Dodano: 10.11.18 - 15:52 | Dział: Kworum poetów

Droga do wolności / Dwa kolory

Droga do wolności


Z granatami w dłoniach, prowadzi przez groby,
przez zgliszcza, ruiny i leje,
droga do wolności pokryta krzyżami.
Prawdziwa droga niosąca nadzieję.

Krwią zbroczone pola wydawały plon
i maki czerwone tam kwitły nierzadko.
Tam zaginionych wśród maków i pól-
opłakiwałaś swych synów-matko.

Historii szukać trzeba wśród krzyży,
które pochylił i zniszczył już czas.
One powinny nauczyć nas,
jak niepodległość i wolność czcić.


Władysław Panasiuk






Dwa kolory


W skrzynkę z kwiatami wetknęłam
Flagę z plastikowym drzewcem
Wiatr hulał młode witki brzóz zginał
Powiewała biało-czerwona

Biała – jak konwalie w wianku do pierwszej komunii
Czerwona – jak krew oddana dla potrzebujących

Kiedy przez szybę spojrzałam
Nie widziałam jej
Kto kolory skradł czy hulaka-wiatr

Gdzie czerwień maków spod Monte Casino się podziała
Gdzie jest biel ta niewinność dziecka która w dorosłym umiera

Przez balustradę się przechylam
Sąsiada pytam – nikt nie widział
Dziś święto ale dopiero ranek
Może jeszcze załopocze na czyimś balkonie

Biało – czerwona
Jak białe bandaże nasiąknięte krwią poległych o Niepodległą
Czerwona – jak serca kibicĂłw na stadionach


GraĹźyna Tatarska


.........................................................


Świętujmy sto lat odzyskania niepodległości przez Polskę