Porozmawiajmy o miłości

Szanowni Państwo!

Ktoś zadał mi pytanie co zrobię w obecnej sytuacji (politycznej, jak rozumiem). No cóż, ustroju ani rządu nie zmienię, nawet powszechnej mobilizacji zarządzić nie mogę. Proponuję więc zmianę tematu. Porozmawiajmy o miłości i to nie o tej gwałtownej żywionej przez rząd do obywateli polskich, a zwyczajnej.

Im czegoś mniej, tym więcej się o tym mĂłwi. Przy tej okazji dobrze jest społeczeństwo zabajtlować mylnym pojmowaniem wyrazĂłw. W tym wypadku chętnie zastępuje się „seks” „miłością”, a pojęcia te róşnią się w sposĂłb zasadniczy. Dobrze jest sobie uzmysłowić, Ĺźe miłość to nie seks ani pornografia. Seks akurat tyle ma wspĂłlnego z miłością co i z gwałtem.

Jeśli ktoś poświęca szczęście własnych dzieci w imieniu „miłości”, z nadzieją, Ĺźe miłość mu wszystko wybaczy..., to „miłość” niech mu wybacza, ale dzieci nie powinny! Brak odpowiedzialności zasługuje na potępienie i nie dajmy sobie wmawiać, Ĺźe jest inaczej. Seriale telewizyjne wciskają nam łzawy kit, jak to dzieci „rozumieją”, Ĺźe rodzice „muszą” się rozwieść. Nie, kochane dzieci! Gdyby rodzice naprawdę was kochali, to nie „musieliby” się rozwodzić!

Zdrada wobec własnych dzieci jest okrutną zdradą. Czy zawiedziona miłość najmłodszych przekłada się na agresję? Nic mi nie wiadomo, żeby robiono takie badania. Zbadano natomiast agresywność dzieci. W roku 2010 doszło w szkołach do 26,2 tys. przestępstw. Statystycznie każdego dnia tamtego roku szkolnego dochodziło do jednego pobicia nauczyciela.

No, ale za miesiąc Święta Bożego Narodzenia, pomówmy więc o miłości prawdziwej, romantycznej i nie ckliwej. W obecnej literaturze, ani filmie już takiej nie uświadczysz. A mnie się marzy taki film, w którym nie ma ani scen łóżkowych, ani przemocy, ba nie ma w nim nawet jednego pocałunku. Gdyby ktoś tak potrafił opowiedzieć o miłości, to chętnie bym to obejrzała.

Przy okazji polecam zbiĂłr opowiadań, w ktĂłrym prĂłbowałam zmierzyć się z tym tematem. Kto zamĂłwi „Ostatnią romantyczną przygodę” do 19 grudnia wystarczy, Ĺźe zapłaci za książkę z wysyłką tylko 19 zł.

Pozdrawiam i do następnej soboty.
Małgorzata Todd
48/2014 (179)










...........................................................





MARGARET TODD

Odcinek 79

♥

– Szef juĹź dwa razy o pana pytał – przywitała radcę pani Hanka.
– Byliśmy umĂłwieni na dziesiątą. Jest za pięć.
– O dobrze, Ĺźe pan jest – powiedział Buchniarz, uchylając drzwi od swojego gabinetu. – A
co ze Szmitem? – zwrĂłcił się do sekretarki. – Spóźnię się na posiedzenie.
– Posiedzenie w Sejmie ma pan dopiero o dwunastej, do tej pory zdąży z Konstancina
przyjechać dwa razy. Pewnie komórka mu się wyładowała, bo nie mogę się z nim połączyć.
– Zapraszam – Wojciech przepuścił przez drzwi radcę Ĺťarskiego, zamknął je starannie i
zapytał: – Co słychać u Sary?
– Właśnie zamieściliśmy parę nowych fotek. Wygląda, jakby była w klubie nocnym w
towarzystwie Marka Ĺšdziebły. Niech pan tylko popatrzy – podszedł do laptopa na biurku posła
i włączył stronę Sary.
– Sprawia wraĹźenie, jakby trzymała się na uboczu – zauwaĹźył poseł.
– Tak właśnie ma wyglądać. Na razie udajemy, Ĺźe to tajemniczy romans Ĺšdziebły z Sarą.
Zresztą można dopisać i inną legendę.
– Jaką na przykład?
– Ĺťe jest o niego zazdrosna, albo odwrotnie. Na początku najwaĹźniejsze jest wzbudzenie
zainteresowania pismaków z kolorowych brukowców. Później będą jedli nam z ręki.
– Liczę na pana.
– To dość misterna i nowatorska intryga, ale pĂłki wiemy o niej tylko my trzej, wszystko
może się udać znakomicie.
– Trzej?
– Mam na myśli naszego informatyka.
– A tak. Aha, a co z tym magazynem o poezji? Chodzi mi o cĂłrkę – przypomniał.
– Przygotowania idą pełną parą, ale załoĹźenie magazynu to nie takie proste przedsięwzięcie.
Nowy miesięcznik o tajemniczej nazwie „F & F” musi zostać tak pomyślany, Ĺźeby kształtował
opinie na temat różnych spraw, nie tylko poezji. Wywiady z Sarą mogłyby być gwoździem
programu.
– Rozumiem, Ĺźe to bardzo kosztowne przedsięwzięcie. Czy pana zdaniem są szanse, Ĺźe
coś się zwróci?
– Będę brutalny. Na czytelnikĂłw proszę nie liczyć. Jedynie reklamodawcy coś mogą
wnieść w sensie finansowym.
– Myślał pan o czytelnikach książek? Sam pan mĂłwił, Ĺźe wydaje się bardzo wiele i trudno
się w tym połapać.
– Ma pan na myśli recenzentĂłw? – upewnił się radca.
– Chyba jeszcze istnieją?
– Spotyka się tu i Ăłwdzie, ale moim zdaniem juĹź niedługo będziemy czytali takie oto
ogłoszenia: „Przeczytam książkę całkiem za darmo, pod warunkiem Ĺźe zostanie mi przysłana
wraz z rekomendacją wcześniejszych, co najmniej dwĂłch recenzentĂłw. Czytelnik”.
– Ktoś przecieĹź jednak na książkach zarabia. Inaczej w ogĂłle by ich nie wydawano.
– Nie jestem ekonomistą, tak sobie jednak myślę, Ĺźe im więcej ludzi tym więcej potrzeba
żywności, ubrań, domów, ale książka może wystarczyć jedna w wielu kopiach.
– Ma pan na myśli Koran czy Biblię?
– Jedna to moĹźe rzeczywiście za mało – przyznał radca. – ChociaĹź czytelnik zaczyna być
na wagę złota.
– Tak jak wyborca – przyznał ze smutkiem poseł.
– Trzeba się nieĹşle nagimnastykować, Ĺźeby ich kupić.
– Kupić, powiada pan?
– Właśnie. Świetny pomysł! Jedyny szkopuł w niezgodności z prawem – zasępił się radca.
– Wystarczy jednak obiecać po tysiąc złotych kaĹźdemu bez wyjątku, kiedy juĹź zostanie pan
premierem albo prezydentem. Już elektorat postarałby się, żeby został pan wybrany.
– Nikt przecieĹź w takie rozdawnictwo nie uwierzy.
– Tu się akurat z panem nie zgodzę. Większość uwierzy. Na mur.
– No dobrze. Wróćmy do naszego magazynu. – poseł przerwał wywĂłd radcy. – Ten skrĂłt
F & F musi przecież coś oznaczać.
– Oczywiście – Ĺťarski jakby się nad czymś zastanawiał. Sekundy mijały, a on nie udzielał
odpowiedzi. Wreszcie wyrecytował. – FAKTY I FANABERIE.
– Czy to dobry tytuł?
– Znakomity. Pańskie podglądy to oczywiście będą te fakty, a oponentĂłw – fanaberie.
– Poglądy, mĂłwi pan...
– No, nie mam na myśli Ĺźadnej doktryny filozoficznej, raczej doraĹşne... Jakby to ująć?
– Interesy – skwitował bezceremonialnie poseł. – A zastanawiał się pan, co będzie w części
artystycznej magazynu? Wiersze mojej córki nie wystarczą, jeśli magazyn ma się ukazywać
co miesiąc.
– Rzeczywiście – przyznał radca. – Przyszły naczelny juĹź nawiązał kontakt z terapeutami
z Tworek.
– Chwileczkę. Ma pan na myśli szpital psychiatryczny?
– Proszę się nie obawiać. Sprawa nadaje się do medialnego nagłośnienia.
– Myśli pan, Ĺźe ludzie to kupią?
– Jestem przekonany. Snob wie, Ĺźe sztuki nie trzeba rozumieć ani nie musi mu się podobać.
Dotyczy to zarĂłwno twĂłrczości np. teatralnej, jak i tzw. sztuk pięknych. Jeśli „autorytety”
uznały, że coś jest sztuką, to nią jest i basta. Powiem więcej: gdybyśmy zatrudnili sztab
dobrych, ale nieznanych pisarzy i malarzy, mielibyśmy znacznie mniejsze szanse.
– No, to powodzenia. Nie zatrzymuję pana.
Ale radca nigdzie się nie spieszył i miał nadzieję uciąć sobie jak zwykle pogawędkę z panią
Hanką. Kierowca właśnie się pojawił, tłumacząc, że jakiś wariat próbował mu zajechać
drogę, prawie doprowadzając do wypadku.
– Pan poseł ostatnio zrobił się jakiś nerwowy – zagadnął Ĺťarski, kiedy zostali w biurze
sami.
– Bo ja wiem, czy ostatnio. Szmit często wyprowadza go z rĂłwnowagi.
– Wyprowadzanie szefa z rĂłwnowagi to ryzykowne, zwłaszcza gdy się jest tylko kierowcą.
– Co ma pan na myśli mĂłwiąc „tylko”? – sekretarka przyjrzała się Ĺťarskiemu uwaĹźnie.
– A co mogę mieć? Utratę pracy oczywiście.
– Zaparzę kawę – powiedziała Hanka tak jakoś pospiesznie, jakby chciała zmienić temat.
– Wszyscy mamy humory i nie kaĹźdy umie nad nimi zapanować. Przez krĂłtki czas pracowałam
z żoną szefa, ta to dopiero jest humorzasta.
– Nie odbija się to na prowadzonych przez nią sprawach? Jest przecieĹź sędzią.
– MoĹźe i odbija. Najtrudniej z nią wytrzymać, kiedy jest w ciąży. Pamiętam, co się działo,
kiedy miała urodzić Paulinę.
– Co się działo?
– Całkiem nie kryła się z uczuciem do gangstera, ktĂłrego uniewinniła.
– Zakochała się w przestępcy, czy rzeczywiście uwaĹźała go za niewinnego?
– Zagalopowałam się. Nie powinnam była panu o tym opowiadać.
– Jeśli nawet tak pani uwaĹźa, to juĹź za późno. Proszę powiedzieć więcej, a ja obiecuję dochować
tajemnicy.
– UwiĂłdł ją. Arabowie potrafią być czarujący na krĂłtką chwilę. Kiedy doszło do procesu,
nie miała już złudzeń co do jego uczciwości, ale przypuszczam, że stale łudziła się nadzieją
na wielką miłość. Nie umiała albo nie chciała tego ukryć.
– To kolejny dowĂłd na to, Ĺźe miłość jest ślepa. Jednak nie mogę zrozumieć, jak moĹźna
utrzymywać, że się kocha kogoś, kto okazał się kimś całkiem innym. Równie dobrze można
kochać manekin.
– Albo jest się milionerem z „Pół Ĺźartem pół serio” – podchwyciła Hanka.
– Właśnie, ale to juĹź całkiem Ĺźartem.

CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

..............................................................

Ad. Sternicy chaosem 47/2014 (178)

Szanowna Pani Małgorzato
Mamy wreszcie wyniki wyborów dokonanych przez reżim PO-wski. Teraz nie mam złudzeń, że robili to za każdym razem począwszy od wyborów prezydenckich w 2010 r. Najgorsze jest to, że reżim daje dość wyraźny sygnał, że wybory zostały sfałszowane. Nasz narodek ma wreszcie zajarzyć, że na nic nie ma wpływu, a w Polsce wybory to tylko demokratyczny bajer dla frajerów.

Z powaĹźaniem – Ewa Działa-Szczepańczyk

***

Szanowna Pani Małgorzato,
dziękuję bardzo za felieton, myślimy z Mężem podobnie. To nie przypadek, Ĺźe serwery się zepsuły po ogłoszeniu wygranej PiS w exit poolls: (Przez 36 lat mieszkałam we Lwowie. Wybory wyglądały tam róşnie (np. do listy wyborcĂłw dopisywano nieboszczykĂłw, mi. in. moją śp. Babcię, ktĂłra w dniu wyborĂłw juĹź dawno nie Ĺźyła; po zamknięciu lokali wyborczych stawiano krzyĹźyki tam, gdzie kazało „naczalstwo”). 10 lat temu ludzie nie wytrzymali i po raz pierwszy wyszli na Majdan – było to po tym, jak Janukowycz „stworzył sobie” wynik wyborczy. Wiadomo, Ĺźe teraz trwa wojna, więc ostatnie wybory parlamentarne pewnie teĹź nie były „modelowe”. Ale... Wyniki exit poolls róşniły się od tych rzeczywistych od kilkudziesięciu setnych procent do kilku procent w gĂłrę lub w dół. Frekwencja na Zachodzie kraju – np. we Lwowie – przekroczyła 70 procent. Powtarzam, tam trwa wojna, więc teoretycznie sprawa mogłaby wyglądać o wiele gorzej, niĹź w Polsce.

Pozdrawiam serdecznie,
Irena Kulesza

P. S. Wczorajszy wynik: „wygrała PO, a największym zwycięzcą jest PSL” jest kolejnym dowodem na to, Ĺźe z wyborami w Polsce jest naprawdę Ĺşle. Rozumiem, Ĺźe w niektĂłrych regionach Ukrainy moĹźna było ostatnio podawać w badaniu po wyborczym wynik nierzeczywisty (np. na Zachodzie ludzie nie chcieli mĂłwić prawdy, Ĺźe głosują np. na komunistĂłw czy „Blok Opozycyjny” (partię, składającą się z niedobitkĂłw po Wiktorze Janukowyczu), a na Wschodzie – Ĺźe na nacjonalistyczną „Swobodę” czy „Partię Radykalną”). Powodem, dla ktĂłrego ludzie tak mĂłwili, był przede wszystkim strach. Wynik „Swobody” odbiegł od exit pools o 0,25 proc! Dowodzi to niezbicie tego, Ĺźe badanie exit pools - nawet w kraju objętym wojną - jest miarodajne. Czego mieliby się bać wyborcy w Polsce? I czy na pewno „wynik mĂłwi prawdę”?

***

Witam Pani Małgosiu.
Jak zwykle trafny felieton. TeĹź od dawna jestem za tym i to głoszę wśrĂłd znajomych, aby był obowiązek wyborczy. PrzecieĹź nie uczestniczenie w wyborach to co najmniej przejaw obojętności za sprawy państwa a to juĹź się kłóci z oczekiwaną przez państwo i społeczeństwo od obywatela postawą – kategoria prawna: zaniedbanie, niedopełnienie obowiązku.. Chyba, Ĺźe ktoś się upiera przy wolności wyboru i nieuczestniczeniu – wtedy niech zadeklaruje, Ĺźe nie spełnia kryteriĂłw obywatela i nie będzie umieszczony na liście wyborcĂłw.
Przy okazji tym sposobem uniknie się dominującego wpływu na wynik wyborów działań różnych zorganizowanych grup .
Pozdrawiam
Marek Kałkusiński

.............................................................

P.S. Gdyby ktoś był zainteresowany kupieniem książki „Ostatnia romantyczna przygoda”, to wystarczy wpłacić 19 zł na poniĹźsze konto i zawiadomić pod jaki adres książka ma być wysłana.
Konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa.


Wcześniejsze posty:

Kabaret i Teatrzyk zobacz tutaj
Kanał serwisie YouTube zobacz tutaj
Strona w serwisie JAWA Media Info zobacz tutaj
Profil na Facebook zobacz tutaj

www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt