Sobota 27 Kwietnia 2024r. - 117 dz. roku,  Imieniny: Sergiusza, Teofila, Zyty

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 12.12.11 - 22:08     Czytano: [2608]

XXX Rocznica stanu wojennego

8 – 9 grudnia IPN

W Warszawie w dniach 8-9 grudnia przy ul. Marszałkowskiej w IPN odbyła się konferencja naukowa dotycząca antysystemowych form oporu w stolicy. Środowisko dawnych opozycjonistów oraz historycy przedstawiali referaty związane z tym tematem.

Stan wojenny był działaniem skutecznie ograniczającym ruch wolnościowy.
W listopadzie 1989 r. podczas konferencji Episkopatu Polski jest mowa o możliwości wprowadzeniu stanu wojennego.

Dr Adam Mielczarek mówiąc o "Solidarności" w latach 1980-1981, którą stworzyli robotnicy i intelektualiści, 3/4 jej członków stanowiły osoby zatrudnione na państwowych posadach, powiedział o pierwszych oznakach demobilizacji tego ruchu. Część robotnicza "Solidarności" słabła w działaniach i przestawała ona być ruchem społecznym, a stawała się bardziej politycznym. Fakt tej demobilizacji robotniczo – związkowej został wykorzystany przez Wojciecha Jaruzelskiego do wprowadzenia stanu wojennego. Mówił dalej, że zakłady pracy w małym stopniu zastrajkowały po wprowadzeniu stanu wojennego, część ludzi chociaż była sercem za swoim związkiem nie podjęła działań w tych warunkach. Teraz nie wielkie zakłady pracy i siła ruchu strajkowego lecz opozycja stanu wojennego, która w Warszawie przeważnie była opozycją inteligencką , zaczęła się organizować i drukować bibułę. Warszawska opozycja była złożona w połowie z kobiet i w połowie z mężczyzn, natomiast w innych ośrodkach w kraju z przewagą mężczyzn. W Warszawie przewagę miał KOR – owski pomysł na walkę o wolność czyli chodziło o obszar wolnego słowa.

Przedstawiono dane z dwóch ośrodków z Warszawy oraz Siedlce z Radomiem, w których na pytania o cele działalności uzyskano taki wynik; czy jesteś za odsunięciem od władzy komunistów w Warszawie na tak odpowiedziało 53% osób w Siedlcach i Radomiu 63%.
Czy jesteś za odzyskaniem niepodległości; Warszawa twierdząco odpowiedziało 56% osób, Siedlce i Radom 63%. Jak widać, niepodległość państwa i pozbawienie władzy komunistów nawet wśród sporej części opozycji nie było to dla niej celem działania.

Włodzimierz Domagalski zaprezentował temat opozycji radykalnej w Warszawie na przykładzie „Solidarności Walczącej” i Grup Oporu „Solidarni”. Wśród opozycji były dwa nurty: jedni mówili - trzeba się porozumieć po raz kolejny z władzą, inni naszym celem jest obalenie komuny i odzyskanie niepodległości, ta postawa mniej więcej pozwala odróżnić radykalnych od zachowawczych. Do radykalnych metod zaliczono: kolportaż, zbieranie składek drukowanie bibuły.

Wykonywanie kar wobec konfidentów, poprzez wstrzykiwanie kwasu masłowego przez dziurkę od klucza do mieszkania takiego osobnika - śmierdział przez dwa tygodnie, mieszkanie takie było naznaczone dla sąsiadów. Wrzucano granaty zasmradzające do teatrów, prowadzono akcje ulotkowe, malowano na murach hasła, instalowano głośniki z kasetą z których następnie szła transmisja do mieszkańców miasta.

Drobni wytwórcy – rzemiosło wytwarzało wszystko to co było potrzebne do działalności organizacji w kraju. Te warszawskie drobne firmy podrabiały dowody osobiste, z których korzystali wszyscy czołowi działacze podziemia, druki akcydensowe, kartki na żywność, wytwarzano kotwiczki do wieszania flag, urządzenia nasłuchowe do odczytywania MO i SB, urządzenia do wyrzucania ulotek, drukowano serie znaczków do finansowania Grup Oporu oraz wydawano podziemną prasę.

W czerwcu 1984 r. powstaje w Warszawie założona przez paru kolegów z podwórka ,uczniów ze szkół Federacja Młodzieży Walczącej. Z czasem na terenie kraju tworzą się jej struktury terenowe, skupiające kilka tysięcy młodzieży.
Sami próbują pokonać ten system, początkowo nacisk był położony na działanie poprzez poszerzanie wolności w obrębie słowa. Wydają gazetki, apelują o noszenie oznak żałoby, są apele o celebrowanie rocznic historycznych, apele o uwolnienie więźniów politycznych, organizują msze rocznicowe. FMW miała kontakt z dorosłą opozycją i wsparcie tej opozycji zdecydowało o sukcesie tej organizacji. Dr Bartłomiej Noszczak, który przedstawił tę działalność FMW nadmienił, że obecnie nie ma opracowanego i w pełni zbadanego materiału w tym temacie.

Jeszcze bardziej nie opisane (chyba zupełnie) są żeńskie klasztory i domy zakonne oraz ich rola jaką odgrywały w latach 80 – tych starając się nieść pomoc uciskanemu społeczeństwu. O roli Kościoła w Warszawie tamtego okresu pisano lecz wiedza ta jest ograniczona do kilku kościołów i komitetów pomocy.

Przy parafiach powstawały komitety zbierające pieniądze i żywność, a także nawiązujące kontakt z ośrodkami dla internowanych oraz niosące pomoc prawną. Poprzez struktury kościelne dokonywana była dystrybucja niemal całej pomocy z zachodu. Jawną manifestacją oporu było symboliczne dekorowanie żłobków narodzenia Pana i Grobów Pańskich.

W kościołach organizowane były wystawy i instalacje artystyczne plastyków, którzy bojkotując stan wojenny nie brali udziału w wystawach w galeriach.

Przed kościołami i na placach układano kwietne krzyże, śpiewano pieśni patriotyczne i religijne co potwornie irytowało generałów Jaruzelskiego i Kiszczaka.

Na ulicach miasta okresu lat osiemdziesiątych celebrowano rocznice 1 Maja, 3 Maja, porozumień sierpniowych, 13 grudnia - dochodziło wówczas do użycia gazów łzawiących, bicia i aresztowań demonstrantów, bito też w sposób śmiertelny. Pogrzeby znanych osób z kręgów przeciwstawnych władzy gromadziły tłumy ludzi. Opozycja demonstrowała swoje niezadowolenie lecz była ona mała.

Okres stanu wojennego zamknął się emigracją stałą w ilości 1.200.000 tys. osób, pewną, dokładnie nie ustaloną liczbą osób zamordowanych przez komunistyczną władzę i upadkiem ekonomicznym kraju, a także wyniszczeniem biologicznym, skrócona została na skutek złych warunków bytowych przeciętna długość życia.

W załączeniu zdjęcia z dnia 9 grudnia - IPN ul. Marszałkowska.

Ewa Latoszek, Warszawa

Wersja do druku

Pod tym artykułem nie ma jeszcze komentarzy... Dodaj własny!

27 Kwietnia 1956 roku
Urodziła się Eleni, polska piosenkarka pochodzenia greckiego


27 Kwietnia 1521 roku
Zmarł Ferdynand Magellan, żeglarz i odkrywca.


Zobacz więcej