Dodano: 22.06.10 - 23:25 | Dział: SATYRA POLITYCZNA

Dzbanek z tuskawkami /Agamemnon/

Po brzozowym cichym lesie
Dziewczę idzie, dzbanek niesie,
Niesie dzbanek z jagodami,
Obleśnymi tuskawkami.

I przejeżdżał panicz młody
Co miał chętkę na jagody,
Szarpnął za wędzidło krótko;
Tak naprawdę nie chodziło o jagody -
Miał ochotę na jagódkę.

Co masz w dzbanku pokaż dziewczę ?
O błękitnych, modrych oczach,
W prze złocistych dwóch warkoczach.

Kłaniam ja się jaśnie panie!
Mam jagĂłdek moc w tym dzbanie.

Jaśnie panie!

Pan! to losu jest wybraniec,
Pan za darmo je dostanie,
Jak pan sobie tylko Ĺźyczy, -
A tak mówiąc między nami
Jest to taki przekładaniec
Z obleśnymi tuskawkami,
Jagodami, cudĂłw z makiem
Posypany peowcami.

(Dla dyskretnej niepoznaki,
Wyszedł mały morał taki).

Panicz dostał niestrawności;
Całą gębą wyszły mdłości,
Wspomniał tylko czasy dawne
Bo te nowe są niestrawne.

(Za to strawne mówiąc szczerze
W mas medialnym są papierze).

Agamemnon


Ps.

Agamemnon nie masz racji!
W tuskowatej demokracji
Panicz młody, co niewinnej chciał jagody,
Będzie torsje miał do śmierci.
Nie złagodzi - mogę przysiąc ,
Pocałunków od jagody nawet tysiąc.

(Rząd obleśny - to rzecz pierwsza
Więc obleśnie opisuje go tekst wiersza).