Dodano: 23.07.12 - 10:21 | Dział: Ciekawe miejsca - Pamięć, Historia

Syberia (cz.1)

Wiemy na pewno, że na naszej kuli ziemskiej jest tylko 30 % lądu, reszta, to bezkresne wody, bywa, że również głębiny. Czy wszystkie zostały zbadane? Odpowiedź jest prosta, nic do końca nie jest dokładnie zbadane. Każdy obszar nie zależnie od szerokości i długości geograficznej kryje w sobie wiele tajemnic, a może nawet skarbów. Naukowcy wciąż badają i odkrywają coś nowego. Nie tylko przestrzeń kosmiczna jest pełna niewiadomych, choć bez wątpienia jest ich skarbnicą. Nie zawsze historia ujawnia człowiekowi całą prawdę, albo ten nie chce jej do końca wysłuchać.
Mało jest miejsc na ziemi, przez które nie przeszły okrutne wojny czy inne zawieruchy.
Wiele dĂłbr w państwach uznawanych dzisiaj za potęgi pochodzi właśnie z pracy niewolniczych rąk. Niewolnictwo od zarania dziejĂłw nabijało kasę władcom i tym, co uwaĹźają się za wybrańcĂłw losu. Wszelkie olbrzymie budowle jak: zamki, fortyfikacje, mury, zadziwiająco długie trakcje kolejowe, mosty, tunele, kopalnie wznosili wspomniani niewolnicy. Pracowali i ginęli, nikt nad ich losem nie zapłakał i nikt się o nich nie dopomniał. Wybijano tubylcĂłw „odkrytych ziem” i zastępowano ich przywiezionymi z daleka niewolnikami. Wielu z nich wyrzucono za burtę, gdyĹź nie kaĹźdy wytrzymywał podróş w niegodnych człowieka warunkach. Kto tak na prawdę zna tamtą, wcale nie tak odległą historię? Najwięcej medialnego czasu zajmuje holokaust, a czym były tamte tragedie ludzi, niczym nie róşniących się od Ĺťyda, Polaka czy Niemca. Jak moĹźna nazwać przybywających z Europy do Ameryki cywilizowanych ludzi. Wielu z nich posiadało tytuły szlacheckie i co!…
Działo się to na wielu kontynentach, kolonizacja nie jest starą historią, ale nie jest też bajką.
Czasami zadaje sobie pytanie czy istnieje gdzieś skrawek ziemi nie zbroczony ludzką krwią, nie znający krzywdy człowieka. Syberia jest olbrzymia, mroźna i niewątpliwie zasługuje na potępienie, lecz nie tereny zbrodni są winne, a ludzie. Tylko historia może potwierdzić drapieżność człowieka. Było i jest wielu ludzi, którzy chcą być Bogami, i już decydują o narodzeniu, i śmierci człowieka. Zgromadzone w nieludzki sposób pieniądze potrafią przewrócić w głowie i dać władzę absolutną. Taki stan rzeczy obserwujemy od dawna. Pieniądze i władza czynią człowieka mogącym wszystko.

Syberia, ktĂłrej nazwa jest tak samo tajemnicza jak jej ziemie.
Jedni mĂłwią, Ĺźe pochodzi od plemion „Sabir” i „Seber” mieszkających w VI w. nad rzeką Irtysz. Inni tłumaczą nazwę z przyrodą: (tunguskie) od błota czy trzęsawiska „sibur”, mongolskie słowo „sziber”, „sziwir” oznaczają zarośla w pobliĹźu rzek. „Sybjer”, to po buriacku wściekły pies, a szarego wilka oznacza słowo „sabr”, „sibr”, „subr”. Jeszcze inni twierdzą, Ĺźe nazwa Sybir pochodzi od nazwy stolicy Chanatu Syberyjskiego podbitego przez Rosjan w1585r. Jak widzimy geneza słowa Syberia jest wystarczająco stara i wieloznaczna, a nawet tajemnicza. Śmiało moĹźna by ją nazwać ziemią przeklętą. Podobnych miejsc na naszej planecie (choć moĹźe o bardziej znośnym klimacie) jest znacznie więcej. KaĹźda ziemia, na ktĂłrej pozostały wyciśnięte niewolnicze stopy do nieludzkich miejsc naleĹźy. Dzisiaj zajmiemy się wiecznie zamarzniętą ziemią, gdzie często Ĺźycie traciło swĂłj sens.
Jedno jest pewne, że to olbrzymi obszar; większy od Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej razem wziętych. W tym miejscu należy nadmienić, iż Rosja, to największe państwo na świecie, a zarazem, to prawie pół kuli ziemskiej zajmującej dwa kontynenty: Europę i Azję.
Syberia, to kraina geograficzna w północnej Azji położona między Górami Ural na zachodzie i Oceanem Spokojnym na wschodzie. Rozciąga się od Oceanu Arktycznego na północy do Kazachstanu, Mongolii, Chin i Korei Północnej na południu. Kamczatka jest najdalej wysuniętym półwyspem na wschód i koralami utworzonymi z Wysp Kurylskich łączy się niemal z krainą kwitnących wiśni -Japonią. Trudno sobie wyobrazić taki obszar na ziemi. Syberia to kraina jezior, rzek, lasów i gór, i gdyby nie ta ponura historia kierowana ręką złych ludzi, byłby to raj na ziemi dla ludzi uwielbiających surowe klimaty. Ale stało się inaczej.

Błękitne oko Syberii, bo tak zwą Bajkał, to wielki zbiornik pitnej wody, do niedawna bez skazy zanieczyszczeń, to 20% zasobu słodkiej wody znajdującej się na ziemi. Drugim, co do wielkości w tej krainie jest Jezioro Tajmyr. Trudno opisać mniejsze, ale jest ich wiele. Na terenach Syberii jest sporo rzek, choćby wymienić: Lenę, Irtysz, Janę, Jenisej, Kołymę, Indygierkę, Angarę. Są niziny i wyżyny, na północno wschodniej części tej krainy wyrosły olbrzymie góry: Góry Czerskiego, Góry Wierchojańskie, Daurskie i Kołymskie. Na południu zaś: Góry Ałtaj, Sajany, Góry Nadbajkalskie, Stanowe i Jabłonowe. Już samo to pozwala zauważyć wielkość tych ziem.
Tajga porośnięta w większości lasami iglastymi, to ¼ światowego zasobu drewna. Im dalej na północ, tym bardziej las się przerzedza, obniĹźa się temperatura i zaczyna się pustkowie zwane - tundrą. W tym rejonie ziemia stanowi wieczną zmarzlinę. Ĺťyją tu w większości gryzonie np. lemingi, nie brakuje ssakĂłw jak choćby renifer i piesiec, latem przylatują tu ptaki wodne.
Tajgę zamieszkuje więcej zwierzyny: lis, soból, łoś, wilk, łasica, niedźwiedź, jeleń, puchacz, wiewiórka syberyjska, lampart amurski i tygrys syberyjski. Rzeki są pełne ryb, a i ptactwa nie brakuje (200 gatunków).
Wielki to teren, ale w pełni przygotowany do Ĺźycia i gdyby nie niewolnictwo(zsyłki), byłby to raj dla ludzi lubiących surowe klimaty. Obszar to wielki lecz mało zaludniony, choć wcale nie pusty. Ĺťyje na nim ponad 40 milionĂłw ludzi. W tym miejscu naleĹźy wspomnieć, Ĺźe przez długość całej Syberii, bo od Moskwy do Władywostoku (9440 km.) zbudowana została Kolej Transsyberyjska. Pociąg w czasie podróşy przekracza 8 stref czasowych, a cała jazda z zachodu na wschĂłd trwa aĹź 8 dni. Ostatnimi czasy trasa ta została przeciążona w związku z nowopowstałymi kopalniami, szybami naftowymi i innymi nowymi gałęziami przemysłu. Zatem rozbudowano kolej, pobudowano nowe drogi. Dzisiaj tych trakcji jest więcej, powstała Bajkalsko – Amurska Magistrala Kolejowa.
Należy wspomnieć, iż Syberia to kraina bogactw wszelkiego rodzaju począwszy od złota po przez węgiel, gaz, miedź, ropę, żelazo - do kosztownych diamentów. Na Syberii jest wszystko, a w dalszym ciągu kojarzy się światu ze śmiercią, z gułagami. Wyliczyłem wszystkie bogactwa tego rejonu świata zapomniałem o grobach, a może tylko kościach rozrzuconych na zamarzniętej ziemi. Jest ich wiele, a surowy klimat nie pozwolił nawet na należny każdemu pochówek. Zamarznięta ziemia, a na niej carskie i stalinowskie emblematy męczeństwa, zamarznięte, tym bardziej trwałe. Ludzka niedola rozsiała się po świecie niczym drobny mak, w mrozie mniej boli, ale trwa i dokucza. Niewolnicza praca i bat nad głową, oto symbol potęg i duma. Syberii jest więcej i wciąż jeszcze przybywa, choć troszkę inaczej są postrzegane. Dzisiejsze niewolnictwo jest nieco zmodyfikowane, ale istnieje. Inaczej się ludzi zniewala, ale poniża i rani tak samo jak dawniej. Nadal handluje się żywym towarem i nie tylko. Rozbiera się człowieka na części i sprzedaje, pewnie to lepiej opłacalne. Bogaci chcą żyć za wszelką cenę, więc kupią wszystko, a biedny, któż się nim przejmuje.
Prawa człowieka, to jeszcze jeden slogan, jeszcze jedna dodatkowa pułapka. Spójrzmy na Starożytny Rzym, na potęgę, która była kolebką niewolnictwa, spójrzmy na Zakony Krzyżackie, Templariuszy i wiele innych broniące religii. Wśród nich możemy z łatwością odnaleźć tyranię, to co powielamy i czym się szczycimy. Ludzka pamięć jest krótka, ale niezawodna. Za wszelką cenę usiłujemy zacierać historię, nawet w literaturze powstały nowe nurty, które do tego nieuchronnie dążą. Staramy się budować świat nowy, który zmierza do przepaści, zacieramy wszystkie cnoty, budujemy imperia. Jedne ustępują drugim w zarządzaniu, a wszystko to napędza pieniądz, kto bogatszy, ten silniejszy. Siłowe rozwiązania w ostatnich latach w żaden sposób nie przyczyniły się do rozbudowy świata, lecz do jego upadku.
W Ĺźaden sposĂłb nie pasuje tu powiedzenie „ człowiek uczy się na błędach”, ile ich jeszcze potrzeba, by zrozumieć najprostsze sprawy? Nie ma odpowiedzi na to pytanie i długo na nie poczekamy.
Historię piszą zwyciężcy, a więc: okrutni żołnierze, szaleni królowie i chciwi zdrajcy.

Władysław Panasiuk