Wtorek 23 Kwietnia 2024r. - 114 dz. roku,  Imieniny: Ilony, Jerzego, Wojciecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 24.06.07 - 20:02     Czytano: [2554]

Dział: Ciekawe miejsca - Pamięć, Historia

Watykan

Historia Watykanu sięga IV wieku, kiedy cesarz rzymski przekazał biskupom Rzymu jeden z pałaców. W tym samym czasie zaczęli oni forsować prymat biskupa Rzymu nad pozostałymi biskupami chrześcijaństwa. Państwo Kościelne, władane przez papieży, powstało później. Jego powstanie związane były z odkryciem tzw. donacji Konstantyna, który jakoby miał darować papieżom Rzym wraz z okolicami. Państwo to utrzymało się do 1870, kiedy to armia króla Włoch Wiktora Emmanuela II włączyła je do powstającego Królestwa Włoch. Papież nie zgodził się z tą decyzją i ogłosił się więźniem Watykanu. Dopiero w 1929 rząd włoski i Stolica Apostolska podpisali tzw. traktaty laterańskie.
Początkowo siedzibą papieży nie był sam Watykan lecz Lateran. Watykan był miejscem pielgrzymek do Grobu św. Piotra. Wokół już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zbudowano klasztory, przytułki i schroniska. Powstały też liczne kramy kupieckie obsługujące podróżujących. Pierwsze umocnienia obejmujące bazylikę św. Piotra i Mauzoleum Hadriana zostały zbudowane podczas pontyfikatu papieża Leona IV pod koniec IX wieku. Watykan stał się miejscem, gdzie papież mógł się schronić przed najeźdźcami. Przeniesienia siedziby papieskiej na Watykan dokonał Grzegorz XI 17 stycznia 1377.

Muzea Watykańskie i Kaplica Sykstyńska
Muzea Watykańskie sięgają roku 1503, kiedy to nowo wybrany papież, Juliusz II Della Rovere, umieścił posąg Apollina w wewnętrznym dziedzińcu Pałacu Belwederskiego zbudowanego przez Innocentego VIII; posąg ten przeniósł z ogrodów swojego tytularnego Kościoła Świętego Piotra w Łańcuchach. W 1506 roku do kolekcji dodano grupę Laokoona odkrytą na Wzgórzu Eskwilińskim przez Giuliano da Sangallo i Michała Anioła Buonarottiego. Na przestrzeni kolejnych dwustu lat dodano do niej wiele artefaktów. Kolekcje zostały ostatecznie zreorganizowane za panowania papieża Benedykta XIV (1740-1758) i Klemensa XIII (1758-1769), założycieli Muzeów Bibliotek Apostolskich: Muzeum Świętego (Museo Sacro - 1756) i Świeckiego (Museo Profano - 1767).

Muzeum Chrześcijańskie, gdzie przechowywane są znaleziska z katakumb, które nie mogły być konserwowane na miejscu, zostało założone przez Piusa IX w 1854 roku w Pałacu Laterańskim, a następnie przeniesione do Muzeów Watykańskich przez papieża Jana XXIII. Papież Pius XI otworzył w 1932 roku ostateczną siedzibę Watykańskiej Galerii Malarstwa (Pinacoteca), znajdującej się w pobliżu monumentalnego wejścia do Muzeów Watykańskich.

GROTY WATYKAŃSKIE (Papieskie)

Rozległy podziemny cmentarz lub krypta pod Bazyliką Świętego Piotra znany jest jako Groty Watykańskie.
Mieszczą się tam groby wielu papieży, inni spoczywają w bazylice i innych kościołach Rzymu.
Miejscem pochówku Jana Pawła II jest dawne miejsce spoczynku Jana XXIII, który po beatyfikacji w roku 2001 został przeniesiony do kaplicy.

Jan Paweł II spoczywa w trumnie z drzewa cyprysowego, którą złożono w zapieczętowaną cynkową trumnę i okryto kolejną, dębową, trumną. W odróżnieniu od grobowców poprzednich papieży, grobowiec Jana Pawła II to nie zdobiony sarkofag ale zwykły kamienny grobowiec, na którym umieszczone zostaną imię i daty.
Również niektórzy członkowie europejskich rodzin królewskich są pochowani na podziemnym cmentarzu, m.in. szwedzka królowa Krystyna.

NEKROPOLIA WATYKAŃSKA
Obszar usytuowany pomiędzy wzgórzami Watykanu a Tybrem nigdy nie był częścią czternastowieczego regionu Augustyńskiego, ale przez długi okres czasu zachował cechy charakterystyczne dla przedmieścia, gdzie wzdłuż ulic gdzie przekraczano granicę regionu wzniesiono wiele arystokratycznych willi, takich jak na przykład willa Agrypina, która później włączona została do majątku imperium.

Prace wykopaliskowe prowadzone pod Bazyliką Świętego Piotra ujawniły istnienie nekropolii z II wieku naszej ery. Groby są ułożone w dwóch równoległych rzędach, zwróconych na wschód i zachód; najstarszy rząd to rząd północny łączący obrzędy pochówku i kremacji, podczas gdy w rzędzie południowym pochówek przeważał nad kremacją. W grobach zamożnych wolnych ludzi można zauważyć znaczne różnice pomiędzy prostotą części zewnętrznej, wykonanej z laterytu z ceglaną fasadą a przepychem wnętrza udekorowanego licznymi sztukateriami, freskami, mozaikami oraz przepięknymi sarkofagami. Dekoracje grobowca Juliańskiego (pochodzącego z końca II lub początku III wieku) wyróżniają się spośród innych swoją chrześcijańską symboliką: na ścianie widnieje Jonasz w paszczy wieloryba, natomiast ze sklepienia spogląda na nas Chrystus jako Słońce w rydwanie ciągnionym przez konie. Grobowce chrześcijańskie umieszczano w części północnej, gdzie utworzono niewielki plac osłonięty z trzech stron grobowcami wzniesionymi pomiędzy I a IV wiekiem n.e. Na tym właśnie obszarze zidentyfikowano grób Świętego Piotra.

Badania pozwalają stwierdzić, że w prostym oryginalnym grobowcu w II wieku n.e. zbudowano pomnik znany jako "Trofeum Gajusa" (Trofeo di Gaio) charakteryzujący się dwoma kolumnami i dwoma rzędami schodów prowadzącymi aż do Trofeum. Inskrypcja na tylnej ścianie z imieniem świętego Piotra informuje nas, że jest to grób tego świętego. Jako, że jest to święte miejsce pielgrzymów zawsze było ono ozdobione marmurem i mozaikami; podobną dekorację można również znaleźć na posadzce małego kwadratu usytuowanego w pobliżu Trofeum.

W IV wieku n.e. Cesarz Konstantyn podjął decyzję o budowie bazyliki wokół grobu Świętego Piotra, który stał się prezbiterium i był widoczny dla pielgrzymów. Aby wznieść bazylikę konieczne było wyrównanie poziomu gruntu.

Konstantyńska bazylika (mierząca 85 na 64 metry) składała się z pięciu naw oddzielonych rzędami kolumn z transeptem, w centrum którego ułożono marmurową podstawę wskazującą grobowiec, na szczycie którego zbudowano edicula podtrzymującą baldachim z czterema powyginanymi kolumnami, a wielką absydę udekorowano bogatą mozaiką. W bazylice nigdy nie wybudowano ołtarza dla celów pogrzebowych. Podłogę bazyliki podniesiono w VI wieku n.e. i grób stał się dostępny za pomocą dwóch klatek schodowych schodzących aż do okrągłego holu krypty. Bazylika zachowała większość paleochrześcijańskich cech aż do rekonstrukcji zarządzonej przez papieża Mikołaja V w XVI wieku n.e.

Rzym.pl

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt