Wtorek 14 Maja 2024r. - 135 dz. roku,  Imieniny: Bonifacego, Julity, Macieja

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 20.12.06 - 18:10     Czytano: [8345]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Dodatkowe nakrycie

Po opublikowaniu na łamach witryn internetowych polskich
http://www.abcnet.com
i polonijnych http://www.pulspolonii.com
eseju politycznego p.t. „Krajobraz po wojnie”, w ktĂłrym zawarłam swoją osobistą refleksję i ocenę przemian polityczno-społecznych, jakie dokonały się w Polsce, w ciągu minionych 25 lat od wprowadzenia stanu wojennego, otrzymałam wiele odpowiedzi i komentarzy. Wszystkie one są publikowane na niezaleĹźnym internetowym forum
http://www.swkatowice.mojeforum.com
Wszystkie też, są dla mnie niezwykle cenne, bowiem zakładam, że są szczere i prawdziwe, bez względu na to czy zawierają pochwałę i zrozumienie czy też wręcz przeciwnie, są chłodne i agresywne.
SzczegĂłlnie jedna z przysłanych na mĂłj adres wypowiedzi przykuła moją uwagę, a to ze względu na fakt, Ĺźe jej nadawcą jest były prezydent III RP, były przewodniczący NSZZ „Solidarność”, laureat pokojowej nagrody Nobla i posiadacz wielu doktoratĂłw „ honoris causa”- pan Lech Wałęsa.

W otrzymanych od niego w od 9-go do 17-go grudnia br., listĂłw, p. Wałęsa w odcinkach polemizuje z treścią i faktami, zawartymi w moim tekście. Ten list, na ktĂłry pozwolę sobie p. Wałęsie odpowiedzieć, zacytuję w całości z oryginalnie zachowaną pisownią. ....„„…From : Lech Wałęsa
Sent : Saturday, 9 December 2006 5:22:22 PM
To : Elizabeth Sz CC(....) : Subject : Odp: Krajobraz po wojnie. W 25 rocznice wprowadzenia stanu wojennego.
Nikogo nie zdradziłem mogłem uciec jak Pani i inni zagranice . Bez okrągłego stołu nie było by dzisiejszej Wolnej Polski .A że wolność demokracja przekazana Narodowi w całości jest żle zagospodarowana ale to już nie wina tamtych zwycięstw tylko wspólna,żadnej zdrady w Magdalence ,czy przy okrągłym stole na Boga nie było .
L Wałęsa. From : Lech Wałęsa

Szanowny Panie,

Odnosząc się z pełnym szacunkiem do Pańskiej opinii pozwalam sobie jednak mieć inną opinię i inne zdanie, w ocenie wydarzeń politycznych w Polsce, w czasie ostatniego ćwierćwiecza. Inaczej rĂłwnieĹź widzę i oceniam rolę, jaką Pan osobiście w tych wydarzeniach i przemianach odegrał. Mam prawo do posiadania odmiennej od Pana opinii a obecne zmiany polityczne gwarantują mi nawet, Ĺźe za posiadanie innej, krytycznej opinii wobec byłej głowy mojej ojczyzny nie zostanę zamknięta w więzieniu, wywieziona na Sybir i nie zginę mam nadzieję w wypadku samochodowym czy teĹź w wyniku otrucia , niezwykle ostatnio modnym, radioaktywnym „Polonem”, szczodrze serwowanym a japońskich restauracjach w Londynie.

Nigdzie, w Ĺźadnym fragmencie mojego tekstu nie twierdzę, Ĺźe jest Pan zdrajcą. Przyznaję jednak, Ĺźe moĹźna odnieść takie wraĹźenie, poniewaĹź ja, tak i miliony innych PolakĂłw , ktĂłrzy naiwnie uwierzyli w Pana i tzw. ‘ czyste polityczne intencje” pańskiej ekipy, mamy prawo, czuć się przez Pana zawiedzeni i oszukani.

Opinię o tym, czy Pan jest czy nie jest , jak to Pan sam sugeruje „zdrajcą”, mĂłgłby wydać tylko sąd i to prawdopodobnie Trybunał Konstytucyjny po zapoznaniu się z materiałem faktograficznym załączonym do wniesionego przeciwko Panu aktu oskarĹźenia. Nie sądzę jednak, aby w tej chwili było to moĹźliwe lub konieczne, ze względu na szeroko pojęte interesy naszego kraju i mieszkających w nim 38 milionĂłw PolakĂłw oraz inne priorytetowe zadania, jakie stoją obecnie przed polskim rządem.

Ja po prostu uważam, że Pana przerosła rola, jaką wyznaczyła Panu do odegrania historia, w spektaklu politycznym reżyserowanym z pomocą partii, reprezentującej w naszym kraju interesy obcego mocarstwa, wojska będącego pod jej rozkazami i służb specjalnych kontrolujących nieomal całe społeczeństwo.

Zgadzam się Panem, iĹź moĹźna przyjąć, bez wzajemnego obarczania się winą, Ĺźe My wszyscy jako NarĂłd Polski nie byliśmy przygotowani do „wzięcia władzy w nasze ręce”. Inwigilacja, infiltracja „niezaleĹźnych” środowisk opozycyjnych, naukowych, mediĂłw, sądownictwa, dyplomacji, inteligencji technicznej, wszechobecne moralne skorumpowanie i wykastrowane z przedsiębiorczości społeczeństwo nie miało czasu na przyswojenie sobie zasad demokratycznego funkcjonowania państwa . Ludzie, ktĂłrzy wybrali „niewdzięczną” drogę kariery politycznej, z szybkością światła ( speed of light), z polityki wiecĂłw i dokładania przeciwnikom , na własnych błędach uczyli się ( wciąż się uczą) politycznego taktu i kultury demokracji.

Po 44 latach uczestniczenia wyborach w stylu „la komuna” niewielu PolakĂłw wierzy, Ĺźe wybrani przez nich ludzie będą reprezentowali , ich czyli wyborcĂłw interesy, a nie interesy swoje własne, swojej rodziny czy kolesiĂłw. Brak mechanizmĂłw i nawyku społecznej kontroli politykĂłw, mogło być jedną z przyczyn korupcji politycznej i Ĺźyzną glebą dla psychopatĂłw wierzących, Ĺźe stoją poza prawem i wszystko mogą, bo ta posiadana przez nich władza zapewnia im nietykalność i bezkarność.

Czytając tę Pana , Panie Wałęso odpowiedĹş, odnoszę wraĹźenie, Ĺźe oskarĹźając mnie o „ucieczkę z kraju ” prĂłbuje mnie Pan poniĹźyć i zdyskredytować. Co wydaję się dowodzić, Ĺźe i Pan nie posiadał i nadal nie posiada, wystarczającego silnego, politycznego systemu immunologicznego, ktĂłry pozwoliłby Panu przetrwać pomagdalenkowe transformacje zachowując się przy tym godnie i z honorem, wobec nas działaczy „S” i całego polskiego społeczeństwa.

Nie oskarĹźam Pana o zdradę ale jestem ogromnie zawiedziona, Ĺźe mnie i innych Pan oszukał, Ĺźe zgodził się Pan i pana opozycyjna świta, na to aby wśrĂłd biesiadnikĂłw okrągłego stołu zasiedli wyselekcjonowani przez oprawcĂłw naszych dziadkĂłw i ojcĂłw tzw. „reprezentanci” społeczeństwa i „ obłaskawionej” opozycji, Ĺźe aktywnie uczestniczył Pan w obaleniu rządu Jana Olszewskiego, Ĺźe uniemoĹźliwił Pan dokonanie procesu lustracji i dekomunizacji mojej Ojczyzny i dopuścił Pan do niszczenia dokumentĂłw dotyczących najnowszej historii naszego kraju. I to Pan , i tylko Pan jest odpowiedzialny za „prezydenckie veto” i odrzucenie, przyjętej przez Sejm ustawy o niepodniesieniu rent i emerytur pracownikĂłw komunistycznych słuĹźb specjalnych i aparatu bezpieczeństwa.

Myślę rĂłwnieĹź, Ĺźe to za Pana wiedzą i przyzwoleniem „ uboĹźeli Polacy a mafie Ĺźyły dostatniej” i dopuścił Pan do prywatyzacyjnej grabieĹźy narodowego majątku.

Dziwię się rĂłwnieĹź, Ĺźe do tej pory, ani Pan ani inni działacze „Solidarności” nierozliczyli się z przesyłanych im z zagranicy milionĂłw dolarĂłw, chociaĹź akcję pomocy koordynował Jerzy Milewski TW” Franciszek”.
Mam Ĺźal o to, Ĺźe nazywał Pan, moich przyjaciół ‘oszołomami”, Ĺźe zezwalał Pan teĹź na ich śledzenie i wysyłanie za nimi listĂłw gończych (List Gończy premiera Tadeusza Mazowieckiego ścigający w roku 1990 Jadwigę Chmielowską). Z rozgoryczeniem obserwowałam, jak ciągał Pan, tych nielicznych niebojących się mĂłwić prawdę , po sądach, jak wyrzucał nieposłusznych dziennikarzy z konferencji prasowych i zakazywal emisji dokumentalnych filmĂłw, ukazujących Pana niekorzystnym świetle.

Zapewniam Pana, Ĺźe ja z Polski nie uciekłam ale zostałam do tego to wyjazdu zmuszona, przez brak warunkĂłw do Ĺźycia dla siebie i swojego dziecka. Tę, dla mnie niezwykle trudną i bolesną decyzję, podjęłam po dziesięciu latach działalności opozycyjnej. JuĹź w latach 70-tych zostałam objęta „ opieką” SłuĹźby Bezpieczeństwa a represje jakie spotkały mnie i moją rodzinę za kontynuowanie nielegalnej działalności związkowej i opozycyjnej są trudne do zrozumienia nawet dla mnie samej. Właśnie przygotowałam plik wnioskĂłw do prokuratury IPN o rozpoczęcie śledztwa w związku popełnieniem wobec mnie, co najmniej pięciu przestępstw, uznanych obecnie przez polskie prawo „ jako zbrodnie komunistyczne”. Z tego teĹź powodu nie mogę niestety w tej chwili ujawnić Ĺźadnych szczegółów na ich temat.

Ciekawi mnie natomiast fakt, dotyczący doznanych przez Pana komunistycznych krzywd. Z tego co wiem, to po uzyskaniu z IPN statusu pokrzywdzonego odmówił Pan ujawnienia nazwisk agentów, którzy na Pana donosili i do tej pory nie złożył Pan żadnych wniosków oskarżających swoich ciemięzców o prześladowania.
Z filmu pt. „Plusy dodatnie plusy ujemne”, ktĂłrego emisja i dystrybucja zostały przez Pana zakazane, dowiedziałam się, Ĺźe w latach 1970- 1976, jako TW ”Bolek” za donosy na kolegĂłw ze stoczni, otrzymał Pan wynagrodzenie pieniężne w wysokości 13.100 złotych.

Nawet Pan nie wie, jak często zastanawiam się czy dobrze zrobiłam podejmując decyzję o wyjeździe z kraju. Być może nie wyjechałabym z Polski, tak jak i Pan, gdybym otrzymywała, tak jak i Pan, środki finansowe czyli pensję za działalność konspiracyjną, jakiś powiedzmy dodatek i premię za aresztowania, czy zwrot kosztów za sprawy w kolegium do spraw wykroczeń. Gdybym miała kogoś, kto w tym czasie gdy mnie nękała esbecja mógł zaopiekować się moim dzieckiem. Gdybym ,tak jak i Pan, i Pana liczna rodzina, miała nieograniczony dostęp do paczek żywnościowych z Zachodu, mogła wymieniać ubranka rosnącego dziecka . Może gdybym nie pochowała w tym czasie dwóch osób ze swojej najbliższej rodziny, miała szanse na jakąkolwiek pracę.. to może,.... kto wie ?

W przeciwieństwie do Pana i innych opozycjonistĂłw na ” pełnych etatach” moja sytuacja zawodowa i finansowa wyglądała zupełnie inaczej. W przeciwieństwie do Pana ja nie byłam internowana w rządowym ośrodku wczasowym, nie polowałam z gen. Kiszczakiem na sarny, w czasie internowania nie przywieziono do mnie, tak jak to zrobiono dla Pana ( internowanego w Arłamowie) całej rodziny, na pięciotygodniowe wczasy.

Muszę przyznać, ze mnie się jakoś na swojej działalności związkowej, społecznej czy politycznej nie udało wzbogacić. Często natomiast do niej dokładałam z własnej kieszeni, tak jak to czyniło wielu moich przyjaciół. Pamiętam, Ĺźe juĹź jesienią 87, miałam trudności z rozprowadzeniu „bibuły” bo zainteresowanie solidarnościowymi publikacjami drastycznie spadło. Z 10 000 w 1982 rozprowadzałam do 1000 egzemplarzy pięć lat później. Czasem tę bibułę, na ktĂłrą nie miałam zbytu sama kupowałam i płaciłam z własnych pieniędzy tzn. z zasiłku wychowawczego dla samotnych matek. Potem, te kupione od samej siebie gazety rozprowadzałam, podrzucając w kościołach, na dworcach, w bibliotekach i w miejskich toaletach.
Z takimi samymi kłopotami finansowymi borykał się teĹź Jacek Klaś, redaktor i wydawca międzyzakładowego, podziemnego pisma “WAZA’ , wydawanego w Krakowie. Jacek, ktĂłry obecnie jest koordynatorem Australijskiej Grupy Lustracyjnej , sam za własne pieniądze kupował potrzebny na druk „WAZY” papier.

Przyznam się Panu, Ĺźe nawet raz chciałam wrĂłcić do Polski jak Jan Olszewski został wybrany premierem i poprosił abyśmy wracali ale nie zdążyłam niestety tego przesiedlenia do Polski zorganizować, bo Pan doprowadził w czasie „Nocnej Zmiany” do obalenia jego rządu.
Jednemu z działaczy S”, ktĂłry mieszka w Perth, Wiesławowi G. udało się przesiedlić. Nie zdążył nawet podjąć tej pracy, bo po 4 czerwca poinformowano, go Ĺźe juĹź tej pracy dla niego nie ma. Musiał się ponownie spakować, z tymi swoimi zębami, wybitymi mu w czasie przesłuchania po pacyfikacji kopalni przez ZOMO, ktĂłre tak pieczołowicie przechowywał w pudełku po zapałkach wrĂłcił do Australii. Tutaj , jak wielu z „S”, wiedzie Ĺźycie bohatera, ktĂłry obalał komunizm, Ĺźyjąc z socjalnego zasiłku, przyznanego mu przez rząd obcego kraju.

W czasie ostatniej wizyty Pana, pana rodziny i obstawy, w Australii, nie znalazł Pan niestety czasu na spotkanie się z działaczami „Solidarności”, ktĂłrzy to według Pana uciekli z kraju. Szkoda, być moĹźe wĂłwczas mĂłgłby Pan zmienić swĂłj punkt widzenia i poznać lepiej motywy ich decyzji i ich emigracyjne Eldorado. Mam nadzieję, Ĺźe na bieżąco informuje Pan polski urząd podatkowy o tym , iĹź za jedną godzinę tego swojego wykładu /spotkania inkasuje Pan kaĹźdorazowo gotĂłwką 2000- 5000 dolarĂłw. Za przyjemność zobaczenia Pana i zjedzenie kolacji wydanej na Pana cześć, Polonusi w Melbourne musieli zapłacić po $ 75 od osoby, co stanowiło 1/3 tygodniowego zasiłku bezrobotnego. Do zdjęć z „uciekinierami”, niebędącymi działaczami „S” pozował Pan chętnie i za darmo.

Chciałabym przy okazji nadmienić, że wyjazd z kraju ojczystego nie koniecznie musi być równoznaczny z jego zdradą. Jak nas uczy historia zdrady kraju można dokonywać nie wyjeżdżając poza jego granice. Jak również można służyć wiernie krajowi mieszkając na emigracji.
Pozwoli Pan że przypomnę, że to właśnie Pan, z obawy przed casus Tymiński, podpisał ustawę o konieczności stałego zamieszkania w Polsce przez pięć lat zanim. Dopiero po upływie tego okresu Polak- emigrant miałby prawo ubiegania się o najwyższe funkcje państwowe. Tym aktem prawnym wyeliminował Pan skutecznie emigracyjnych konkurentów, nie powiązanych sieciami interesów z partyjną nomenklatura i służbami specjalnymi, i mających dwie prawe nogi.

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Zapewne zasiądzie Pan do suto zastawionego, wigilijnego stołu ze swoją liczną rodziną, żoną, dziećmi wnukami(?) i może nawet jakimiś nowopozyskanymi przyjaciółmi.
Święta Bożego Narodzenia są czasem refleksji i przebaczania, a zatem może dobrze byłoby, aby w ten wigilijny wieczór, na tym Pana wigilijnym stole pojawiło się, w tym właśnie roku 2006, roku 25 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, jedno dodatkowe nakrycie.

Nakrycie proponowałabym aby Pan przeznaczył dla tych, którzy wtedy w 1981 za tę wiarę w tę naszą solidarność Polaków oddali życie, dla tych , którzy siedzieli za nią w więzieniach, tych którzy już od nas odeszli w biedzie, samotności i zapomnieniu, i nas , tych którzy walczyli o niepodległą Polskę i zostali zmuszeni do wyjazdu, do krajów i ludzi im obcych.

I na zakończenie, jeszcze jedno, Panie Wałęsa. Tak się składa, Ĺźe na co dzień pracuję i pomagam ludziom nieszczęśliwym i zagubionym, ktĂłrym cierpienia i troski nie pozwalają się cieszyć Ĺźyciem. Ludzie Ci często,, juĹź podczas pierwszej wizyty w moim gabinecie, przyznają , Ĺźe powodem ich cierpień i choroby są.... inni ludzie. To właśnie doznawane przez nich ze strony ich „oprawcĂłw” poniĹźenia , odrzucenie, oskarĹźenia i brak szacunku są przyczyną ich psychicznych i fizycznych cierpień.
Wielu z nich opuściło swoje ojczyste kraje i osiedliło się w Australii. Gdy pytam ich co spowodowało, Ĺźe podjęli decyzję o wyjeĹşdzie z własnego kraju najczęściej odpowiadają : „bałem się o swoje Ĺźycie” wyjechałem ze strachu”, „aby dzieci miały lepiej”, straciłem wiarę na lepszą przyszłość”...
Ja mogę Pana zapewnić , że ludzie , którzy są szczęśliwi we własnym kraju, w którym mają szansę na realizację swoich potrzeb i aspiracji, z tego kraju nie wyjeżdżają. Nie podejmują ryzyka narażenia się na samotność i rozłąkę z bliskimi, trudy w adaptacji w nowym obcym środowisku i permanentne poczucie kulturalnego, i duchowego wyobcowania. Szczęśliwi nie emigrują z własnej ojczyzny, tak jak ,nie rozpadają się szczęśliwe rodziny a szczęśliwi i zadowoleni z życia nie popełniają samobójstw.
Tak więc przy tym Pańskim wigilijnym stole należy się nam miejsce, tak jak i należy się nam Pańskie uznanie i szacunek. Za to nasze zdeterminowanie i poświęcenia osobiste, w walce o wolną, demokratyczną Polskę, i należą się nam słowa podziękowania za to, że ciągle nam na tym kraju zależy a jego losy i losy mieszkających w nim Polaków są i nadal będą nam bliskie.
Myślę, że tego szacunku, mogę ja i moi przyjaciele, od Pana oczekiwać, wszak nadal nosi Pan, w klapie marynarki, wizerunek Matki Boskiej, z którą, razem w tę wigilijną noc będziemy świętować przyjście na świat, jej synka.

Życzę Panu i Pana Bliskim Zdrowych i Spokojnych Świąt.

ElĹźbieta Szczepańska – Australia
18.12.2006

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt