Polonia w Chicago pamięta

83 rocznica napaści Rosji Sowieckiej na Polskę w Chicago

Jak co roku w dniu 17 września, odbyło się spotkanie przy Pomniku Katyń 1940 w Chicago o godz. 12-tej z modlitwą na Anioł Pański za pomordowanych na nieludzkiej ziemi na wiosnę w 1940 roku.
Spotkanie organizuje od lat Związek Klubów Polskich z komitetem opieki nad Pomnikiem Katyńskim. Prowadziła Ewa Rumiński członkini Zarządu. Jak przed 2010 rokiem, przed Katastrofą Smoleńską, kiedy to Śp. Wojciech Seweryn budowniczy pomnika dawał znak, że czas rozpocząć spotkanie przy Pomniku pociągnięciem za sznur dzwonu "śmiertelnika", ogłaszającego stan gotowości na modlitwę w intencji pomordowanych. Tego dnia dzwon wprowadziła w ruch Maria Majchrowski przewodnicząca komitetu opieki nad Pomnikiem przy ZKP w Chicago. Po przywitaniu gości, Zdzisław Kłosowski odegrał na klarnecie ciszę. W ciszy głośniej słychać prawdę, o zamordowanych na wiosnę w katyńskim lesie w 1940 r, o tych z "katastrofy" Smoleńskiej i o zesłanych na Syberię.

Ojciec Wojciecha Seweryna zginął w Katyniu 1940 na wiosnę, a Wojciech 10 kwietnia 2010 pod Smoleńskiem, miał po raz kolejny oddać hołd, tam na katyńskiej ziemi. Lecąc z delegacją Prezydencką do Katynia na 70 rocznicę z Prezydentem Polski Lechem Kaczyńskim, jego małżonką Maria, prezydentem na uchodźctwie Kaczorowskim, oraz 93 innymi osobami kwiatem polskiej inteligencji i patriotyzmu. Te dwie tragedie narodowe zostały ze sobą złączone na zawsze, o których nie wolno nam zapomnieć.

Pomnik dzieło nieżyjącego artysty Wojciecha Seweryna przypomina ofiary zbrodni jakiej dopuściła się Rosja sowiecka na polskich oficerach, policjantach, księżach, funkcjonariuszach państwowych w Ostaszkowie, Miednoje, Charkowie, Starobielsku, Katyniu i w wielu, innych, miejscach na nieludzkiej ziemi sąsiadów. Krzyż ramionami sięga do nieba, za jego plecami orzeł bez głowy, a na tafli pomnika przysiadła Matka Boża Katyńska, Matka Golgoty Wschodu trzymająca w ramionach żołnierza z przestrzeloną głową, jego czapka spoczywa na granitowej płycie.
Kapelan rodzin katyńskich ks. Zdzisław Peszkowski, zginął w katastrofie pod Smoleńskiej, jego autorstwa modlitwę przypominamy przy Pomniku Katyń 1940 w Chicago, oto słowa:
"Matko Bolesna i Zwycięska
Ty, stałaś na Golgocie pod krzyżem Chrystusa
Byłaś na pewno i w lesie katyńskim...
Zbierałaś ich p kolei
I niosłaś prosto do Syna Twojego.
A On przygarniał ich do swojego przebitego Serca.
Zatykano im usta, ale Ty słyszałaś ich niemy krzyk.
Wiązano im ręce, jak Synowi Twojemu,
A Ty powtarzałaś "Ecce Homo".
Ich przebite czaszki spowijałaś modlitwą.(...)

Słowa ciągle aktualne w rozmowie z Bogiem, bo kto jak nie Bóg widział zbrodnię i tylko On może się upomnieć o prawdę.
Ks. Peszkowski dalej w swojej modlitwie pyta:
(...)Ty znasz tajemnicę tak ukrywaną przed światem.
A czy widziałaś tych, którzy strzelali,
Wykonując barbarzyński rozkaz?
Czy ich widziałaś?
I przebaczyłaś im wszystkim?
Nie mogłaś inaczej.
Pamiętałaś przecież słowa Twojego Syna:
"Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią".
I nam pomóż przebaczyć. Amen.

Modlitwę w intencji ofiar pomordowanych przez Rosję sowiecką, odmówił honorowy kapelan ZKP, ks. Ryszard Miłek. Po modlitwie zebrani odśpiewali hymn polski, który zaintonował na klarnecie Zdzisław Kłosowski.
Po hymnie dyr. ZKP Alina Szymczyk z członkami ZLP im. JP II i "Rzepichy" w osobach , autorka relacji, Maria M. Purymska, Krzysztof Wasik zaprezentowali program patriotyczny nawiązujących do wydarzeń sprzed 83 laty.

W programie oprócz modlitwy Śp. kapelana Zdzisława Peszkowskiego, znalazły odbicie historyczne wydarzenia sprzed 83 laty. Całość programu rozpoczęło odczytanie wspomnienia artysty rzeźbiarza śp. Wojciecha Seweryna budowniczego pomnika Katyń 1940 na Cmentarzu Świętego Wojciecha w Niles w USA.
Przed wyjazdem do Katynia 10 kwietnia 2010 r. z Prezydencką delegacją Rządową Wojciech Seweryn dał mi ręcznie napisane przez siebie wspomnienia z pobytu w Katyniu 2006 r. gdzie zginął Jego ojciec zamordowany przez sowietów strzałem w tył głowy w 1940. Rękopis jest w moim posiadaniu, postanowiłam go przeczytać, ponieważ te dwie tragedie zostały na zawsze ze sobą złączone, Katyń 1940 i Smoleńsk 2010 r. Oto wspomnienie, artysty, szukającego na cmentarzu katyńskim znaków, pamiątek po zamordowanym ojcu.

Katyński Cmentarz
1/
Wiele jest drzew w Katyńskim lesie
Lekko kołyszących się na wietrze
Wysokich pięknych smukłych sosem,
okalających cmentarz dużym pierścieniem
niby ogromny wieniec niebosiężny -
zwisające konary - jakby wyciągały ręce,
drzewa proste - jak kompania honorowa
Zostały tutaj teraz jak zaklęte, zaklęte -
szeregi i zastępy zbrojne - bezbronne.
2/
Jakaś nieokreślona cisza las przenika,
Na uboczu dziwnego lasu przystanąłem
głowę wsparłem o wysokie drzewo -
I w tej chwili słyszę serca bicie,
mocniej do drzewa się przytulam
słyszę wyraźnie, słyszę głośno, -
w wysokiej sośnie serce bije, bije, bije -
znajomy głos, głos bardzo bliski,
tu bije polskie, - polskie serce Ĺźyje.
3/
W Katyniu na świeżych mogiłach
Pośpiesznie młody las zasadzono,
Dwaj oprawcy wywlekli szczątki
I las zniszczyli - cały zniszczyć
- nie zdążyli.
Dziś drzewa smukłe wysokie,
świadkowie jedyni okrutnej zbrodni -
miejsc, gdzie lepiła się ziemia
od krwi żołnierskiej niewinnej - czystej
4/
Ręce wiązano i strzał w tył głowy,
Pokotem do rowĂłw rzucono warstwami,
w ostatnim okrzyku drżące ciała
butem i kolbą polską świętość
- do dołów spychano -
tchórz morderca w oczy nie patrzył
kat nie zważał na wiek i rangę,
mordował, mordował, mordował -
Polskę mordował - nie złamał duch,
nigdy nie złamał.
5/
Polska krzyĹźem - krzyĹźem silna,
Świętości siłę światu pokazała -
W białej szacie - Miłości, Mądrości
wiernej niezłomnej.
Krwią tysięcy wolność odkupiona.
Szanuj dziś jedność dnia darowanego,
w hołdzie męczennikom naszym
- Ojczyzny bohaterĂłw
z pamięcią żyjącym przekazywać trzeba
6/
W Katyńskim lesie w wysokiej sośnie -
Serce bije, bije, bije -
Polskie - polskie serce bije
na zawsze w myślach naszych
i pamięci
Przyjmij BoĹźe dusze nieskalane
Błogosław szczątki na obcej ziemi
A nam żyjącym daj ukoić ból
i nie daj zapomnieć.

W dalszej części programu znalazły odzwierciedlenie ważne słowa Kardynała Hlonda i Św. Jana Pawła II, a oto cytaty z programu:
"Pomimo tragedii kampanii przegranej we wrześniu 1939 roku, pozostała pośród formujących się oddziałów podziemia, żołnierzy- emigrantów, ludności cywilnej, świadomość Polski niezwyciężonej. Już 28 IX 1939 roku przemawiając przez Radio Watykańskie prymas Polski August Hlond mówił:
Nie zginęłaś, Polsko! Niedaremne są te cierpienia ani ta krew, ani te mogiły i błagania, ani ten hart duszy, ani ta żądza wolności. Wzbogaciły one nasz duchowy skarbiec narodowy, stanowiąc kapitał bezcennych wartości, z którego pokolenia od nas szczęśliwsze, a wdzięczne czerpać będą.
Nie zginęłaś, Polsko! Imię Twoje nieskalane i wielki w świecie. Wszyscy wróżą ci pomyślne przeznaczenia, które chlubnie spełnisz jako naród wolny i jako cząstka dziedzictwa Chrystusowego.
Nie zginęłaś, Polsko! Nie zginęłaś, bo nie umarł Bóg. Bóg nie umarł i w swym czasie wkroczy w wielką rozprawę ludów i po swojemu przemówi. Z Jego woli, w chwale i potędze zmartwychwstaniesz i szczęśliwa żyć będziesz - najdroższa Polsko męczennico..."
Święty JP II powiedział: "Dwa są słowa, które zdumiewają - synonimy najstraszniejszej zbrodni w dziejach XX wieku.
Jedno to OŚWIĘCIM - Auschwitz, a w nim wszystko to, co straszne - zbrodnia ludobójstwa, gnębienie i mordowanie drugiego człowieka, w tym i nas Polaków skazanych na zagładę, wszystkie hitlerowskie obozy koncentracyjne i cała miłość rozpętana filozofią śmierci." Ten straszny dramat był częścią życia i najgłębszej troski kardynała Karola Wojtyły, w którego Archidiecezji znajdowało się miejsce kaźni. Jako Papież ogarnął je swoją troską papieską i przekazał całemu światu przez kanonizacje Maksymiliana Marii Kolbego i Edyty Stein. To wielkie świadectwo określił mianem Golgoty Narodów.
Drugie słowo to - KATYŃ, a w nim cała groza potwornego zła, która była dziełem bolszewii - ateistycznego komunizmu.
Ojciec Święty w sposób przedziwny, bardzo osobisty włączony jest w Golgotę Narodów, w Golgotę Wschodu i Zachodu. W trakcie Jego pontyfikatu wydarzenia związane z tragedią katyńską zaczęły wychodzić na światło dzienne. To, co było przez cale lata tak skrzętnie ukrywane, przy ogromnym współudziale Papieża zostało wyświetlone i ukazane narodom świata. Ojciec Święty jest szczególnym Orędownikiem Golgoty Wschodu."

17 września 1939 roku, do niewoli sowieckiej dostało się ok. 250 tys. żołnierzy, w tym ok. 10 tys. oficerów. Konsekwencją sowieckiej agresji stała się Zbrodnia Katyńska i masowe deportacje setek tysięcy obywateli polskich w głąb ZSRR na Syberię. O zmaganiu się Polaków z niemieckim i sowieckim totalitaryzmem mówił nowy konsul generalny RP w Wietrznym Mieście, dr Paweł Zyzak,

Córka śp. Wojciecha Seweryna, Anna Wojtowicz, przyniosła obraz Matki Bożej Katyńskiej trzymającej głowę żołnierza z przestrzeloną czaszką, którą podczas uroczystości trzymali w rękach Błażej Skoczeń i Jan Niwa.

Wartę honorową przy pomniku zaciągnęły poczty sztandarowe szkół: im. Gen. Władysława Andersa, 7. Eskadry Kościuszkowskiej i Jana Kochanowskiego, Stowarzyszenie Ułanów im. Tadeusza Kościuszki.

Przedstawiciel biura senatora Martwicka Ed Bannon, odczytał proklamacje senatu Illinois wydana z inicjatywy senatora Roberta B Martwicka

Delegacje złożyły wiązanki pod Pomnikiem Katyń 1940 i tablicą Smoleńską.
- Konsul Generalny RP w Chicago dr Paweł Zyzak
- Związek Klubów Polskich Pani Prezes dr. Łucja Mirowska Kopeć z królowymi parady 3 majowej i honorowym Prezesem Janem Kopeć.
- Delegacja Kongresu Polonii Amerykańskiej Wydziału na Stan IL. Mirosław Miedziński
- Polsko Słowiańska Unia Kredytowa wraz z Anną Czarnecką Hebal.
- Stowarzyszenie Weteranów Polskich pan Andrzej Jańczak
- Prezes koła Solidarność Bogdan Strumiński z honorowym Prezesem ZKP Janem Kopciem.
- ZLP im. Jana Pawła II Prezes Alina Szymczyk z sekretarzem Marią M. Purymski.
- Przedstawiciele Przystanku Historia IPN wraz z delegacją ZNP w Ameryce.

17 września 2022 r. nad Cmentarzem Św. Wojciecha, słońce świeciło na bezchmurnym niebie, jako znak akceptacji, spotkania modlitwy i pamięci o zamordowanych Polakach przez reżim sowiecki.
Moją wypowiedź zakończę wierszem Stanisławy Wiatr-Partyka , Tarnów 1959 rok.

MATCE

"Moja Matka była na Syberii
Oczywiście razem ze mną.
Ale przede wszystkim Ona
Była na Syberii...
Ja, cóş,
Siedziałam na piecu
Gdy było bardzo zimno,
A Ona szła w mróz,
Od ktĂłrego
Łzy zamarzały na rzęsach.
Chuchała w zgrabiałe ręce
I modliła się głośno:
"Boże, nie daj zginąć mojemu dziecku"
Bóg usłyszał.
Wróciła przede wszystkim ja.

Tak Matka też wróciła.
By umrzeć."

Alina Szymczyk
Foto, archiwum

       

       

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt