Lubomir - 07.06.13 8:22
Re: Jan Orawicz. Panie Janie co prawda pochodzę z dużego miasta, ale ojciec pochodził ze wsi i był mocno związany podczas wojny z Batalionami Chłopskimi. Od ojca dowiedziałem się, że las potrafił być drugim domem Polaków, niekiedy nawet - pierwszym i jedynym domem. Dlatego przeraża mnie np propozycja prywatyzacji polskich lasów i to m.in. przez kapitał niemiecki. Z Ameryką przez mnóstwo lat byli związani moi dziadkowie. Mieszkali tam przez osiemnaście lat. Potem wrócili do Polski. Znam odczucia i tęsknoty emigrantów. Jak zwykle pozdrawiam.

Jan Orawicz - 06.06.13 2:49
POanie Lubomirze mam takie samo spojrzenie na urodę polskiej flory.którą
należy szanować i rozmnażać. Kochany nasz Pan Bóg sprowadził mnie na świat
w Puszczy Bydgoskiej. Od kołyski szumiał dokoła uroczy las sosnowy z jakby bukietami brzóz,świerków,dębów itp. Od domu do lasu - w trzech kierunkach
świata miałem odległość 8O metrów od wschodu,od południa 156mtr,od północy
16O mtr,a od zachodu 2 kilometry,bo tak się ciągnęła ta leśna wioska.A więc
od kołyski oddychałem żywicznym powietrzem. Słuchałem kukania kukułek,śpiewu
skowronków i innej ptaszyny. Urok polskiego lasu,jego śpiewu i jego melodii
woni to jest moje wieczne bogactwo życia. Puszcza Bydgoska ma swoje uroki i uroczyska. Las pokrywa jej spore morenowe wzniesienia,jeziora,strumyki wpadające do Wisły,która płynie północnym skrajem tej puszczy.W czasach trudnych, runo leśne pozwalało mieszkańcom puszczańskich wiosek przeżywać
dosłownie czas głodu i chłodu,którego przywlokła ze sobą IIwś. W czasie wojny te lasy chroniły oddziały AK. To leśne uroczysko opuściłem, licząc sobie 15 lat.
Ale czuję,że po mojej śmierci moja stęskniona dusza, za tamtym cudem przyrody pewnikiem tam poleci... Przed odlotem za Wielką wodę,uścisnąłem
tamte moje kochane sosny,z których była moja kołyska, nad którą śpiewały mi swoje szumiące kołysanki.Stąd został we mnie duży szacunek do lasu i do tego
wszystkiego,co się zieleni i kwieci. Serdecznie pozdrawiam

Lubomir - 05.06.13 8:16
Cieszy obecność przyrodników w życiu publicznym. Zawsze można liczyć, że zadbają o nasze przyrodnicze otoczenie. Że w miejskich i osiedlowych parkach przybędzie drzew z gatunku leczniczych, m.in. lip. Ostatnim rozpoznawalnym przyrodnikiem był profesor dendrolog Maciej Giertych. Polska nie ma szans na gaje oliwne. Nie ten klimat. Ale nad parkami przepięknych drzew magnolii, podobnych do tego np w Asturii w Mieres, można byłoby już się zastanawiać. Przyroda to przecież zdrowie i piękno, tak potrzebne dla dobrego samopoczucia i dobrej kondycji. To przecież zauważył już mistrz polskiego Odrodzenia - Jan Kochanowski. Dzisiaj kiedy modny staje się temat ekologii, zmniejsza się popularyzacja przyrody wśród dzieci i młodzieży, jak gdyby to były dwa różne światy.

Jan Orawicz - 03.06.13 19:38
Dobre przypomnienie o istnieniu Bartka i historycznych zdarzeń w jego rosochatym cieniu. Jeszcze istnieje taka przepowiednia,że jak próchnica
pozbawi Bartka życia to i nasza Polska przestanie istnieć. 5 lat temu
stwierdzono poważne osłabienie tego Narodowego, twardego drzewa!
Wielu nas Polaków zasmuciła ta wiadomość i mnie też! Pozdrawiam

Lubomir - 03.06.13 12:14
Faktycznie, że wspaniały pomnik przyrody z tego 'Bartka'. A jako, że moja śp. babcia pochodziła z Zagnańska, zdarzyło mi się nieraz podczas pobytu u rodziny, dotknąć żywego pomnika naszej przyrody.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.