Niedziela 28 Kwietnia 2024r. - 119 dz. roku,  Imieniny: Bogny, Walerii, Witalisa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 08.04.12 - 18:01     Czytano: [1954]

Dział: Zakamarki historii

Rada Konsultacyjna

Trudno mi zrozumieć współczesnych patriotĂłw, ktĂłrzy głosząc te same wartości nawzajem obrzucają się błotem. Było to w latach dziewięćdziesiatych XX wieku, kiedy oglądałem audycję redaktor Olejnik „Prosto w oczy”. Tym razem ta dama z „salonu Michnika” zaprosiła do rozmowy Romana Giertycha i Ludwika Dorna. Redaktor puściła film pokazujący Jarosława Kaczyńskiego jak ze swadą atakuje ojca Romana, za uczestnictwo w Radzie Konsultacyjnej przy gen Jaruzelskim. PoniewaĹź zarzut uczestnictwa w tej radzie formułowany jest na róşnych spotkaniach, postanowiłem zapoznać się z jej celami, uczestnikami, ich wypowiedziami i skutkami jej funkcjonowania. WypoĹźyczyłem z biblioteki opasłe tomisko zatytułowane „Rada Konsultacyjna przy Przewodniczącym Rady Państwa 1986 – 1987” i oddałem się jej lekturze. Dowiedziałem się z niej, Ĺźe większość jej składu stanowili tzw. bezpartyjni, reprezentujący inne, niĹź rządząca partia poglądy na dobro Polski. Gen. Jaruzelski, ktĂłry jej przewodniczył tak ujął jej zadanie:...”członkowie Rady słuĹźyć będą wiedzą, mądrością i doświadczeniem na uĹźytek ogĂłlnospołeczny, a stanowiąc emanację myślenia zbiorowości, z ktĂłrej się wywodzą, mogą przenosić na forum rady opinie i poglądy swoich środowisk, bez obowiązku ich formalizowania...nie stawiamy sobie za cel porozumienia we wszystkim. Jest to po prostu niemoĹźliwe”.

A więc po latach odgrodzenia się partii od swego narodu, przymuszona jego oporem, zgodziła się na wysłuchanie jego przedstawicieli. Ci zaś przystępowali do tej wymiany poglądĂłw z nadzieją, Ĺźe uda im się Ăłw intelektualny beton skruszyć, jego konstrukcję nadwyrężyć i przygotować grunt pod budowę niepodległej Polski. Ta troska o jej istnienie i rozwĂłj wypływa z wszystkich wypowiedzi owych patriotĂłw uczestniczących w spotkaniach tej rady. Zacznę od pięknej postaci opozycji mec. Siły – Nowickiego. Namawiał rządzących do porozumienia podpierając się argumentacją historyczną. Przypomniał, Ĺźe w ciągu 15 lat w końcu XVIII wieku „straciliśmy wszystko”. Argumentował, Ĺźe społeczeństwo oczekuje podmiotowości, rozszerzenia zakresu wolności, rozszerzenia demokratyzmu. PodniĂłsł problem „Solidarności” i konieczności pluralizmu związkowego. MĂłwił:...”rzeczywistość nie jest rzeczą dobrą...róşne są problemy, ale społeczeństwo widzi cofanie się: ...ordynację wyborczą mamy gorszą, mniej demokratyczną niĹź poprzednio...jest potrzeba by była instytucja w ktĂłrej by zabrzmiał autentyczny głos ideowego marksisty, autentyczny głos ideowego katolika, autentyczny głos ideowego człowieka nie związanego ani z jedną ani z drugą postawą światopoglądową...jeśli lekarz po 15 latach pracy otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie 21 tyś. zł., a spawacz lat 19 – w pierwszej pracy32 tyś zł. To nie jest to normalne.... nie moĹźna stawiać w tej sytuacji lekarza do spawacza...” mecenas atakował rĂłwnieĹź monopol państwa zezwalający na czerpanie zyskĂłw z działań szkodliwych dla zdrowia. Walczył o usunięcie wszelkiej dyskryminacji ludzi w pracy z tytułu ich działalności społecznej lub politycznej przed i po stanie wojennym itp. Inny uczestnik tej rady, były Ĺźołnierz AK. Powiedział między innymi ...”w rzeczywistości chodzi po prostu o to, aby dać temu społeczeństwu moĹźność normalnego działania, w coraz większym zakresie go odbezwłasnowolnić...” Julian Auleytner podjął problem stosunku do własności państwowej, dostępu młodzieĹźy i inĹźynierĂłw do stanowisk kierowniczych i wiele innych. Aleksander Legatowicz zwracał uwagę na niebezpieczeństwo naśladownictwa spontanicznie ukształtowanego modelu kapitalizmu. MĂłwił rĂłwnieĹź:...”jestem jedną z zaproszonych osĂłb z kręgu środowisk katolickich. Zaproszenie nas traktujemy jako przejaw intencji otwarcia na wartości chrześcijańskie naszego Ĺźycia państwowego. Chcemy te wartości do Ĺźycia wnosić...” Eugeniusz Tabaczyński przytaczając liczne wskaĹşniki ekonomiczne powiedział:..” Jesteśmy pustynią eksportową. A w dzisiejszym świecie liczy się tylko taki kraj, ktĂłry potrafi wejść w międzynarodowy podział pracy i czerpać z tego korzyści...Odnoszę wraĹźenie, Ĺźe brak jest odpowiedzi na pytanie, kto jest właścicielem kapitału produkcyjnego w naszym kraju...brak jest jednoznacznego rachunku ekonomicznego...a przecieĹź ekonomia nie jest niczym innym jak nauka o wyborze. Ĺťeby wybierać trzeba mieć kryteria i parametry...zbliĹźającą się wizytę PapieĹźa w naszym kraju wykorzystać do zainicjowania akcji procesu czystości narodowej...

Istotny wkład w pracę rady wniĂłsł ojciec Romana –Maciej Giertych. Walczył w jej ramach o silną rodzinę, bronił jej wielodzietności, sprawy wychowania młodzieĹźy w rodzinie i w szkole w oparciu o etykę chrześcijańską i przeciwstawiał się „wtłaczaniu młodzieĹźy w szkołach postaw ateistycznych. Oto kilka cytatĂłw z jego wystąpienia:...”Wychowanie w rodzinie jest łatwiejsze przy wielodzietności i przy stałej obecności matki w domu. Łatwiej wtedy wykształcić postawy ofiarności, współdziałania, tolerancji...Trzeba by młode małżeństwa nie bały się dzieci i trudu ich wychowania...Bronię wielodzietności, bo w niej widzę przyszłość narodu...” (jakĹźe istotne słowa wobec dzisiejszego ujemnego przyrostu naturalnego RJ).
Po lekturze tych i innych wypowiedzi tak sobie myślę, że źle się stało, że ówcześni władcy nie wykorzystali dla zgody narodowej tych wielkich, mądrych, polskich patriotów, a wsparli wykreowaną i sterowaną przez zagranicę grupę miernych i nie związanych z narodem polityków. Jaka inna, przyjazna ludziom mogłaby być dzisiejsza Polska!

Rudolf Jaworek

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt