Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 29.11.21 - 20:06     Czytano: [840]

Dział: Zakamarki historii

Powstanie Listopadowe - 1830

191. rocznica wybuchu Powstania Listopadowego


Szanowni Państwo,

W nocy z 29 na 30 listopada 1830 r. wybuchło Powstanie Listopadowe - wielki zryw niepodległościowy przeciwko rosyjskiemu zaborcy. Właśnie obchodzimy 191. rocznicę tego wydarzenia. Było to największe polskie powstanie w okresie zaborów. I ostatni przed 1914 r. zryw, w którym Polacy wystawili przeciwko zaborcy regularną armię.

Rozbiory w 1795 r. doprowadziły do zniknięcia Polski z mapy Europy. Chwilowa nadzieja na odzyskanie wolności podczas wojen napoleońskich zgasła po porażce Napoleona. Na Kongresie Wiedeńskim ostatecznie przypieczętowano ład europejski, w myśl którego Polska miała pozostać pod zaborami Rosji, Austrii i Prus. Zgodnie z ustaleniami kongresu, w zaborze rosyjskim powstało Królestwo Kongresowe, które stanowiło namiastkę przedrozbiorowej Polski. Państwo to miało pozostawać w ścisłej zależności od Rosji - w unii personalnej, lecz dysponowało jednak pewnym stopniem autonomii, prawami gwarantowanymi w nadanej konstytucji. Z biegiem lat Rosja coraz bardziej naruszała nadane Polakom prawa, wprowadzono cenzurę, zakaz zgromadzeń, szerzyły się aresztowania. W 1830 r. we Francji i Belgii wybuchły rewolucje zwieńczone sukcesem, które obaliły francuskiego króla oraz nadały niepodległość Belgii. Naruszyły tym samym obowiązujący ład kongresu wiedeńskiego. Wydarzenia te tchnęły nadzieję w Polaków, że być może istnieje szansa na odzyskanie wolności.

Bezpośrednim impulsem do powstania było ogłoszenie poboru rekruta na terenie Królestwa Kongresowego, które mogło rozbić działania spiskowców związanych ze Szkołą Podchorążych w Warszawie. W nocy z 29 na 30 listopada kadeci na czele z Piotrem Wysockim zaatakowali Belweder, gdzie przebywał znienawidzony carski namiestnik wielki Książę Konstanty, a następnie Arsenał. Konstantemu niestety udało się uciec. W niedługim czasie Warszawa została zdobyta przez Powstańców. Wybuch powstania zaskoczył zarówno władze carskie jak i polskie elity. Wśród przywódców powstania i elit kraju istniały podziały i rozbieżne koncepcje tego jak ma wyglądać dalsza walka i czy w ogóle powinna być kontynuowana. Część dążyła do pełnej niepodległości i wojny z Rosją, inni byli zwolennikami rokowań i przywrócenia zagwarantowanych w konstytucji praw. Fatalne w skutkach różnice wśród Polaków doprowadziły do utraty przez Polaków inicjatywy, reorganizacji Rosjan i w konsekwencji niepowodzenia całego zrywu. Przeciwko Rosji - walczyło około 150 tysięcy polskich żołnierzy, niejednokrotnie dając przykład heroizmu polskiego oręża, m.in. w słynnej bitwie pod Olszynką Grochowską. Jednak w parze z ofiarną i bohaterską postawą na polu bitwy, nie szły przemyślane decyzje strategiczne przywódców powstania. Co więcej - kunktatorstwo przywódców zmarnowało szanse militarne powstania, ponieważ Wojsko Polskie było poważna siłą i gdyby przeniesiono działania wojenne na tzw. "ziemie zabrane", czyli tereny przez rozbiorami należące do Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a po 1815 roku wcielone bezpośrednio do Cesarstwa Rosyjskiego - to Powstanie miałoby dużo większe szanse powodzenia. Niestety tak się nie stało i Powstanie (rewolucja - jak na nie mówiono) nie mogło zwyciężyć. Polska sprawa nie uzyskała przychylności na arenie międzynarodowej, tak jak zyskały je wcześniejsze rewolucje w Belgii czy Francji. Wynikało to z szerokich działań rosyjskiej dyplomacji, ale także instytucji, które dziś nazwalibyśmy wywiadem i organizowanej przez Rosjan agentury wpływu. W końcu zmobilizowane i liczniejsze siły rosyjskie przypieczętowały los powstania.

21 października 1831 r. Powstanie Listopadowe upadło. Rozwiązane zostało Królestwo Kongresowe, wielu powstańców, elit kraju musiało wyemigrować lub zostało poddanym surowym represjom, konfiskatom majątków, zlikwidowano polskie szkolnictwo i wojsko. Car Mikołaj I Romanow miał powiedzieć: Nie wiem, czy będzie jeszcze kiedy jaka Polska, ale tego jestem pewien, że nie będzie już Polaków. Upadek powstania nie przyniósł jednak kresu sprawy polskiej niepodległości. Przeciwnie, powstanie zainspirowało kolejne pokolenia Polaków do walki o wolność. Na emigracji polistopadowej powstały wielkie dzieła polskiego romantyzmu, tworzyły się kolejne sprzysiężenia działające na rzecz niepodległości, na terenie całej Polski opanowanej przez zaborców rosła polska tożsamość narodowa, której nie dało się już stłumić.

Droga ku odzyskaniu przez Polskę niepodległości jest przesączona krwią polskich bohaterów, którzy nie bacząc na trud i grożącą im śmierć szli do boju. Walczyli z zaborcami, abyśmy dziś żyli w wolnym, niepodległym i suwerennym kraju. Ich wytrwałość i ofiarność to dowody na to, że mimo starań podejmowanych przez okupantów, nigdy im się nie udało w Polakach wytępić miłości do Ojczyzny i pozbawić tożsamości narodowej.

Dziś, co prawda w innym wymiarze, jesteśmy świadkami wytrwałości Żołnierzy Polskich, Strażników Granicznych, Funkcjonariuszy Policji, którzy broniąc granicy polsko - białoruskiej stoją na straży bezpieczeństwa nas wszystkich, niezależnie od naszych politycznych sympatii. Za wykonywaną służbę dla Polski i Polaków - Obrońcom Granicy - należy się szacunek i wsparcie. Dlatego też w każdym możliwy sposób wyrażajmy swoje wsparcie i podziękowania dla polskich służb mundurowych broniących, dzień i noc, wschodniej granicy naszego kraju.

Drodzy Państwo,

W dobie wojny hybrydowej popularyzacja historii Polski nabiera jeszcze bardziej istotnego znaczenia. Pojawiające się w przestrzeni medialnej nieprawdziwe informacje, zarówno te dotyczące naszych dziejów, jak również sytuacji obecnej, wymagają zjednoczenia i zaangażowania się nas wszystkich, którym na sercu leży dobro Polski i Polaków. Razem jesteśmy w stanie działać, by przeciwstawić się antypolskiej narracji. Dlatego zwracam się do Państwa - naszych Przyjaciół i Zwolenników - z prośbą o stałe finansowe wsparcie Reduty. Każde podejmowane działanie przez Redutę wymaga mniejszych bądź większych nakładów finansowych. Możemy odnosić sukcesy w obronie dobrego imienia Polski i Polaków, ale tylko wtedy kiedy będziemy mieć środki finansowe, które pozwolą nam realizować naszą misję.

Chciałbym Państwu serdecznie podziękować za dotychczasową szczodrość i zapewnić, że każda przekazana darowizna jest dla Reduty nieocenioną pomocą.
Z wyrazami szacunku,

Maciej Świrski
Prezes Reduty Dobrego Imienia

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt