Poniedziałek 29 Kwietnia 2024r. - 120 dz. roku,  Imieniny: Hugona, Piotra, Roberty

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 30.09.07 - 10:52     Czytano: [2020]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Znaczenie prawa wyborczego

w świetle papieskiej intencji




„Aby wszyscy obywatele, zarĂłwno indywidualnie, jak i zbiorowo, mogli czynnie uczestniczyć w Ĺźyciu publicznym i nim kierować”. - Te słowa modlitewnej intencji Ojca Świętego Benedykta XVI na lipiec roku 2007 poruszają z następujących powodĂłw:

1. Zachowując neutralność względem politycznych opcji, wyraźnie wskazują jedną z najistotniejszych zasad polityki.

2. Zachęcając do ulepszeń ustrojowych, potwierdzają ich znaczenie dla stanu moralności w polityce, dotychczas pozostawiane w cieniu rozważań duszpasterskich.

3. Potwierdzają opinię, wyżej od konstytucji stawiającą znaczenie prawa wyborczego, gdyż ma ono największy wpływ na realizację oczekiwań wyrażonych w papieskiej intencji.

4. Wspierają moralnie tych Polaków, którzy dążą do wprowadzenia równego dla wszystkich biernego prawa wyborczego, niezbędnego do kierowania życiem publicznym. Gdyż właśnie biernego prawa wyborczego w wyborach do Sejmu pozbawia konsekwentnie polskich obywateli dotychczasowe prawo wyborcze. Ponieważ dopuszcza zgłaszanie kandydatów tylko przez komitety, spełniające kryteria partii politycznych, a blokuje kandydowanie indywidualne. Taki partyjny monopol układania list wyborczych wyklucza więc realizację papieskiej intencji.

5. Wspierają moralnie ponad 10 letnie ostrzeganie - także naszych duszpasterzy - przed pokusą pozorowanej neutralności politycznej w zakresie prawa wyborczego.
Jej składnikami są:
- Zachęcanie do głosowania, uzasadniane koniecznością wyboru godnych kandydatów z partyjnych list wyborczych, jako dających nadzieję na zastąpienie polityków skompromitowanych,
oraz
- przemilczanie, odzierającego polityków z odpowiedzialności monopolu układania tych list. Sankcjonuje to partyjny monopol układania list - podstawową przyczynę zła w życiu publicznym.

Osoby zwodzące bliźnich taką pozorowaną neutralnością obniżają autorytet swój i instytucji, które reprezentują. Proporcjonalna do zajmowanej pozycji jest też ich odpowiedzialność za wspierającą zło akceptację partyjnego monopolu wyborczego. Zaś usprawiedliwianie tej akceptacji nieświadomością skutków tego monopolu, nie umniejsza wyrządzanego zła.

Wiedza o zależności odpowiedzialności od rodzaju prawa wyborczego jest blokowana przez system państwowej edukacji, który wespół z mediami przedstawia partyjny monopol wyborczy, jako równie niezmienny, jak w czasach socjalizmu kierowniczą rolę partii.

Ten monopol kontynuuje kierowniczą rolę partii w formie złagodzonej i spluralizowanej, a przez to zwodniczej, bo pozorującej demokrację. Pozorującej, bo wielkie okręgi wyborcze generując po kilkuset kandydatów uniemożliwiają poznanie któregokolwiek, co skłania do oddawania głosów na pierwszych z listy popieranej partii. Zatem faktycznie posłów wybierają układający listy wyborcze. Wyborcom pozostaje już tylko zgoda na partyjny wybór. Tak wyłaniani posłowie, zależą od układających, a nie od wyborców, dlatego ich odpowiedzialność przed wyborcami jest fikcyjna.

Ubolewanie nad absencją wyborczą przekraczającą 60 % nie ma sensu, bo jest ona dowodem i miarą racjonalnego sprzeciwu wobec wyborczej farsy.
Naszkicowana sytuacja jest więc wyzwaniem:

- Dla katolickich uczelni, do wszechstronnej analizy problemu wyborczego i debaty. W tej debacie mogą być użyteczne materiały z permanentnego seminarium na temat wyborczy, jakim jest ciąg kilkudziesięciu konferencji Obywatelskiego Ruchu na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych (JOW). Pomóc w weryfikacji dotychczasowych wniosków może następująca zależność:
Skoro prawo wyborcze ma słuĹźyć wyłanianiu przedstawicieli narodu do rozsądnego działania na rzecz dobra wspĂłlnego – a takie działanie, jak kaĹźde z wypełniających przykazanie miłości warunkowane jest odpowiedzialnością – to skutkowanie odpowiedzialnością powinno być najwaĹźniejszą miarą oceny przy porĂłwnywaniu róşnych rodzajĂłw prawa wyborczego (JG).

- Dla katolickich mediów, do pełnego otwarcia na upowszechnianie głosów takiej debaty.
Podjęcie tych wyzwań przez powołanych do rozwijania społecznej nauki Kościoła będzie sprawdzianem ich odpowiedzialności za moralnośc w polityce - wspólne dobro wszystkich obywateli.

Jerzy Gieysztor
Wrocław 10.09.2007

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt