowany jest doroczny festiwal filmów polskich i wiele innych interesujących imprez kulturalnych. W polskim sklepie rodacy, spragnieni polskich wędlin, słodyczy i czasopism, mogą zaopatrzyć się w nie do woli.

Polskie życie narodowo-społeczne i kulturalne reprezentują również oddziały powstałego w Chicago w 1880 r. Związku Narodowego Polskiego w stanach Oregon i Waszyngton.

W Seattle i Portland działają Konsulaty Honorowe RP.

W Internecie stan Oregon reprezentują: Portland Polonia - portlandpolonia.org oraz Portland Polish Festival - www.polishfestivalpdx.org , a stan Waszyngton Polish Home Seattle - www.polishhome.org oraz Polacy w Seattle - www.facebook.com/groups . Polacy w Seattle to grupa zrzeszająca kilkuset Polaków mieszkających w Seattle i stanie Waszyngton.

...

Według amerykańskiej Catholic Encyclopedia (Encyklopedii Katolickiej) w 1907 r. w diecezji rzymskokatolickiej w Seattle (Waszyngton) mieszkało 2800 Polaków-katolików, były 3 kościoły polskie i 3 księży polskich, a w diecezji Oregon City (na peryferiach Portland, dzisiaj jest to arcybiskupstwo Portland) mieszkało 1600 Polaków-katolików i był 1 polski kościół w Oregon City, obsługiwany przez 1 księdza polskiego. Jak już wspomniałem, pierwszym polskim kościołem w tym regionie Ameryki był i jest kościół św. Piotra i Pawła w Tacoma, wzniesiony przez Polaków już w 1892 r. Prawdopodobnie na przełomie XIX i XX w. rozpoczął pracę duszpasterską wśród Polaków w Portland i Oregon City ks. Karol Sieroczyński. Widać z tego, że Polacy zaraz po przybyciu w te strony myśleli o posiadaniu własnego - polskiego kościoła z polskim proboszczem.

W Portland, gdzie osiedliła się duża grupa Polaków, kościół polski zlokalizowano w pobliżu miejsca pracy polskich imigrantów, przy torach kolejowych, portach i magazynach dzielnicy Albina. W dniu 4 lipca 1907 r. został położony kamień węgielny pod budowę nowego kościoła, a parafia poświęcona św. Stanisławowi Biskupowi i Męczennikowi. Kościół konsekrował 6 grudnia 1908 r. arcybiskup Oregon City, Aleksander Christie. Przy kościele powstała szkoła St. Stanislaus School. Budowniczym kościoła i pierwszym proboszczem był ks. Karol Sieroczyński, którego na stanowisku proboszcza kolejno zastąpili: w 1912 r. ks. Florian Matuszewski, w 1932 r. ks. V.L. Moffenbeier, w 1935 r. ks. Stanisław Śmigiel, w 1957 r. ks. Milan Mikulich, OFM, w 1962 r. ks. Joseph Mikulich, OFM, w 1982 r. ks. Stanisław Herba, TChr, w 1988 r. ks. Stanisław Parol, TChr, w 1989 r. ks. Stanisław Drzał, TChr, w 1993 r. księża Richard Philiposki, TChr i ks. Henryk Kociołek, TChr, w 2004 r. ks. Tadeusz Rusnak, TChr, w 2010 r. ks. Piotr Dzikowski TChr. Parafia św. Stanisława służyła potrzebom duszpasterskim polskich imigrantów i innym słowiańskim imigrantom na terenie Portland. W latach 50. liczba polskich parafian powiększyła się w związku z przybyciem przesiedleńców z Europy w wyniku II wojny światowej. Budowa autostrady Interstate 5 spowodowała, że wiele polskich rodzin było zmuszonych przenieść się daleko od kościoła - na obrzeża miasta. W latach 80. do Portland napłynęła kolejna fala Polaków, spowodowana emigracją osób związanych z Solidarnością w wyniku stanu wojennego w Polsce w 1981 r. Wówczas w wyniku porozumienia Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej z archidiecezją Portland parafię św. Stanisława przejęło Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej. W 1994 r. rozpoczęto posługę duszpasterską także dla imigrantów z Chorwacji.

Powstanie polskiego kościoła św. Małgorzaty w Seattle jest ściśle związane z emigracją solidarnościową lat 80. XX w. Jego początki sięgają 1983 r. i działalności duszpasterskiej na tym terenie ks. Mieczysława Szweji ze zgromadzenia Księży Chrystusowców (1983-88), duszpasterza Polaków w Tacoma, który jesienią 1988 r. został przeniesiony do Kanady, a jego miejsce zajął ks. Józef Calik S.Ch. Dwa razy prosił on bezowocnie arcybiskupa Seattle, ks. Raymonda Hunthausena o przydzielenie na mszę dla Polaków jakiejś kaplicy czy opuszczonego kościoła. Po tych odmowach ks. Calik rozpoczął zbieranie funduszy na budowę polskiego kościoła. Nowy arcybiskup Seattle Thomas Murphy po spotkaniu z ks. Calikiem wysłuchał kolejnej jego prośby i wspólnoty polskiej i przydzielił jej zaniedbany kościół św. Małgorzaty. Polacy wyremontowali go i w niedzielę 6 września 1992 r. odprawiono w nim pierwszą mszę św. po polsku. Mszę tę odprawił Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej ks. Bogusław Nadolski S.Ch. z Poznania, w towarzystwie ks. Prowincjała Tadeusza Winnickiego i ks. Józefa Calika S.Ch., którego arcybiskup Murphy mianował kapelanem dla Polaków z prawami proboszcza. Ks. Calik zmarł w 2004 r. Parafia ciągle jest obsługiwana przez polskich chrystusowców. W pierwszym dziesięcioleciu istnienia polskiego kościoła w Seattle odbyło się w nim 140 chrztów, 182 pierwszych komunii św., 114 bierzmowań (Seattle odwiedzili polscy biskupi: ks. kard. Józef Glemp w 1993 r., ks. bp Stanisław Stefanek z Łomży w 2001 i ks. abp Szczepan Wesoły z Rzymu w 2002 r.), 40 ślubów i 23 pogrzeby. W niedzielnych mszach uczestniczy od 400 do 900 osób. Okazyjnie na polskie msze do kościoła św. Małgorzaty w Seattle przyjeżdżają Polacy z odległych miast: Bellingham, Yakima i Spokane.

Praktykujący potomkowie starej emigracji uczęszczają do kościołów amerykańskich. Zazwyczaj nie biorą oni udziału w polskim życiu organizacyjnym, ale pielęgnują niekiedy polskie tradycje i niekiedy okazują zainteresowanie polskimi sprawami. To oni głównie założyli i prowadzą towarzystwo szopenowskie w Seattle (Waszyngton) pod nazwą Foundation Northwest Council, którego prezesem jest Steven Lagerberg.

W historii Kościoła katolickiego w stanach Waszyngton i Oregon ma swój udział także "polski" papież Jan Paweł II (1978-2005). Podczas swojego długiego pontyfikatu (1978-2005) mianował dwóch arcybiskupów Seattle: Thomasa Murphy 1991-97 i Aleksandra Brunetta 1997-2010; dla diecezji Spokane biskupów: Lawrence Harolda Walsha 1978-90 i Williama Stephena Skylstada 1990-2010; dla diecezji Yakima biskupów: Francisa Georgea 1990-96 i Carlosa Arthura Sevilla 1996-2011; trzech arcybiskupów Portland: Williama Levada 1986-95, Francis Georgea 1996-97 i Johna Vlazny 1997-2013; dla diecezji Baker biskupa Roberta Vasa 1999-2011.

...

Z innych dawniejszych i nowszych powiązań polskich ze stanami Waszyngton i Oregon należy wspomnieć, że podczas swej podróży naukowej do Ameryki w latach 1927-29 polski geograf i podróżnik Stefan Jarosz (1901-1958) 22 lipca 1928 r. wszedł samotnie na wulkan Mount Rainier (4391 m) w Górach Kaskadowych w stanie Waszyngton; owocem jego podróży po Górach Skalistych był artykuł "W górach Ameryki Północnej", opublikowany w "Wierchach" (t. 26, 1957).

Ze stanem Oregon związane jest nazwisko jednego z największych, najbardziej zasłużonych Polaków w Ameryce - Rudolfa Modrzejewskiego albo Ralpha Modjeskiego (1861-1940), syna wielkiej aktorki polsko-amerykańskiej Heleny Modrzejewskiej. Pochodzący z Bochni koło Krakowa Ralph Modjeski był jednym z największych inżynierów amerykańskich i jednym z najwybitniejszych budowniczych mostów na świecie oraz przez szereg lat przewodniczącym Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Cywilnych. Modjeski ma w dobrobku ponad 30 wielkich mostów, zbudowanych w różnych rejonach Stanów Zjednoczonych, z których dwa są w Oregonie. W latach 1905-08 wybudował tu dwa mosty kolejowe: jeden na rzece Kolumbii, a drugi na rzce Villametta przy jej ujściu do Kolumbii, koło miasta Portland. W jednym z nich umieścił największe wówczas na świecie przęsło obrotowe, o rozpiętości ramion po 72 m. Nie była to jedyna działalność Modjeskiego w Oregonie. Już na przełomie wieku XIX i XX opracował dla kolei Northern Pacific projekty przęseł o rozpiętości do 75 m. Natomiast w latach 1905-15 był naczelnym inżynierem przy budowie mostów na budowanej linii kolejowej Berd-Celilo. Majstersztykiem jego sztuki inżynierskiej był most łukowy o rozpiętości 107 m nad kanionem rzeki Crooked o głębokości 104 m, montowany bez rusztowań z obu brzegów jednocześnie (W. Kwast).

W Seattle narodziły się znane obecnie na całym świecie firmy takie jak Starbucks Coffee i Amazon. Starbucks Corporation, założony w 1971 r. jest największą na świecie siecią kawiarni - 27 984 kawiarni w 74 krajach i terytoriach zależnych, w tym 68 w Polsce (2018). Z kolei Amazon.com, Inc., założona w 1994 r. jest przedsiębiorstwem handlowym, spółką akcyjną zajmującą się handlem elektronicznym (e-handlem) B2C oraz prowadzi największy na świecie sklep internetowy. Amazon działa w Polsce od 2014 r. i dotychczas otworzył 12 nowoczesnych Centrów Logistyki E-Commerce: w Bielanach Wrocławskich, Gliwicach, Kołbaskowie, Okmianach, Pawlikowicach, Sadach pod Poznaniem, Sosnowcu i Świebodzinie. W Łodzi działa centrum logistyczne, w Gdańsku Centrum Rozwoju Technologii, a w Warszawie oddział Amazon Web Services. 2 marca 2021 r. domena amazon.pl została oddana do użytku klientom, a sklep oficjalnie rozpoczął swoją działalność na polskim rynku. Do 2021 r. Amazon stworzył 18 tys. stałych miejsc pracy w Polsce. Amazon jest największym pracodawcą ze Stanów Zjednoczonych w Polsce i trzecim co do wielkości amerykańskim inwestorem.

Znana polska śpiewaczka operowa Małgorzata Walewska występowała w Seattle Opera od 16 do 30 stycznia 2010 r.

W lekkoatletycznych Mistrzostwach Świata 2022, które odbyły się w miastach Eugene i Portland w stanie Oregon w dniach 15-24 lipca, wzięło udział 45 zawodników z Polski. Sportowcy polscy wywalczyli 1 złoty i 3 srebrne medale, zajmując 8 miejsce w klasyfikacji medalowej. W rzucie młotem
Paweł Fajdek zdobył złoty, a Wojciech Nowicki srebrny medal; srebrne medale zdobyła także Katarzyna Zdziebło w chodzie na 20 km i na 35 km.

Strona Internetowa Towarzystwa Kultury Polskiej w Seattle tak reklamuje swoje miasto: "...dzięki padającym (tu) deszczom, zbawiennym dla cery, Polacy w Seattle (a zwłaszcza Polki) wyglądają młodziej i bardziej dziarsko niż ich rówieśnicy w innych miastach amerykańskich..."

Kto wie, czy z tego powodu widzimy duży napływ Polaków i Amerykanów polskiego pochodzenia do miasta?

© Marian Kałuski

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt