Jacek - 20.02.17 21:20
Jacek K.

Swat

Wąską drożyną wśród oziminy,
na których wiatr coś zbożu szepcze.
W zwiewnej sukience z etaminy,
tanecznym krokiem idzie dziewczę.

We włosy wplotła kwiaty wiosny,
z nich ma na głowie wianek.
Jej buzię zdobi uśmiech radosny,
dziś ze swym lubym ma spotkanie.

Szemrze strumyk nad nim kaliny.
Łąka ubrana w barwne kwiaty,
a na niej rośnie dąb sędziwy,
który dla młodych jakby swatem.

To na tą łąkę dziewczę idzie.
Tam pod tym dębem czeka luby.
Dużo tajemnic łąka widzi.
Wiele słów czułych słyszy strumyk.

Łąka alkową jest dla młodych.
Od ludzkich oczu dąb zasłania.
Pluszcząca woda po kamieniach,
zagłusza czułe ich wyznania.

J. K.

Jacek K.

Kobieta.

Kobieta to Boski dar mężczyźnie.
Piękna że porównać można do niej kwiat.
To kobieta w bĂłlach nowe rodzi Ĺźycie.
Bez niej by nie istniał nasz cudowny świat.

Choć każda kobieta krucha jest jak kryształ,
to zarazem twarda jak z manganem stal.
Jak zdradę wybaczy na warunki przystań .
Gdy zła to podobna do sztormowych fal.

Kiedy jest w humorze możesz figle stroić,
a wtedy ukoi ci najgorszy bĂłl.
Lecz gdy już zawinisz i łzy zacznie ronić,
To prezent kup drogi i do siebie tul.

Kobieta jest z żebra Bóg go zabrał chłopu.
Ale tutaj Stwórca z przesłaniem się minął.
Adam miała być głową i zarządzać w raju,
Ewa miała słuchać lecz stała się szyją.

Bywa to się zdarza chłopu brak pojęcia.
Wtedy zarządzenie kobieta przejmuje.
I chociaż kobiety chłop słucha z niechęcią.
Kobieta jak zechce tak nim pokieruje.

Kobiety o chłopach mają takie zdanie ,
w skryciu między sobą mówią to podniośle.
Że chłop do lat siedmiu tylko się rozwija,
a w późniejszych latach tylko w górę rośnie.

Choć wszystkie kobiety są jak kryształ kruche,
a zarazem twarde, jak z manganem stal.
Kobieta to ogień więc na zimne dmuchaj.
Gdy chłop to zapomni to jest mi go żal.

J. K.

Jacek K.

Kura domowa.

Bardzo wczesny poranek światła w kuchni rozbłysły,
ciapki oraz podomka już jej sen z oczu prysnął,
musi zrobić śniadanie, dzieci szkoła, mąż praca,
kawę później wypije, mąż się na bok przewraca.

Budzi męża i dzieci bo śniadanie gotowe,
kiedy już wyjdą z domu ona drapie się w głowę,
co tu zrobić na obiad aby wszystkim smakował,
musi przejrzeć lodówkę czasem coś do niej schowa.

Trochę w domu posprząta i mieszkanie przewietrzy,
musi łóżka pościelić, trzeba kurz z mebli zetrzeć,
pójdzie też na zakupy, wcześniej załączy pranie,
siatki ciężkie z zakupami więc na chwilę przystanie.

Siadła w kuchni zmęczona, teraz kawę wypije,
musi przyszyć guziki coś w maszynie przeszyje,
tak od świtu w mieszkaniu i cały czas na nogach,
zaraz obiad trzeba wstawiać z pralki już wyszła woda.

Ma ziemniaki obrane, w piekarniku schab dusi,
pralka pranie skończyła więc wywiesić je musi,
siadła trochę przy stole choć herbatę wypije,
już 15 godzina bo zegarek ją bije.
Trzeba spieszyć z obiadem dzieci głodne ze szkoły,
zaraz skończy sałatkę już talerze na stole.

Mąż też wrócił i z dziećmi do obiadu usiedli,
musi nalać im zupy skroić chlebek powszedni.
Też usiadła do stołu, drugie danie podsunie,
choć zmęczona, radosna wszystkim obiad smakuje.

Parę słów przy obiedzie, obiad szybko się skończył,
dzieci lekcję odrobią, telewizor mąż włączył,
teraz musi pozmywać, miski, noże, widelce,
dzieci wyszły pobiegać, mąż się zdrzemnął troszeczkę.

Siadła chwilę, odpocznie i kolację wymyśli,
będzie chleb, swojski z masłem i do tego dżem z wiśni.
Później łóżka rozścieli, przygotuje do spania,
wszyscy już wzięli kąpiel, na ostatku ona sama.

Gdy już światło zgasiła i w poduszkę wtulona,
mąż się na nią obruszył że znów boli ją głowa.
Tak od świtu do nocy wszystko spełnia bez słowa,
lecz ma łatkę przypiętą że jest kura domowa.

J. K.

Jan Orawicz - 18.02.17 22:11
Droga Pani poetko Ewo z Pani poezji emanuje głębia serca kobiety w
pełni swoistych uroków. Tego piekna Pani nie kryje.Jet ono takie szczere,a
zarazem otwarte, na jasność człowieczych dni. Taką poezję mogą tworzyć
tyko kobiety. A zatem z tego prostego powodu zachęcam panów do tej
wspaniałej poezji. A wnet zauważą jaka jest głębia poetycka poetek.
Przy tej sposobności serdecznie Pani gratuluję tej - jakże
ciekawej i miłej zarazem twórczosci poetyckiej. I z tej to
przyczyny, stanę się stałym czytelnikiem Pani wierszy.
Serdecznie pozdrawiam!

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.