Wtorek 18 Listopada 2025r. - 322 dz. roku,  Imieniny: Romana, Tomasza

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 17.09.22 - 11:56     Czytano: [1037]

Dział: FAKTY CIEKAWE LECZ MAŁO ZNANE - Marian Kałuski

Polacy w USA: w Nowym Jorku

New York - Nowy Jork jest największym miastem w USA, w stanie Nowy Jork. Pierwsi Polacy - arianie osiedlili się tu (wówczas miasto miało nazwę Nowy Amsterdam i należało do Holandii) w połowie XVII w.: m.in. w 1650 r. Daniel Liczko vel Litscho (był właścicielem tawerny), w 1651 Albert i Marcin Zaborowscy (Albert był właścicielem ziemskim; Zaborowscy byli później znani w Ameryce pod nazwiskiem Zabriskie), w 1659 r. Karol Kurcjusz (był nauczycielem i lekarzem), Jakub Fabrycjusz (był pastorem), Marcin Krygier (był wiceburmistrzem miasta!). Po upadku Powstania Listopadowego w Królestwie Polskim (1830-31) przybyła tu kilkusetosobowa grupa jego uczestników. W 1835 r. powstał tu Komitet Narodowy Polski, a w 1841 r. wydawano krótko w języku angielskim pismo "Poland", w 1842 r. powstało Stowarzyszenie Polskie w Ameryce, w 1844 r. Towarzystwo Polaków w Ameryce. W 1848 r. w Nowym Jorku na wieść o wybuchu rewolucji lutowej w Paryżu utworzono Komitet Polski. Podczas Powstania Styczniowego w zaborze rosyjskim w 1863-64 utworzono w Nowym Jorku Komitet Centralny Polski, na czele którego stanął Henryk Kałussowski jako delegat powstańczego Rządu Narodowego oraz Towarzystwo Wolnych Strzelców. Wydawano pismo "Echo z Polski"/"Echo Polskie" (1863-65). Powstańcy popowstaniowi z 1830-31 wydawali później pisma "Światło" i "Gazeta Nowojorska" (K. Dopierała).

Polacy zaczęli się masowo osiedlać w Nowym Jorku pod koniec XIX w. (do I wojny światowej). W 2000 r. miało 8 336 697 mieszkańców, spośród których 213 447 mieszkańców Nowego Jorku, czyli 2,7% mieszkańców zadeklarowało polskie pochodzenie; aglomeracja nowojorska miała 18 223 000 mieszkańców, w tym 268 228 Polaków i osób polskiego pochodzenia. Nowy Jork stał się drugim, po Chicago, największym ośrodkiem polskim w Ameryce. Polonia skupia się przede wszystkim na Brooklynie - w dzielnicy Greenpoint, która często określana jest mianem Little Poland (Mała Polska). Wśród pozostałych rejonów miasta zamieszkiwanych przez Polonię są dzielnice Queens - Ridgewood, Maspeth i Middle Village, a także Staten Island. To oni od pierwszych Polaków przejęli i znacznie rozbudowali polską działalność w mieście. W 1874 r. wznieśli pierwszy w Nowym Jorku kościół polski pw. św. Stanisława Bpa na Manhattanie (parafia powstała w 1872 r.), przy którym w 1894 r. założono pierwszą w mieście szkołę polską; obecny kościół został wzniesiony w 1901 r. Pierwszym proboszczem był ks. Wojciech Mielcuszny.

Autorka książki książce pt. "Polskie kościoły w Nowym Jorku" (Nowy Jork - Opole 2002) dr Danuta Piątkowska pisze, że na terenie metropolii nowojorskiej jest 19 polskich kościołów (i parafii) rzymskokatolickich, tj. zbudowanych przez polskich imigrantów w końcu XIX i na początku XX stulecia. Niektóre z tych kościołów zostały zburzone, dwa przestały służyć katolikom: w kościele św. Kazimierza na Brooklynie jest dziś teatr, a kościół św. Klemensa na Manhattanie należy od 1981 r. do baptystów, inne utraciły swój pierwotny charakter - nie ma w nich polskich księży, nie modlą się tam już zasymilowani Polacy i pozostały po nich tylko liczne inskrypcje, witraże, zapisy w księgach parafialnych. Można przyjąć, że 11 spośród tych 19 ciągle zachowuje, w mniejszym lub większym stopniu, polską tradycję. Największe parafie polskie w Nowym Jorku liczyły kilka tysięcy wiernych (nawet do 10 tys.). Nowy Jork ustępował pod tym względem jedynie Chicago, gdzie liczebność niektórych parafii sięgała nawet 50 tys. Dzisiaj, według internetowego wykazu parafii polskich w Nowym Jorku czynnych jest tylko 8 kościołów polskich, tj. kościołów, w których są odprawiane polskie nabożeństwa: św. Stanisława Bpa na Manhattanie, św. Jozafata w Bayside (Queens) i 6 w Brooklynie: św. Katarzyny Aleksandryjskiej, śś. Cyryla i Metodego, MB Pocieszenia, MB Częstochowskiej i św. Kazimierza, św. Franciszki de Chantal i św. Stanisława Kostki.

Parafia św. Stanisława Bpa na Manhattanie pozostała w 90 proc. polska; 10 proc. stanowią gorliwie wspierający ją Włosi, Irlandczycy, Ukraińcy, Hindusi, Chińczycy i ludność hiszpańskojęzyczna. Pod względem administracyjnym określa się ją jako personalną, co znaczy, że parafianie mieszkają nie tylko w jej sąsiedztwie, ale także w innych dzielnicach miasta, częściach stanu lub innych, nawet odległych stanach. Na niedzielne Msze św. przychodzi do kościoła łącznie ok. 1000 wiernych; w okresach świątecznych - więcej. Znaczną grupę stanowią ludzie młodzi. Od 1 lipca 1986 r. posługują w niej ojcowie paulini. Przy parafii czynna jest sobotnia szkoła języka polskiego im. O. Augustyna Kordeckiego. Franciszkanie konwentualni od 1906 r. do dzisiaj opiekują się pięknym kościołem pw. św. Wojciecha. Największa polska parafia św. Stanisława Kostki w polskiej części Brooklynu, na Greenpoincie, już w 1922 r. została powierzona księżom misjonarzom ze Zgromadzenia św. Wincentego ŕ Paulo. Są jej gospodarzami do dzisiaj. Księża tego zgromadzenia pracują również obecnie w parafii Świętych Cyryla i Metodego na Greenpoincie. Ponieważ brakuje księży diecezjalnych, dziś w sukurs polskim parafiom przychodzą zakonnicy; salwatorianie są od 1992 r. w parafii św. Józefa w Queens oraz od 1993 r. - w parafii Matki Bożej Pocieszenia w Williamsburgu (Brooklyn, NY). W 2005 r. przed polską parafią św. Franciszki de Chantal stanął blisko trzymetrowy pomnik Jana Pawła II z brązu. 850-kilogramowy posąg został odlany z brązu w Krakowie. Samolotem przetransportowano go do Nowego Jorku. Dużą rolę w życiu polskich parafii w Nowym Jorku, jak zresztą w całej Ameryce, odgrywały polskie siostry zakonne. To one podjęły ciężar edukacji dzieci polskich imigrantów w szkołach zakładanych przy parafiach. Pracowały w trudnych warunkach, z wielkim poświęceniem i bez wynagrodzenia. W kościele przy nowojorskiej 7 Ulicy np. szkołę prowadziły felicjanki, które do Stanów Zjednoczonych sprowadził ks. Józef Dąbrowski (w 1946 r. felicjanki prowadziły 206 polskich szkół parafialnych na terenie USA, a polskie nazaretanki nauczały w 67 szkołach). Siostry obu zakonów pracowały w szkołach polskich parafii w Nowym Jorku. W katedrze nowojorskiej św. Patryka na Manhattanie jest kaplica polska z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej.

Na przełomie XIX i XX w. część polskich katolików zbuntowała się przeciwko brutalnej amerykanizacji polskich katolików przez amerykański Kościół katolicki, którego episkopat składał się głównie z Irlandczyków i Niemców albo ich potomków, co doprowadziło do oderwania od Kościoła szereg parafii polskich, które założyły Polski Narodowy Kościół Katolicki z własnym biskupem (w 1902 r. miał on 80 tys. wiernych i 25 parafii, później jeszcze więcej wiernych i parafii). W Nowym Jorku jest dzisiaj czynna parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Brooklyn (Greenpoint). Szereg innych Polaków zmieniło wyznanie - wstąpiło do kościołów protestanckich. W latach 30. polscy metodyści założyli w Nowym Jorku kościół i przy nim szkołę.

Z początku Polacy mieszkający w Nowym Jorku wstępowali do powstałych w Chicago dwóch naczelnych i masowych organizacji polskich: Zjednoczenia Polskiego Rzymsko-Katolickiego (1873) i Związku Narodowego Polskiego (1880). Później także w Nowym Jorku zaczęły powstawać różne organizacje i placówki polskie o różnym charakterze. Kupiec Julian Andrzejkowicz założył Komitet Centralny Polski, w 1886 r. Centralny Komitet Dobroczynności, do opieki nad emigrantami Zjednoczenie Polskie Rzymsko-Katolickie założyło w 1891 r. Dom Imigracyjny św. Józefa, a Związek Narodowy Polski Dom Emigracyjny, w latach 90. Związek Oddziałów Polskich Socjalistycznej Partii Stanów Zjednoczonych (Polacy byli głównie robotnikami), a w 1910 r. Polsko-Amerykańska Robotnicza Kasa Pomocy, w 1903 r. Zjednoczenie Polsko-Narodowe (przed wojną miało 16 tys. członków), Unia Polska, Macierz Polska, podczas I wojny światowej istniał Komitet Polek, Związek Polek, gniazdo "Sokoła", w 1918 r. powstało Towarzystwo Techników i Handlowców Polskich w Nowym Jorku, Związek Studentów Polskich, Towarzystwo Polskich Kupców (1921-34 wydawało pismo "Kupiec Polski"), Związek Studentów Polskich, Rada Polskich Klubów Demokratycznych Większego Nowego Jorku wydająca "Kurier Nowojorski", założone w Cleveland w 1920 r. Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej przeniosło swą siedzibę do Nowego Jorku, Związek Śpiewaków Polskich, podczas 2 wojny światowej Polsko-Amerykańskie Towarzystwo Historyczne, wydające czasopismo "Polish-American Studies", a po wojnie działały czy działają tu m.in.: Rada Oświatowa Złączonych Towarzystw Polskich (20-25 organizacji), Centrala Szkół Polskich, Związek Lekarzy i Dentystów Polskich w Ameryce, Stowarzyszenie Polsko-Amerykańskich Aptekarzy, Stowarzyszenie Prawników Polskich (zał. 1952), Stowarzyszenie Inżynierów Polskich, Polski Klub Artystyczny, Syndykat Dziennikarzy R.P. w Północnej Ameryce i Związek Dziennikarzy Polskich w Ameryce, Mickiewicz Literary Society, Koło Legionistów i Peowiaków w Ameryce (prez. gen. W. Bortnowski), Stowarzyszenie Lotników Polskich - Koło Nowy Jork, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Stanach Zjednoczonych, Związek Polskich Spadochroniarzy w Ameryce, Liga Morska, Polski Komitet Imigracyjny, Komitet Skarbu Narodowego, Związek Socjalistów Polskich, National Committe of Americans of Polish Descent (Komitet Narodowy Amerykanów Polskiego Pochodzenia), Polonia Technica Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Polskich w USA, Instytut Romana Dmowskiego w Ameryce, Instytut im. ks. Stanisława Staszica, Muzeum im. Józefa Piłsudskiego oraz Żołnierza Polskiego w Ameryce, od 1972 r. Centrum Polsko-Słowiańskie, które wydaje dwutygodnik "Głos. The Voice". Były i są w Nowym Jorku organizacje młodzieży polskie, jak np. drużyny harcerskie i skautingowe, Drużyny Młodzieży Związku Narodowego Polskiego, Córy Zjednoczenia, młodzieżowe organizacje katolickie, oddział Stowarzyszenia Studentów i Alumnów Polskich w Ameryce z siedzibą w Chicago. W 1960 r. prowadzone były trzy polskie programy radiowe ze stacji WHOM 1480 K.C., WLIB 1190 K.C., WOKO 1460 K.C., księgarnia polska Polish Book Importing. Od 1937 r. Piątą Aleją na Manhattanie maszeruje Parada Pułaskiego - największa demonstracja polskiej dumy narodowej w USA. Według danych policji nowojorskiej, w paradzie co roku udział bierze ponad 200,000 osób. Dzisiaj w mieście funkcjonują również polskie galerie artystyczne, klub żeglarski, a także teatr.

W czasie II wojny światowej, kiedy Polska była okupowana przez Niemcy, w Nowym Jorku, w 1942 r. grono wybitnych uczonych polskich mieszkających w Ameryce, w tym antropolog Bronisław Malinowski, historycy Oskar Halecki i Jan Kucharzewski, papirolog Rafał Taubenschlag, geograf i podróżnik Henryk Arctowski i poeta Jan Lechoń, powołało do życia Polish Institute of Arts and Sciences of America - PIASA (Polski Instytut Nauk i Sztuk, Polski Instytut Naukowy w Ameryce) - instytucję naukową i dydaktyczną mająca siedzibę na Manhattanie. Działalność instytutu miała być kontynuacją Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Na liście członków Instytutu znajduje (lub znajdowało) się ok. 1 500 nazwisk, w tym: Zbigniew Brzeziński, Stanisław Skrowaczewski, Aleksander Wolszczan, Hilary Koprowski, Michael Novak oraz nobliści - Roald Hoffmann, Czesław Miłosz i Frank Wilczek. Instytut ma oddziały w Chicago i Toronto (Kanada), utrzymuje cenną bibliotekę oraz archiwa oraz od 1955 r. wydaje kwartalnik naukowy pt. "The Polish Review".

Rok później, w 1943 r. z inicjatywy działaczy Komitetu Narodowego Amerykanów Polskiego Pochodzenia, w skład którego w skład którego wchodzili między innymi trzej wybitni współpracownicy marszałka Józefa Piłsudskiego w okresie międzywojennym: Wacław Jędrzejewicz - były minister oświaty, Henryk Floyar-Rajchman - były minister przemysłu i handlu, Ignacy Matuszewski - były minister skarbu oraz bardzo znani działacze polonijni, powstał Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce (Józef Piłsudski Institute of America) - instytucja naukowa, archiwum, biblioteka i muzeum, założona w Nowym Jorku (USA) w 1943 r.. Instytut posiada zbiór bardzo ciekawych dokumentów od 2. poł. XIX w. oraz dotyczących wszystkich frontów II wojny światowej, działalności środowisk polskich we Francji, Wielkiej Brytanii i na Bliskim Wschodzie, jak również bogatą i cenną bibliotekę. Te wielkie, cenne i jedyne w swoim rodzaju zbiory archiwalno-biblioteczne, materiały źródłowe nieosiągalne w kraju ani w innych zbiorach za granicą przyciągały i nadal przyciągają licznych gości, którzy mogli korzystać ze zgromadzonych tu dokumentów. Wśród szerokiej rzeszy naukowców poszukujących dokumentów w Instytucie, a także korzystających z rad i wskazówek jego kierownictwa byli m.in. Amerykanie, Anglicy, Białorusini, Ukraińcy, Duńczycy, Niemcy, Japończycy, Litwini. O szacunku jakim się cieszy Instytut, świadczą wizyty polskich najwyższych władz państwowych. W 1991 r. gościł tu podczas swej wizyty w Stanach Zjednoczonych Prezydent RP Lech Wałęsa, a w 1992 r. premier Rządu RP Jan Olszewski. Dzięki zaistniałym w kraju zmianom w 1989 r. Instytut nawiązał bliską współpracę z Biblioteką Narodową w Warszawie, Zakładem Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie oraz Biblioteką Uniwersytetu Warszawskiego.

Od 2000 r. działa w Nowym Jorku Instytut Kultury Polskiej (ang. Polish Cultural Institute in New York, pełna nazwa: Polski Ośrodek Kultury i Informacji w Nowym Jorku) - polska placówka kulturalna podlegająca Ministerstwu Spraw Zagranicznych RP (do 2019 r. miał siedzibę w słynnym Empire State Building przy 350 Fifth Avenue/Piątej Alei, obecnie w One Grand Central Place - były Lincoln Building). Głównym zadaniem Instytutu jest wypełnianie zadań z zakresu dyplomacji publicznej, tj. utrzymywanie dobrych stosunków społecznych, naukowych i kulturalnych między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Instytut organizuje wystawy, koncerty, pokazy filmów, promocje książek, przekłady książek, koordynuje wymianę naukową i kulturową. Celem Instytutu jest poszerzanie wiedzy na temat Polski: kultury, sztuki, nauki, historii, gospodarki, polityki, socjologii.
Istniejący od 1925 r. amerykańsko-polska instytucja kulturalno-oświatowa Fundacja Kościuszkowska, udziela stypendia dla młodzieży i naukowców z Polski i USA. Kieruje wymianą naukową, prowadzi działalność informacyjną i popularyzatorską w zakresie dziejów kultury i nauki polskiej (wystawy, odczyty, konkursy). Zainicjowała edycję słownika The Kościuszko Foundation Dictionary English-Polish, Polish-English. Fundacja współpracuje z Centrum Nauki Kopernik w Warszawie.

Od 1948 r. działa tu także Fundacja im. Ignacego Paderewskiego.

W Nowym Jorku ukazywało się i ukazuje obok wspomnianych już czasopism wiele pism polskich, m.in.: 1863-65 "Echo z Polski" - pierwsze pismo w języku polskim w USA, "Kurier Nowojorski" (1875-79), "Ogniwo" (1879-81), tutaj w 1881 r. został założony tygodnik "Zgoda", następnie przeniesiony do Chicago; "Siła" (1889-89), "Robotnik Polski" (zał. 1907), "Wiedza" (1910), dziennik "Nowy Świat" 1919-1971, "Poland America" (zał. 1932), "The New American" (1934-39), "American Polish Monthly", "Nasza Trybuna" (pismo Żydów polskich), "New Europe" (1940-45), "Osa. Pismo satyryczno-humorystyczne" (1940-45), "Biały Orzeł" (1941-58), "Tygodnik Polski" (1943-47) wydawany przez Koło Pisarzy z Polski, "Nowa Epoka" (1947-48), "Kombatant w Ameryce (po II wojnie światowej), "Agencja Polska" (1957-59), gazeta codzienna "Nowy Dziennik" (od 1971), "Kurier Plus", "The Poland Times". Ukazywała się cała masa biuletynów wydawanych przez organizacje polskie (Jan Kowalik Bibliografia czasopism polskich", t. 1-5, 1976-88).

W Central Park od 1939 r. znajduje się monumentalny pomnik króla polskiego Władysława Jagiełły, przywieziony na Wystawę Światową; z powodu wybuchu wojny pozostał w Nowym Jorku.

W Jersey City w stanie New Jersey na otwartej przestrzeni miejskiej przy ujściu rzeki Hudson do Oceanu Atlantyckiego naprzeciw Manhattanu, który stanowi centrum Nowego Jorku, stoi pierwszy pomnik katyński w Stanach Zjednoczonych wykonany przez polskiego rzeźbiarza Andrzeja Pityńskiego. Monumentu, upamiętniającego ofiary zbrodni katyńskiej popełnionej w 1940 r. przez sowiecką policję polityczną NKWD na polskich jeńcach wojennych na polecenie Biura Politycznego KC WKP(b), ma wysokość ok. 12 metrów, składa się z granitowego cokołu o wadze 120 ton, na którym znajduje się wykonana z brązu postać zakneblowanego żołnierza z rękami związanymi z tyłu, z wbitym w plecy bagnetem nasadzonym na karabin. Rzeźba żołnierza ma wagę 6 ton. Na przedniej części cokołu znajduje się napis KATYŃ i data 1940, a na jego wschodniej części płaskorzeźba upamiętniająca głodujących Polaków zesłanych na Syberię. Został odsłonięty 19 maja 1991 r. z udziałem tysięcy Polaków z Nowego Jorku.

Na wyższych uczelniach Nowego Jorku pracowali polscy uczeni, m.in. Oskar Halecki, Rafał Taubeschlag, Jan Kucharzewski, Bronisław Malinowski, Wacław Lednicki, Wojciech Świętochłowski, Feliks Gross, Wojciech Mazarski. Katedry języka i literatury polskiej są na Uniwersytecie Columbia, którą kierowali m.in. A.P. Coleman, M. Kridl, L. Krzyżanowski, H.B. Segal oraz na Stanowym Uniwersytecie Nowojorskim w Stony Brook, którą kierował m.in. E.J. Czerwiński. Przy tym drugim uniwersytecie powstał w 1970 r., pod kier. Czerwińskiego ośrodek kultury słowiańskiej (Slavic Theater Centre), prezentujący obok polskiej kultury artystycznej, także krajów wschodnioeuropiejskich.

W największej nowojorskiej bibliotece publicznej - Central Public Library jest bardzo duży kolekcja książek w języku polskim lub polskich autorów.

W słynnej operze nowojorskiej - Metropolitan Opera (zał. w 1883) występowało wielu wielkich śpiewaków polskich, m.in.: Marcelina Sembrich-Kochańska (1883-1909), Edward (1891-1903) i Jan (1893-99) Reszkowie, Adam Didur (od 1914 na scenie MET występował 729 razy oraz miał 182 występy z zespołem MET w innych teatrach Ameryki), Teresa Żylis-Gara (1969-84) oraz Andrzej Filończyk (2020). W 1988 r. operą Makbet dyrygował polski dyrygent Kazimierz Kord. Jedyną polską operą (skomponowaną przez Polaka) jaką kiedykolwiek wystawiono w Metropolitan Opera był Manru Ignacego Jana Paderewskiego.

W najsłynniejszej w USA sali koncertowej Carnegie Hall w Nowym Jorku, w której koncertowali najwięksi artyści świata, koncertowali i koncertują (od 1963 r. często) także Polacy czy polskie zespoły, m.in. Ignacy Paderewski (1891) i śpiewaczka operowa Jadwiga Szayer znana jako Ada Sari (1912), Poznańskie Słowiki pod dyrekcją Stefana Stuligrosza zaśpiewały jako pierwszy polski chór (1963), a następnie m.in. Zespół Kameralistów Filharmonii Narodowej pod dyr. Karola Teutscha, śpiewaczka Krystyna Szostek-Radkowa (6 IV 1982), Violetta Villas (1987), pianista Mieczysław Horszowski (1990), w 2000 r. wystawiono operę Karola Szymanowskiego Król Roger w wykonaniu Wojciecha Drabowicza (Król Roger), Zofii Kilanowicz (Roksana), Piotra Kusiewicza (Edrisi), Ryszarda Minkiewicza (Pasterz), Roberta Gierlacha (Archireios), Jadwigi Rappé (Diakonissa), pianista Stanisław Drzewiecki (2003), Orkiestra Academia - dyr. Bohdan Boguszewski, mezzosopran Hanna Hozer, skrzypaczka Patrycja Piekutowska, pianiści Adam Makowicz, Anna Organiszczak, Jerzy Stryjniak i Sławomir Wilk, wiolonczelista Tomasz Szczęsny. International Chopin Festival in New York (2010), klarnecistka Agata Piątek podczas koncertu zwycięzców International Music Talent Competition (American Protege), akompaniowała jej siostra Magdalena Piątek (22 IX 2013), Cracow Duo, Jan Kalinowski (wiolonczela), Marek Szlezer (fortepian) - Celbrating the 205th Anniversary of Fryderyk Chopin s Birthday (2 III 2015), Chór Dziewczęcy Skowronki z Poznania, z koncertem "Christmas across the World" (16 XII 2015).

Urodził się tu w 1951 r. jako potomek polskich i włoskich imigrantów prof. Franciszek Wilczek, wybitny amerykański fizyk teoretyczny, od 1989 r. profesor Uniwersytetu Princeton, a od 2000 r. profesor w Centrum Fizyki Teoretycznej Massachusetts Institute of Technology (MIT), w 2004 r. laureat nagrody Nobla z fizyki za opisanie w pracy doktorskiej w 1973 r. zjawiska swobody asymptotycznej. Członek Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku i doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2012).

W Nowym Jorku w 1919 r. został ustanowiony Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Nowym Jorku (ang. Consulate General of the Republic of Poland in New York). Jest on jedną z najważniejszych polskich placówek konsularnych na świecie. Ma siedzibę w eleganckim budynku przy 233 Madison Avenue (Aleja Madisona), zbudowanym (proj. C. P. H. Gilbert) w 1905 r. jako rezydencja milionera Josepha Raphaela De Lamar. Przy Konsulacie funkcjonuje Szkolny Punkt Konsultacyjny. Od 1947 r. w Nowym Jorku istnieje także Stałe Przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej przy Narodach Zjednoczonych - polska misja dyplomatyczna przy Organizacji Narodów Zjednoczonych z siedzibą w Nowym Jorku.

© Marian Kałuski

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt