Piątek 26 Kwietnia 2024r. - 117 dz. roku,  Imieniny: Marii, Marzeny, Ryszarda

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 23.08.09 - 18:09     Czytano: [2551]

Dział: Kworum poetów

Fortepian Chopina

ZbliĹźał się wieczĂłr – tuĹź przed zachodem

Lazurowe niebo granatowo różowo czerwone towarzyszy słońcu -

Jeszcze ciepło sierpniowe przed jesiennym chłodem

Otula sad sierpniowy swoim lata końcem.


Siedziałem przy studni pod jaworem, otoczony drzewami sadów,

Myślałem też i o Polsce - o tej co jeszcze nie zginęła

Aż w końcu melodia mandolin weszła po linii prostej,

Na pięciolinii dĹşwięczała - terkotały struny radośnie –Ĺźałośnie

I proste wielokrotnym brzękiem - terkotały ciągiem dźwięku.

Melodia mandolin szła po linii prostej

Na pięciolinii dźwięczała dalej ostro,

Terkotały struny dalej – doby radosno Ĺźałosne i proste

I tętniło... spokojem - miarową siłą pokoju...

A dźwięk się osadzał między sadami

I był przyjazny w mojej jaworowej altanie.

A gdy się już skończył - ucichł... bo gdzieś dalej ponad łąkami...

Aż zginął w sinej dali za dolinami

I nastała pauza jak melodia ciszy

Którą się wyraźnie w błogostanie... tylko słyszy...

Upstrzona w cykad koników małych polnych...

I nagle! spod długiej pauzy niebieskiego milczenia

Ozwały się silne znane mi nuty as dur wielkiego Chopina

Powirowały struny uderzane mocno i szybko,

Odbijały się od płotów dźwiękami uderzeń

I ule w sadzie stały się wyraźniejsze w słuchaniu zwierzeń.

Cała husaria Polski – cały przykład zdarzeń!

Słyszałem nad głową a może gdzieś z boku husarię płynącą w ataku



W uciekającym, nakładającym się grzmocie uderzeń

Białych klawiszy w czarnej oprawie fortepianu

Wydobywała się od wewnątrz nieśmiertelna natura

Życia umęczonego narodu

I sens i wielkość

I piękno jego istnienia

Tak.. piękno i nieśmiertelność i dostojeństwo i pełnia

Z życia czerpane - dźwiękiem na pięciolinii fortepianu umęczonego jak naród mistrza.

I tu nie chodzi o siłę wyrazu - Życie bowiem jest samo w sobie wyrazem

BezbrzeĹźnym i najprostszym a przeto wielkim, podobne do samego Boga

Bo w Bogu zakorzenione.

Śmiertelne jest słońce bo miało swój początek,

Śmiertelna jest ziemia zależna od słońca,

Ale nieśmiertelne jest życie, nieśmiertelne każde uderzenie serca bijące na chwałę.

Czyż Pan nie utożsamił się z Człowiekiem udręczonym dla chwały Jego imienia?

Klawisze rozognione dosięgają już rozległych i pełnych tańca akordów rzeczywistych

Potężnych uderzeń utkanych na krosnach historii i na pięciolinii as dur

Przekraczających firmamenty lazurowego śmiertelnego nieba

Opartego po brzegi rozległej krainy wiecznego bytu.


O Przenajświętsza, któraś gratia plena

Wsłuchana królowo wraz ze mną w rzeczywistość ogłaszającą światu

Za pomocą białych klawiszy Chopina

Wielkość narodu z Boga majestatem.


autor: Agamemnon

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt