Piątek 29 Marca 2024r. - 88 dz. roku,  Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 26.05.18 - 10:27     Czytano: [692]

Pierwsza po Bogu


(na dzień matki)

Na morzu– kapitan- pierwszy po Bogu , młodemu marynarzowi – pierwszy po Bogu- mat, nam pozostałym – pierwszą po Bogu powinna być- matka-.
Są w życiu ważne chwile, ważne rzeczy i sprawy, ważne przeżycia, ważne osoby, ale nic nie powinno przesłaniać obrazu matki, bez wątpienia najważniejszej osoby w naszym życiu .
Martwić się o siebie to pestka, ale drżeć o kogoś, to koszmar, jednak na ten temat wyczerpująco wypowiedzieć się może jedynie matka, drżąca o swoje dzieci przez całe Jej życie. Tyle jest piękna w matce, tylko trzeba umieć je dostrzec Pierwsza po Bogu- matka – czy to nie wspaniałe?

Pochylona życiem sylwetka, spracowane dłonie, twarz troskami zorana, srebrem księżyca rozjaśnione włosy – chustą owinięta; idzie zadumana wśród pagórków i porannej rosy-Polska Matka. Gdzie krzyż – przyklęknie; odda chwałę Bogu, modli się i płacze, jej serce pełne miłości, nie zna, co gniew, dziecku wszystko przebacza. Po pracy usiądzie na progu swej skromnej chaty i myślami jest z nami - nasza wspaniała mama.

Wszystkie matki są podobne do siebie, ale nasza Polska Matka najpiękniejsza w świecie; skromna, delikatna, słodka, mądra, i wytrwała, odporna na biedę. Matka doświadczona niezbyt sprzyjającym losem. Żegnająca mężczyzn idących na wojny, a potem czekająca na ich powrót na drodze z niejedną łzą, z obolałym sercem, ze smutnym obliczem. Często doświadczona biedą i prześladowaniem, niemająca co włożyć do garnka - szła przez życie z podniesioną głową. Niezłomna i silna na duchu, zawsze blisko Boga, który prowadził Ją za spracowaną dłoń przez kręte życia drogi, dodając sił i nadziei. Matka - widząca w każdym dziecku same dobro; pokazywała swym przykładem jak omijać wyboje. Uczyła życia w tym najlepszym wymiarze, była drogowskazem i busolą. O matce śpiewano wiele pieśni, napisano setki wierszy, słowo matka pojawiało się często na placu boju i na ustach tych, którzy odchodzili w chwale. Matka z wielką dumą - choć biedna, ale uczciwa i skromna, nie zawsze uśmiechnięta .Dzień Matki powinien trwać przez cały rok w sercu każdego dziecka nie bacząc na wiek, bo gdzie człowiek – tam Bóg, gdzie dziecko – tam matka. Miłość matki jest nieskończona, tylko Ona potrafi kochać tak bezinteresownie, tak szczerze i tak gorąco, tylko matka może spojrzeć prosto w oczy, tylko matka potrafi szybko zapomnieć naszą niedoskonałość.
.
Kiedy spoglądam przez pryzmat czasu - widzę Cię w oknie wpatrzoną w dal, stoisz bez ruchu jak na portrecie, obok firanka trochę spłowiała gładzi Twe srebrem pokryte włosy. Przed oknem w barwach ogródek mały blasku dodaje Twej smutnej twarzy, to najpiękniejszy portret na świecie. Matka wpatrzona w przyszłość swych dzieci, wkomponowana w okienną ramę, na tle ogrodu w rodzinnym domu – tak zapamiętaj cudowną mamę…
Matka jest zawsze pierwsza po Bogu!, gdy Jej zabraknie świat się w twych oczach zawali.

Kiedy się rodzisz jest przy tobie, gdy dom opuszczasz błogosławi, kiedy wyjeżdżasz stoi w oknie wpatrzona w dal, myślami i sercem jest zawsze przy tobie - matka.

***

Wśród polskich łąk, gdzie w traw zielonej gęstwinie wiją się powoje opuszczone groby w słońca tęczy płoną … Dziki chwast rozsiada się na grobie, lecz dla równowagi małych kwiatków kilka wymową zadziwia. Wiatr symfonię nuci na listkach topoli, bo tutaj prócz wiatru nikogo nie było, a serce choć martwe i tak ciągle boli, że dziecko po latach matkę opuściło. Zawstydzony księżyc, co nocą się błąka, stawia na mogiłach swe srebrzyste znicze i kwiaty zapala na pobliskich łąkach, by zapełnić pustkę i ożywić ciszę .
Mogiły matek – symbole pamięci, zatroskane krzyże pochyliły czoła, znaczone cierpieniem i miłości śladem, Bóg rozłożył ręce i do dzieci woła; by pamięć o matkach nieskończenie trwała, bo matka jest pierwsza niedaleko Boga .

A matka cierpiąca na wojennej ziemi czym się różni od innych?, prócz cierpień i bólu
patrzy na ziemię zoraną przemocą, na kalekie dzieci i na mogił stosy, na kraj, który płonie w chaosie i nędzy. Palestyńska, syryjska matka – symbolem cierpienia, beznadziei, strachu - matka utrapiona wzbudzająca gniew. Matka stojąca na gruzach wśród rozdartych drzew. Wypłakane oczy zwrócone na świat, który milczy i oczy przymyka na gwałt, który tylko mówi o prawach człowieka. Świat obojętny na matczyny ból, na co świat patrzy i na kogo czeka? Tymczasem tam matki opłakują dzieci, usprawiedliwienia szukając na niebie, my wpatrzeni w ekran medialnej maszyny nie znajdujemy czasu na żadne współczucie, zapatrzeni w siebie. Nasz problem zamyka się w kręgu podwórka zresztą, to nie nasza matka, ale wciąż matka, która powinna być zaraz po Bogu. To matka o podobnym sercu, podobnej wrażliwej duszy, która u swych dzieci widzi co najlepsze prowadzi je za rękę i przebacza, jej łzy są tak samo gorzkie .
To ta sama matka stojąca w oknie, choć w nieco innym; wśród ruin i zgliszczy, bez ogródka, ale podobnie patrzy w dal, podobnie czuje i podobnie kocha, ale już nie czeka…
Zabrano jej nadzieję i to, co było dla niej wszystkim, zdeptano rodzicielkę i jej imię .
„O matce pieśń – to pieśń bez słów”

Matko!, co w Jasnej świecisz bramie - spójrz łaskawym okiem na te matki świata, które cierpią, ugaś wojny świętą łzą, nie zabieraj matkom dzieci. Ty najlepiej znasz cierpienie, wiesz, co kat i wiesz, co zdrada, wiesz, co serca ukojenie. Ulecz dusze, co bez wiary w znieczulicy uwikłane, wlej współczucie w serca nasze i na matki ukochane rozlej wiarę i nadzieję, wytrzyj oczy zapłakane świętą chustą – Matko z nieba-

Niech portret matki wpisze się w życie, niech pamięć o Niej przetrwa na wieki, niech radość matkom maluje twarze, niech spod powieki nie płynie łza. Bóg daje nam jedno życie i jedną matkę, a jej portret już malujemy sami.

Władysław Panasiuk

Wersja do druku

Pod tym artykułem nie ma jeszcze komentarzy... Dodaj własny!

29 Marca 1983 roku
Uruchomiono pierwszy komputer typu laptop


29 Marca 2020 roku
W wieku 86 lat zmarł wybitny kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny Krzysztof Penderecki. Nagrodzone utwory: „Strofy”, „Emanacje”, „Psalmy Dawida.


Zobacz więcej