Dodano: 02.12.21 - 14:32 | Dział: Śladami naszych przodków

Zwyczaje mikołajkowe

W dniu 6 grudnia

Mikołajki, o po prostu świecka forma dnia Świętego Mikołaja, obchodzonego co roku 6 grudnia ku czci biskupa Miry. Jak donoszą nam różne zapiski historyczne, w dniu swoich imienin wspomniany biskup dostawał dużo przeróżnych prezentów, którymi zapragnął się dzielić z posługującymi na mszach biednymi ministrantami. Zwyczaj ten urósł do rangi święta obdarowywania dzieci w dniu 6 grudnia, a także i dorosłych, którzy są dla nas wielką ostoją, a nawet miłością.

Średniowieczne legendy

Zwyczaj wręczania prezentów w dniu 6 grudnia, wywodzi się ze średniowiecznych legend dotyczących życia wspomnianego świętego. One to, stały się bardzo popularne dzięki przedstawieniom, które dotyczą życia świętego Mikołaja wystawianym od X wieku w dniu jego imienin. Najbardziej znana była, opowieść o biskupie Miry, spisana w pierwszej połowie IX stulecia w Konstantynopolu przez archimandrytę Michała, opowieść o trzech córkach.

Według legendy

Młody Mikołaj, przed wyborem na biskupa Miry, miał chciwego i bogatego sąsiada, który drwił sobie z pobożności świętego. Bóg sprawił, że ów sąsiad stracił swój majątek oraz popadł w skrajną biedę. Gdy nie miał z czego utrzymać swojej rodziny, postanowił sprzedać swoje trzy córki. Lecz niestety, nikt nie chciał ich też poślubić bez otrzymania stosownego posagu. Mikołaj po długich modlitwach, postanowił uratować dziewczyny. Trzykrotnie pod osłoną nocy, wrzucał przez okno pieniądze przeznaczone na posag dla każdej z nich. Gdy sąsiad wyprawił już dwa wesela, postanowił dowiedzieć się, skąd biorą się tajemnicze pieniądze. Czuwał on całą nockę pod oknem swojego mieszkania i odkrył..., że lekceważony przez niego Mikołaj wrzuca po raz trzeci pieniądze. Podziękował mu zawstydzony sąsiad i postanowił odtąd zmienić swoje życie.

Patron dzieci

W średniowiecznej Europie, uważano Mikołaja za patrona dzieci. W niektórych miastach wybierano w Mikołajki dziecięcego biskupa, który symbolicznie przejmował władzę nad mieszkającymi w tym mieście najmłodszymi jego mieszkańcami. W XVI stuleciu na Wyspach Brytyjskich, wziął się rytuał wynoszenia tego dnia dyrektora ze szkoły i przejmowania władzy przez uczniów. Trwał on tam przez kilka stuleci.

Zwyczaje mikołajkowe

Święty Mikołaj pełnił w nich rolę osoby przynoszącej prezenty z okazji własnego święta. Wieczorem w dzień swojego święta, zakradał się on do śpiących już dzieci i obdarowywał je najczęściej owocami, orzechami, ciastkami i cukierkami. Dzieci zatem wystawiały Mikołajowi swoje buty, by on napełnił je wszelkimi rarytasami. Lub też zawieszały przy oknach skarpety, by i tam święty z nieba sypnął trochę cukierków. Utarło się w Polsce wierzenie, że wspomniany święty lubi bardzo śmietanę słodką z bułeczką. Zatem w niektórych domach, aby uraczyć Mikołaja i w ten sposób podziękować mu za prezenty, ustawiano na stole właśnie te przysmaki. Często we wspomniane święto młodzi robią sobie zaręczyny, a do siebie zwracają się mój Mikołajku lub moja Mikołajko. Oczko w pierścionku koniecznie musiało być czerwone bo to był ulubiony kolor świętego, który dodatkowo nawiązywał do jego szaty.

Ewa Michałowska - Walkiewicz