Środa 24 Kwietnia 2024r. - 115 dz. roku,  Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 13.08.22 - 16:08     Czytano: [336]

Dział: Śladami naszych przodków

Historia kawiarenek i cukierni

Smacznie i przyjemnie

Należy przypomnieć, iż historia kawiarni wiąże się w swoisty sposób z historią picia kawy, która to przybyła do naszego kraju z państw muzułmańskich. Właśnie tam delektowano się kawą, od piętnastego stulecia.

Przy filiĹźance czarnego napoju

Właśnie w krajach muzułmańskich podczas picia kawy, grano też w szachy, lub rozważano różne zagadnienia kulturalne lub polityczne. Początkowo pito kawę w domach, spotykając się tam z przyjaciółmi. Ale z czasem wymyślono publiczne miejsca spożywania tego wspaniałego napoju. I ta potrzeba zrodziła powstanie pierwszych kawiarni. Z biegiem czasu grano także podczas picia kawy w kości, lecz tym wszystkim zajęciom oczywiście nigdy nie mogły towarzyszyć kobiety. Mijają lata, a męskie zabawy przy czarnym napoju zacieśniały się jeszcze bardziej. Otóż, swoje gry szachowe i kościane, mężczyźni zaczęli uskuteczniać grając o pieniądze.

Miejsce sporĂłw politycznych

Z biegiem lat pijalnie kawy, były miejscem sporów politycznych. Okazało się, że skupiały one ludzi, którzy śmiało wyrażali swoją opinię na przykład o rządach sułtana, a także o jego rodzinie. Sułtan dowiedziawszy się o takim procederze, miał prawo zlikwidować pijalnie kawy, ale wola ludu była tak silna, że nie sprzeciwił się on swojemu ludowi w tej kwestii.

Kawa w cywilizowanym świecie

Kawa przybyła do Francji w siedemnastym stuleciu. Oczywiście stało się to za sprawą Arabów, którzy tam właśnie trudnili się handlem zamorskimi towarami. Początkowo Arabowie sprzedawali kawę na ulicy, potem jednak sprzedawali ją jedynie na zamówienia paryskich "cafe". Bardzo jednak szybko popadła ona w łaski najwyższych sfer. W 1686 roku we Francji powstał "Procope", który oprócz amatorów picia kawy zrzeszał myślicieli oraz ówczesnych humanistów paryskich, takich jak Maxymilian Robespierre czy też Philippe Egalité. Podobno wypijając morze kawy Honoriusz Balzac tworzył najpiękniejsze swoje książki, a odurzony tym napojem cesarz Francuzów, zakochał się w niezbyt ładnej Józefinie. I tak właśnie, spijając śmietankę z kawy, a potem delektując się czarnym napojem, zmieniano świat na wydawałoby się lepszy.

Miejsce spotkań mistyków i wizjonerów

Kawiarnie stały się miejscem spotkań wizjonerów i co tam ukrywać rewolucjonistów. Tworzyły się tam obozy partyjne, które w roku 1789 doprowadziły do wybuchu rewolucji francuskiej.

Kawiarenki w Polsce

To właśnie w Gdańsku na początku XVIII wieku, Antoni Momber założył pierwszą kawiarnię w Polsce. Oczywiście stała się ona niezwykle popularnym lokalem, do którego uczęszczały elity ówczesnej Rzeczypospolitej. W roku 1724 Henri Duval, postanowił otworzyć lokal dla wielbicieli czarnego napoju w Warszawie. Pod koniec XVIII wieku w stolicy działało już kilkadziesiąt kawiarni. Do kawy, każdy warszawiak chciał skosztować słodkiego wypieku. Zatem jak podają stare źródła historyczne, obok kawiarni pana Duvala powstała cukierenka Hanki Mordziakowej, która wypiekała słodkie bezy i lukrowane donatki. Podobno Hanka i pan Duval, chcąc połączyć swoje siły, musieli wstąpić w związek małżeński. Najsłynniejsze warszawskie kawiarenki działały u pani Okuniowej przy Nowolipiu, Wiejska Kawa Najbertowej przy Wiejskiej czy też zakład słodki Kolsonowej.

Okres okupacji

W okresie okupacji, w kawiarniach pito kawę zbożową, ale choć przez chwilę i przy tym napoju, starano się w tym momencie zapomnieć o rzeczywistości, która rozgrywała się za oknami kawiarni.

Wojenne zwyczaje kawiarniane

Do zwyczajów kawiarnianych w czasie II wojny światowej należały zawsze te, które polegały na napisaniu wiersza podczas picia kawy. Trzeba w nim było zawrzeć swoje uczucia i ...delektowanie się kawą. Chętnie zatem pisano wiersze podczas okupacji hitlerowskiej, która chcąc nie chcąc zawierała się w strofach niejednego z nich.

...Tam w Ziemiańskiej filiżanka kawy czarnej
jak twe włosy ma jedyna ukochana
pijąc kawę z dala jestem od rzeczywistości marnej
co nie obiecuje nam szczęśliwego i wspólnego rana....

Ewa Michałowska -Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt