Wtorek 7 Maja 2024r. - 128 dz. roku,  Imieniny: Augusta, Gizeli, Ludomiry

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 20.08.22 - 22:50     Czytano: [304]

Dział: Śladami naszych przodków

Lipcowe Dni Sernika

Sernikowe zwyczaje

Sernik, to najbardziej lubiane ciasto na całym świecie. Właśnie w lipcu, doczekał się on swojego święta. A w naszym kraju, należy pamiętać, że znane są stare zwyczaje związane właśnie z tym ciastem. A kultywowane są one podczas Lipcowych Dni Sernika.

Od piątego wieku

W V wieku przed naszą erą, grecki filozof Aegimus, gdy zastanawiał się on dość długo nad życiem człowieka na tym świecie, zajadał się białym serem. Ale w tamtych czasach, ser był produktem krótkotrwałym. Dlatego też, wspomniany wcześniej mędrzec grecki, zaczął go podgrzewać w gorącym piecu, aby tym samym przedłużyć jego przydatność do spożycia. Z czasem zaczął on dodawać do tego sera jajek, jagód i cukru co sprawiło, że powstało kilka przepisów na ten udany gorąc produkt. W ten sposób powstała pierwsza książka kucharska autorstwa tego uczonego człowieka rodem z Grecji.

W staroĹźytnym Rzymie

Starożytni Rzymianie, także zajadali się sernikowym przysmakiem. Rzymski polityk Katon Starszy w swoim dziele zatytułowanym "De Re Rustica" opisuje, że sernik to smakołyk nawiązujący do rytuałów religijnych Imperium Rzymskiego. Bogowie Wiecznego Miasta, szybciej wysłuchują próśb swojego ludu, gdy ten według Katona oczywiście, nakarmiony jest sernikiem.

Podboje sernika

Z biegiem czasu, sernik zaczął docierać do wielu różnych zakątków naszego kontynentu. Można by powiedzieć, że nie mogła się obyć bez niego żadna większa impreza. Swój wkład w tworzenie sernika, miał także kucharz angielskiego stołu króla Henryka VIII. Kucharz ten pokroił ser na niewielkie kawałki. Każdy z tych kawałków moczył w mleku przez trzy godziny. Następnie dodawał do nich jajka, mąkę oraz cukier. W USA sernik stał się popularny dzięki wypiekowi tak zwanego placka Philadelphia z serka Philadelphia, który był bardzo tłustym produktem.

Sernik w Polsce

Do Polski sernik przyjechał wraz z królem Janem III Sobieskim, który wracał z pogromu Turków pod Wiedniem. Ten rodzaj sernika, który przywiózł do nas król, do dziś nosi nazwę wiedeńskiego. Dlatego, że wypiek ten oprócz skomasowanego sera nie miał żadnych innych dodatków na przykład mąki. Aby usztywnić delikatną strukturę tego placka, krakowscy cukiernicy kładli na jego wierzchu wałkowane sznurki z ciasta kruchego, które tworzyły kratę. Od tej pory sernik ten nosił nazwę "sernika wiedeńskiego po krakowsku". W polskim dorobku kulinarnym mamy też sernik kaszubski, do którego dodawane są gotowane ziemniaki.

Przysmak aniołów, czyli zwyczaje sernikowe

Na Podkarpaciu w dawnych czasach wierzono, że tam właśnie aniołowie w szczególny sposób pomagają mieszkańcom tych terenów. Dlatego też prosząc o ich opiekę, pieczono dla nich tak zwane małe "seroki", które zostawiano im na parapecie kuchennym, by się Boży Posłańcy nieco pożywili. Z czasem zostawiano jeszcze łyżkę miodu, aby wraz z sernikiem dodali sobie nieco naturalnej słodyczy.

Sernik z kartką w środku

Na Pomorzu, ludzie bardzo długo nie mogli wyzbyć się ze swojej zwyczajowości pogaństwa, pomimo że już od dawna w Polsce nastały czasy chrześcijańskie. Tam właśnie, gdy pieczono serniczki anielskie, czyli poczęstunki z sera dla niebiańskich gości, zapiekano w ich środku kartkę, na której spisane były prośby do aniołów. Podobno Mańka Gałkówna dostała odpowiedź z nieba, bo otrzymała ona w kawałku sernika również karteczkę z odpowiedzią. Od tej pory na Pomorzu zwyczajowo piecze się serniczki dla aniołów jako rodzaj medium, między światem ludzi a niebem.

Ewa Michałowska- Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt