Dodano: 05.08.12 - 17:57 | Dział: Prosto z mostu

Mitt Romney, a Sprawa Polska

Powinniśmy wyzbyć się złudzeń co do amerykańskiej miłości i troski o polski los i sami zadbać o swoje interesy. To bardzo dobrze, że republikański kandydat na prezydenta USA, wybrał Polskę, jako jeden z trzech krajów, które odwiedził. W dyplomatycznym sensie jest to jakaś nota przede wszystkim dla Putina, zapowiadająca zmianę kursu amerykańskiego imperium m.in. w Europie Środkowej.

Swoją drogą to wybór Polski jest tylko świadectwem tego, w jakich kategoriach rozumują główni doradcy kandydata i ta nowa jakość amerykańskiej polityki wynikać może z wzrastającego rosyjskiego apetytu i zagrożenia, przeciwko któremu Ameryka będzie starała się zbudować kordon sanitarny m. in. w Europie.

Opozycja przespała, ale nierdzewiejący (przynajmniej na zachodzie), wyryty złotymi telewizyjnymi zgłoskami w pamięci AmerykanĂłw, prosty i charyzmatyczny przywĂłdca „Solidarności” Lech Wałęsa, wykazał się inicjatywą zapraszając nadzieję amerykańskich konserwatystĂłw.

MoĹźe nam się to nie podobać, ale zanim zaczniemy krytykować Romney, powinniśmy krytyczniej spojrzeć na siebie i zamiatanie rozpocząć od swojego podwĂłrka. Zapraszający go Lech Wałęsa, jest przypadkiem nad wyraz oryginalnym. Przeciętny Amerykanin łączy Wałęsę z ruchem „Solidarności” i obaleniem komuny w Polsce. Niestety, „Lekk Walessa” to jedyne dumne skojarzenie przeciętnego Amerykanina n.t. Polski. Tak naprawdę to trudno odkręcić ten mit. Romney nie jest przecieĹź Polonusem, a otaczający go doradcy nie są szczegółowo zorientowani w meandrach polskiej polityki.

My Polacy mamy pełniejszy obraz TW „Bolka”, to prawda (poza Panią A. Walentynowicz, Joanną i Andrzejem GwiazdĂłw z przyległościami i wtajemniczonymi SB-kami) , Ĺźe byliśmy durni i oblani słonecznym zachwytem na temat „Lecha”. Jednak on, mędrek Europy (Gorbaczow awansował wyĹźej: ogłoszono go mędrkiem Globalnym) i został buchalterem licznych tłustych kont (od donosu do zapasienia).

Romney zdecydował się otrzeć o medialną patynę Wałęsy. Chodzi o medialne „momenty były” do wyborczych reklam, nowy prestiĹź, opierzenie w polityce zagranicznej kandydata na prezydenta do tej pory kompletnie zanurzonego w świecie biznesu.

Czy Amerykanie z polskimi korzeniami będą teraz głosować na Romney’ego, po jego wizycie w Polsce popularyzowanej fotosami z Wałęsą? Amerykańscy Polacy posiadający ciągle jeszcze polskie paszporty głosują z reguły na PiS.

W Ameryce stanowią powaĹźną, ale rozbitą siłę, ok. 3% populacji, co daje powyĹźej 9 milionĂłw obywateli (z uprawnieniami do głosowania), dla porĂłwnania, potężna grupa Ĺźydowska stanowi ok. 2% amerykańskiej populacji. Niestety, Polacy tradycyjnie głosują na demokratĂłw. Często spotykam postsolidarnościowych krajanĂłw pałających miłością do wielkich rządowych programĂłw „rząd mi da za darmo”. Niczego z PRL-u nie zrozumieli, przykre to. Zabija to wiarę w inteligencje gatunku ludzkiego. Wiem, to temat na inną okazję.

Głównie z uwagi na kiepski stan amerykańskiej gospodarki, Romney ma spore szanse na wygraną. Batalia, jak zwykle rozegra się w „niezdecydowanych” stanach, ktĂłre mogą głosować na Romney’ego, czy teĹź Obamę. Tylko w dwĂłch stanach: Nowy Jork i Illinois siedzibę znalazło ponad 2 mln PolakĂłw, oni mogą przechylić szalę zwycięstwa w listopadowych wyborach. Oczywiście największym skupiskiem PolakĂłw w USA jest Chicago (miasto prezydenta Obamy), zobaczymy jak Polacy zachowają się tam w listopadzie. Romney moĹźe natomiast wpłynąć na miliony PolakĂłw w Michigan, Pennsylvanii i Wisconsin, to są stany „niezdecydowane”.

Według Piast Institute w USA 36% amerykańskich Polaków identyfikuje się z Partią Demokratyczną, 33% uważa się za niezależnych, a tylko 26% uważa się za Republikanów. Według badań Instytutu , w 2008 (poprzednie wybory) 52% Polaków głosowało na Baracka Hussain Obamę, a tylko 42% na kandydata republikańskiego Johna McCain. Z kolei 44% tych samych Amerykanów z polskimi korzeniami deklaruje się konserwatystami. Czyli jest ciągle nadzieja na ozdrowienie.

Wracając do spraw krajowych, Okrągły Stolec był czerwonym domorosłym majstersztykiem, z wschodnią zastawą, probówką przyszłości niewydolnego ekonomicznie sowieckiego imperium, które w osobie Gorbaczowa, zdecydowało się na mniej kontrolowaną wersje leninowskiego NEP- u . Gorbaczow kupiony przez światowych globalistów, postanowił dopuścić zachód na swoje przedpole.

Stary Bush (były dyrektor CIA) witany jak wielki przyjaciel, odwiedzający upadający PRL, wynosił pod niebiosa Wałęsę (znając jego agenturalną przeszłość, ale to polska wewnętrzna sprawa), agitujący i popierający Magdalenkowy Rokosz i kanty Okrągłego Stolca, lansował sowieckiego żołdaka i starego komucha gen. Jaruzelskiego na prezydenta Polski (!). Niestety doglądanie pokojowej transformacji sowieckiego kolosa, było pierwszoplanowym i najważniejszym celem globalnych planistów amerykańskiego imperium, kondycja Polski opierała się na kancie Okrągłego Stolca.

Byleby był spokĂłj na peryferiach chwiejącego się sowieckiego imperium. Amerykańscy politycy chcieli pokazać Rosjanom, Ĺźe potrafią z nimi pokojowo rozwiązać polskie zacietrzewienie niepodległościowe z obopĂłlną korzyścią, a przy okazji przećwiczyć model transformacji typu wilk syty (polscy komuniści po prywatyzacji majątku narodowego zostają kapitalistami) i owca cała (NarĂłd ostrzyĹźony z prawdziwej niepodległości i suwerenności – według teorii pewnego zamoĹźnego mędrca, puszczony w skarpetkach).

Sowiecko – amerykańskie rozwiązanie polskiego problemu, było zaprojektowane więc jako smak miodu dla sowieckiego czerwonego niedĹşwiedzia (białe niedĹşwiedzie, tzw. carskie, rosyjskie wybił międzynarodowy bolszewizm w Rosji), zmień się, a ocalejesz i będziemy wspĂłlnie prosperować. Niestety w Historii rzadko spełniają się Ĺźyczenia i plany więc sytuacja dzisiaj jest bardziej złoĹźona, ale w kierunku następnego rozdania kart. Wtedy chodziło o prawdziwy Okrągły Stół między mocarstwami, u nas miał miejsce jedynie podstolik/taboret, przystawka w globalnej transformacji bez odpalania rdzewiejących sowieckich nuklearnych rakiet.
To była polityka mocarstwowa, my Polacy, przy dobrych historycznych wiatrach możemy jedynie dyskutować o polityce regionalnej, a i to byłoby czymś nowym od jakichś 70 lat.

Amerykanie niestety nie wiedzą, że Polacy wygłodzeni i zdemoralizowani przez 45 lat pobytu w sowieckim psychiatryku, nie mogą ciągle odnaleźć swojej historycznej tożsamości i roli, pamiętający ból, jak pies ogrodnika pilnują jakby nieswojego ogrodzenia. Amerykanie podtopieni własnymi problemami, widzą kogo Polacy wybierają i jakim ideałom w praktyce hołdują, więc nie oczekujmy od nich za wiele.

Jednak nieświeżego pieczywa nikt nie ruszy. Trudno się spodziewać, że Amerykanie uznają post sowieckie okrągłostolcowe elity za autentycznie polskie i z zapałem, w zaufaniu dokonają transferu najnowszej technologii cywilnej i wojskowej, prosto w drżące chciwością łapy sowieckich przydupasów utuczonych przy okrągłym stolcu, CIA jeszcze istnieje i pilnuje interesów Ameryki.

Musimy najpierw sami wziąć się do roboty, odejść od grillowej satysfakcji, oczyścić toksyczne spaliny i zacząć bardziej wymagać od siebie, a nie od innych, bo to się kolejny raz może źle skończyć. Polska musi zaczerpnąć świeżego powietrza, tak aby międzynarodowy rentgen (X-ray), pokazał Ją Panią u siebie, niepodległą i suwerenną! Wtedy Polaka może poszukać przystojnego kawalera do tańca.

Uporządkujmy swoje podwórko, skupmy swój wysiłek na osuszeniu postsowieckich bagien, które pochłonęły tylu wspaniałych polskich patriotów wiernych ideom Suwerenności i Niepodległości.

Ojczyzna (wbrew dzisiejszej kolesiowej praktyce) to nie targowisko, gdzie dla siebie można utargować korzyść. Ojczyzna jest właśnie tą Najwyższą Korzyścią, która obejmuje wysiłki Twoich pradziadów, ojców i Ciebie. To jedyna prawdziwa zbiorowa wartość, na którą skazane są Twoje dzieci i wnuki. One żądają Twoich trzech groszy do narodowej skarbnicy. Nie bądź skąpy, nie bądź sprzedajny, nie bądź zdrajcą przyszłości, bo zapłacisz za to ich i naszą pogardą...

Jacek K. Matysiak