Dodano: 05.10.15 - 13:08 | Dział: Ciekawe miejsca - Pamięć, Historia

Tylko we Lwowie

Zdecydowana większość ludzi podziwia uroczy i bogaty ZachĂłd, tam wyjeĹźdĹźają, by zwiedzać nowoczesne gmachy, podziwiać marmurem wyłoĹźone banki, odwiedzać sklepy jubilerskie, czy butiki ze sławetną markową odzieżą. Chcemy widzieć to, co pokazują światowe kina, podziwiać bogactwo, a moĹźe nawet przepych, zapominając zarazem o tej drugiej nieco ciemniejszej stronie medalu. Jakoś nikt nie zauwaĹźa pobliskich slumsĂłw, nie zwraca uwagi na biedne domostwa i domki na kołach, ktĂłrych na Zachodzie nie brakuje .Wcale niemała liczba biedoty rzuca się w oczy, w te oczy, ktĂłre chcą widzieć obok róşu – szarość. Gdzie są wilki - tam rĂłwnieĹź są ich ofiary. Jak śpiewał Grzesiuk „ to było za Ĺźelazną bramą „ są takie bramy, za ktĂłre nie chcemy zajrzeć, ciekawość umiera przed ich otwarciem.

Są rĂłwnieĹź piękności na wschodniej, mniej lubianej stronie, co do ktĂłrej istnieją jakieś obawy, jakieś ale, jednym z takich miejsc jest niewątpliwie dawniejszy Leningrad. „Jeśli ktoś widział noc w Leningradzie choć raz - ten pokocha to miasto jak ja”. Tak głosi piosenka, a w piosenkach jest tak wiele prawdy; bo białe noce zdarzają się rzadko i nie wszędzie. Najpiękniejsze są nad Newą, ktĂłrej brzegi złączone zwodzonymi mostami tworzą znakomity zapis wizualny. Architektura i barwy tego cudownego i bogatego miasta tworzą jeden ciąg zabytkowej budowli wysokiej klasy, tak bogatych wystrojĂłw nie spotyka się nigdzie, nawet na Zachodzie. Ale nie o tym mieście chciałbym dzisiaj pisać, choć zasługuje na wiele stron. Obok wielkich miast istnieją mniejsze, skromniejsze, ale godne uwagi i na pewno nam bliĹźsze „ bo gdybym się jeszcze narodzić raz miał – to tylko we Lwowie”. Tak śpiewają tam urodzeni, kaĹźdy z nas ceni swoje miejsce narodzin i nic w tym dziwnego, wszak nie ma lepszego miejsca na ziemi jak to gdzie przyszliśmy na świat.”- Lwowskie Orlęta” ich młodość nie trwała zbyt długo, nie mogli nacieszyć się swoim Lwowem, byli ludzie, ktĂłrzy swą miłość do miejsc odkupili tym co najcenniejsze – Ĺźyciem. O nich śpiewa się piosenki, o nich pisze wiersze, cenię ludzi przywiązanych do swoich miejsc, tęskniących za nimi.

LwĂłw miasto pomnikĂłw, teatrĂłw i uniwersytetĂłw, miasto zbudowane z dobrych serc, ono podobnie jak nasz KrakĂłw Ĺźyje innym rytmem. Są takie miasta na świecie – niby podobne do innych, ale przepełnione duchem, ktĂłry Ĺźyje w tym mieście i napełnia jego budowle, ulice, mosty i rzeki.
Są miasta, w ktĂłrych Ĺźyją mury, mĂłwią wieĹźe i oĹźywają krĂłlowie, gdzie historia czyta się sama i kat się błąka nocami. Są miasta, ktĂłre trzeba zrozumieć, wczytać się w ich wymowę, śmiać się wraz z nim, i z nimi łzy ronić, rosnąć wraz z nimi, i z nimi upadać. KrakĂłw i LwĂłw nie tylko łączy podobny teatr, podobne pomniki i budowle, ale przede wszystkim ten właśnie duch drzemiący w murach starego miasta, naszego miasta. Lwowiacy podobnie jak Krakowiacy mają swoją dumę i wielkie serce – no moĹźe są mniej skąpi…Polubiłem to miasto, kiedy byłem tam po raz pierwszy, nawiązałem z nim łączność, zrozumiałem – nie kaĹźde miasta moĹźna tak szybko zrozumieć i się z nimi utoĹźsamić. MoĹźe to teĹź dlatego, Ĺźe mieszkają tam wspaniali, dobroduszni ludzie tacy bez zachodniej pychy, dobrze wykształceni, choć biedniejsi. MoĹźe to właśnie skromność czyni ich wielkimi. We Lwowie byłem ćwierć wieku temu, wtedy jeszcze naleĹźał do wielkiego mocarstwa, ktĂłre rzekomo się rozpadło. Rzekomo, bo tak naprawdę mocarstwo nadal istnieje, zmieniły się jedynie nazwy i struktury, wielkość pozostała niezmienna.. Ludzie ze Wschodu są dobrzy i gościnni, wiele razy miałem okazję tego doświadczyć, a Ĺźe rządzący byli tacy jak u nas, czy to ich wina? Niekiedy bieda zmusza człowieka, by stał się inny, by pracował na wskazanym palcem stanowisku, ale bieda rĂłwnieĹź uczy pokory i dumy. Byłem w kilku krajach i wszędzie napotkałem ludzi dobrych i złych, w naszym środowisku nie ma co ukrywać jest podobnie .JeĹźeli ktoś z biedy idzie do prewencji, moĹźna jeszcze to zrozumieć, ale jeśli z grymasu, by bić pałą swoich – bez komentarza. Są więc ludzie i ludziska, są teĹź miasta i miasteczka, są ulice, po ktĂłrych wystarczy przejść jedyny raz, by na zawsze pozostały w pamięci .O poznaniu człowieka decydują pierwsze trzy minuty, podobnie jest z miastami – to pierwsze spojrzenie rzuca na nas urok, ktĂłry potrafi przetrwać przez całe Ĺźycie. Istota pierwszej miłości znajduje tu pełne potwierdzenie i uzasadnienie. Nie tylko mnie udało się polubić LwĂłw, nie tylko ja dostrzegłem w nim ducha i usłyszałem głos dzwonu, ktĂłry wtedy milczał, choć wisiał na wieĹźy. Ale skąd mogłem wiedzieć, Ĺźe prĂłcz Krakowa są na świecie podobne miasta, skąd mogłem wiedzieć, Ĺźe piękne kościoły moĹźna zamienić na magazyny z milczącym dzwonem, skąd mogłem wiedzieć, Ĺźe LwĂłw jest nasz, gdy historia mĂłwiła inaczej. Są miasta podobne do kobiet, ktĂłre potrafią zauroczyć, do ktĂłrych się wraca, za ktĂłrymi się tęskni - w rzeczy samej – takim miastem jest LwĂłw.

Władysław Panasiuk