Dodano: 05.08.23 - 12:40 | Dział: Kworum poetów

Ojczyzna z drżącego płomienia (Ag.)

(Tadeuszowi Gajcy i Krzysztofowi Baczyńskiemu dwudziestolatkom, którym nie pozwolono żyć)

Ten dar z promieniem drogim
śmignął zewsząd jak jaskółka
i ciosany nocą płomień
wiedzy i dobroci sztuki
i piękności mowy złotej
jak wodospad odemknięty
spadający z silnym hukiem

I szepnie - śpiewaj - szepnie - idź
Nie tobie łatwym słowem kochać
lecz stać nad czasem tak jak krzyż
i znaku szukać znów w obłokach

nad spłowiałą twarz do grania
poprowadził podał nad nią
i tam był i widział został
i zaśpiewał pieśń swą własną

księżyc w stali zboże kładzie
a pod tobą jest ojczyzna
z silnym szumem w wodospadzie
w fundamentach młodych bliznach
daje podkład nieśmiertelnych
i tajemnych rozgwiazd róşnych
na przestrzeni pĂłl bitewnych
obolałej ojcowizny
nieśmiertelnych sennych muzyk

W dłoni ciepłej twarz ukryta
zwycięży nagle kropla ust
jakbym na wadze łunę niósł
zabarwi sen wśród ptasich gitar

więc są światy dwa i znam je
i wystarczą rzęsą przykryć
i popatrzeć co jest na dnie
widać tło - błękitną gwiazdę
i tajemne ptakĂłw krzyki

rosnąc ciałem swym korzennym
będę dom budował na nim
jak przyjaciel bólem zdjęty
gdy podamy wszystkim ręce
i z rozstępów pól bitewnych
pośród hełmów znajdę serce
i o twarzach nam podobnych
miłość pełne serce waży
zdejmiesz obłok śnieżnobiały
jak z ogrodu snu i marzeń

jak przyjaciel z bronią stoję
chodź - podajmy sobie ręce
jak z obłoków sennych chórem
i tajemnych świateł różnych
- i w zagonach nienawiści
tam też miłość pośród hełmów

waży prawo niepodległe

gdzie się mieścił ogród barwny
serce proste wiążę w prawo
pośród ruin
tak jak psalmy pośród mostów
każą iść pomostem trudnym


Agamemnon