Agamemnon - 09.05.11 0:05
Dlaczego Komorowskiemu wszystko wolno?
- ponieważ jest boską istotą.
Tylko boska istota może się napić z kielicha królowej Szwecji.

Agamemnon - 18.11.10 13:04
ad slowia

Myślę, że poniższy wiersz będzie bardziej zrozumiały.

Tuskowato - zezowate dzieło

Wiem, Ĺźe przy mogile twojego Tusku Alcyda
czasem słodką jagodę bujna ziemia wyda
czy chociaż jedną rzecz dobrą Donaldku Puchatku
uda ci się zrobić z czystego przypadku?

Sam przeto przedmiot gminu, godzien wieszczów śpiewu
niech więc piterki, kuderki pasą trzodę z chlewu
niech im pijany niesioł przygrywa na dudzie
by smakiem warchołów psuć prosty smak w ludzie.

Precz więc Grecy z Parnasu, precz Rzymian prawidła
Gdzie Helikon za piecem a muzy u bydła!

autor: Agamemnon

Agamemnon - 18.11.10 0:20
ad slowia
II część

"Niebo do orlic tymczasem u szczytĂłw
Z Tatr wielkich – wzniosłych – błękitnych od śniegu
Bije Bałtyku … – Z Dunajca zenitĂłw –
– Z otchłani słońca odtworzona biegu
Wzrosłaś na tronach – święte Boga Słowo –
Duch pomnoĹźony – i świątyń krĂłlowo."

Po rozprawieniu się w pierwszej części wiersza z przestępcami politycznymi, którzy działają na szkodę Rzeczypospolitej a nad którą uzurpują sobie władzę
( suwerenem jest naród a nie władza wybrana, w tym przypadku pod wpływem manipulacji mass mediów polskojęzycznych) autor w jednym zadaniu opisuje swoją ojczyznę od Tatr do Bałtyku z nawiązaniem do jej ponadczasowej godności (godności - niezależnej od sytuacji w jakich się w danej chwili ona znajduje) wyrażanej w przesłaniach polskiej literatury XIX w. zwłaszcza w twórczości Juliusza Słowackiego " świątyń królowo". Styl wiersza napisany został w konwencji dziewiętnastego wieku.

Agamemnon - 17.11.10 16:07
Poezja czym ona jest? Nie jest jedynie dziełem sztuki, ale szczególnym rodzajem mowy (Stanisław Baliński) sięgającym tajemnicy. Posługuje się przenośnią, metaforą, sarkazmem, kpiną, wartością międzyzdaniową a więc nie mówi wprost - nakazuje niejako czytać między wierszami, eksponuje to co ważne, to co piękne, zapisuje wydarzenia i do nich się odnosi w przeróżny sposób, zmusza do analiz, do refleksji w kontekście świata wartości - świata bez którego nie istnieje.
Wiersz natomiast nie jest dziełem sztuki ale komentarzem do spraw co poza wierszem wyrazić się nie chcą.

Sytuacją niezręczną jest komentować swoje własne "dzieło". Ale spróbujmy się pobawić na przykładzie zestawu wierszy zamieszczonych pod tytułem "11 listopada 2010"

Zacytujmy jakiś tekst, np:


Polsko! wśród mędrców

Ponownie stare przychodzą nam duchy,
Jeszcze wścieklejsze z diabelską przekorą,
W cynicznych czynach jak jakieś pastuchy
Patrzą i szkodzą... a z chciwością biorą;
I chcą narzucić krajowi łańcuchy.
Jako korniki co gryzą pod korą;
Spędzono do mnie te stworzenia boże,
Bym je odżywiał... - jak kwiaty i zboże.

Polsko cię czuję, ... wśród mędrców bandytów
A świat ich witał w pierwszym jej szeregu;



Gdybym to ja czytał tak zredagowany tekst
z pewnością zapytałbym; o co tu chodzi?
czy o rzeczywistych mędrców czy autor zastosował tu jakiś rodzaj sarkazmu? czyli gorzkiej ironii.
W drugiej zwrotce udaje się napotkać jakiś przymiotnik " bandytów" dot. tychże "mędrców" a wiec określenie statusu etycznego podmiotu a zarazem przedmiotu rozważań.
w pierwszej zwrotce dowiaduję się też ,że przychodzą "stare"czyli to co już było
i że to co przyszło z powrotem - szkodzi , ale nie tylko szkodzą ale też biorą - zinterpretowałbym tu że kradną i w dodatku chcą zniewolić kraj (np. próba legislacyjnego narzucenia cenzury w projekcje jednej z ustaw z której Tusk
pod naporem opinii blogerów się wycofał.
O szkodach jakie wyrządzają te "duchy"mówią blogerzy:
np. Przestępczość władzy Agamemnon blog
Druga część pierwszej zwrotki mówi o tym ,że jako naród musimy utrzymywać tych szkodników.

W drugiej zwrotce autor bezpośrednio nazywa ich bandytami, którzy
w dodatku otrzymują uznanie, fundowane np. przez naszych sąsiadów np. w postaci orderów, których nazwy nie wymienię.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.