Jan Orawicz - 26.10.14 19:27
Drogi Panie poeto Władku Panasiuku. znów muszę Panu
serdecznie podziękować i za te pochwałę moich fraszek!
Cwałowanie na chabecie, jest to moje podkreślenie
Pańskiego twórczego daru. W nim tak - po prawdzie jest coś
mej goryczki w zakresie trudności z książkowym wydaniem
płodów mego pióra. W czasie sowieckiej okupacji, musiałem
swoje płody poetyckie i prozatorskie chować do takiej
szuflady, by mi UB,a następnie SB nie wygrzebało. A mieli
i takie sposoby,że pod pokrywką wydawnictwa dla młodych
pisarzy, zbierali przesyłany im do wydania materiał,który ginął.
Prośby autorów o jego zwrot, były pokrywane bezczelnym
milczeniem. To był jeden ze sposobów zastraszania i
zniechęcania pisarzy. Tak dałem się raz nabrać,tracąc
dość bogate opracowanie tomu fraszek tamtego czasu.
Ich kopie nie zdołałem zabrać ze sobą, wylatując do USA.
Zgromadzone w stosie, z płodami prozy uległy zniszczeniu
w piwnicy podmytej woda w czasie ulewnych deszczĂłw.
Rodzina nie zdołała tego dorobku uratować. W czasie
powstania NSZZS włączałem się czynnie w bitwę o wolną
ojczyznę. Wtedy nie było czasu myśleć o wydawaniu
tomików. Moje małe formy literackie pisałem na poczekaniu,
by leciały na ulotkach itp. materiałach. Krótko przed wyjazdem
w świat, zdołałem wydać skromny tomik fraszek i wierszy
"Soleckie wiórki". Na emigracji nie było wiele czasu na
twórczość. Trza było z miejsca szukać pracy,uczyć się języka
angielskiego. Nie było mi z tym łatwo,bo przybyłem po
ciężkiej operacji oczu i także z uszkodzonym słuchem,gdyż
jakby pod moim nosem wybuchł mi kineskop starego
telewizora kalecząc mi oczy. I gdyby nie pomoc Pana Boga
to byłbym niewidomym. Tak mi oświadczył lekarz, z tytułem
profesora,który znając stan uszkodzenia mych oczu, właśnie
tak stwierdził. Obecnie pracuje nad tomem fraszek i wierszy.
Może mi się wreszcie uda wydanie tych książek.A wtedy
moją chabetę odstawie, na wolne brykanie w czasie i przestrzeni.
Serdecznie pozdrawiam

panasiuk - 26.10.14 16:00
Bez wątpienia fraszki Pana Jana są wyborne. Już kiedyś o tym pisałem,że owe fraszki spełniają wszystkie wymogi tej formy. Mają chłostać i to czynią, mają rozśmieszać, ale i zastanawiać. Wszystko to jest u Pana Jana Orawicza. Dziękuję Panie Janie za fraszkę o Panasiuku, choć jest o wiele przesadzona, to dziękuje. Pan nie jedzie na żadnej szkapie, ale na pięknym mustangu. pozdrawiam.

Jan Orawicz - 19.10.14 4:57
Drogi Panie Lubomirze jest to ważne wskazanie!! Biorę je -
od tej pory do moich opracowań! Pozdrawiam jak coś!!!

Lubomir - 18.10.14 16:08
Za Polski ostatnich dekad, udało się zbudować polską świadomość narodową - wśród ocalałych po germanizacji Ślązaków, Pomorzan, Warmiaków i Mazurów. Dzisiaj niemieccy sabotażyści chcą zrujnować ten dorobek Rzeczypospolitej Polskiej. Rzeczypospolita zdrajców i złodziei, próbuje zniszczyć dorobek Rzeczypospolitej pokoleń uczciwych Polaków. To wciąż dobry temat dla fraszkopisarzów. Śmiech może być bronią.

Stary-nowy - 18.10.14 1:38
Panie Janie,
Tak, zgadza się! Jedna literka zmieniła “małość” na “miłość”. Przepraszam!
Pochodzenie Sztaudyngera? Wiem, że urodził się w Krakowie i zmarł w Krakowie.
I tu powstaje problem, kogo w dzisiejsych czasach cytować? Co rusz okazuje się, Ĺźe ten był tym, a inny jeszcze… innym. A na śledzenie ĹźyciorysĂłw pisanych od nowa, to człowiek pracujący nie ma zbyt wiele czasu – w odróşnieniu od tych co "siedzą i śledzą".
Dlatego za tę informację dziękuję.
Szkoda tylko, Ĺźe nie napisał Pan w jakim dokumencie w IPN Sztaudynger jest notowany…
***
Co więc teraz robić np. z taką satyrą i do kogo ją skierować; „Były oszusty, ale nie ustawnie. Kradli jak dzisiaj, ale nie tak jawnie”.
Skąd Ignacy Krasicki wiedział jaka będzie Polska dwieście lat po nim? Ta dzisiejsza!
Ano stąd, Ĺźe czynnie osobiście uczestniczył w pokrętnościach i szulerstwach Ăłwczesnego świata. Był dozgonnym przyjacielem jednego z największych w historii wrogĂłw PolakĂłw i Polski – krĂłla Stasia. SłuĹźył mu wiernie, licząc na dostojeństwo arcybiskupie, i wiążący się z tym tytuł XBW...
JakĹźe zmieniły się role władcĂłw, od ktĂłrych był Krasicki uzaleĹźniony. Ten, ktĂłry promował go, po rozbiorze prosił go o pomoc, a ten, Prusak, Fryderyk Wielki ktĂłry odbierał wolność obywatelską i narodową, zdobywał się na gest dobroci. wiedząc o kłopotach finansowych Krasickiego... dał mu „annum gratiae" (rok łaski), tzn. intratę roczną arcybiskupstwa po jego śmierci - na opłatę długĂłw. Dobre było i to.
***
Krasicki, ten piękny ptak, który wyleciał z Warszawy na Warmię, został wkrótce schwytany do pruskiej klatki bez wyjścia. Dojrzałe i starsze lata swego życia spędził w politycznej niewoli.
A ilu to takich "ptaków" schwytała komuna swoimi pięknymi hasłami ... "by Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej"...
***
W dyskusji o prof KieĹźuniu – ktĂłrego nie wybielałem – jak mi tutaj ktoś zarzuca – postawiłem pytanie. „A co teraz zrobić z płk. Kuklińskim” – ktĂłry jest dla mnie bohaterem dzisiejszych czasĂłw - a na to zabrakło odpowiedzi...
Dlaczego? Dlatego, że świat jest zbudowany na kłamstwie (KETMAN), i dlatego wciąż wymyślane są nowe prawa, nowe kodeksy prawne i moralne. Pod dzisiejszymi listami, wykazami, kodeksami i paragrafami łatwiej ukryć fałsz.

***
Ignacy Krasicki „Do Pana Jędrzeja”

Panie Jędrzeju, ach cóż się to święci!
Nie tak bywało za naszej pamięci.
Nie chodził zdrajca po mieście bezpiecznie,
Łgali i przedtem, ale łgali grzecznie,
Tracili za nas, ale kaĹźdy w domu,
Była rozpusta, ale po kryjomu,
Były oszusty, ale nie ustawnie,
Kradli jak dzisiaj, ale nie tak jawnie.
Panie Jędrzeju, ach cóż to się święci!
Lepiej bywało za naszej pamięci.
***
Pozdrawiam, życząc twórczej veny i namawiam Pana Jana:
Strzelać fraszką celnie,
Niech się kaĹźdy dowie –
Dobra fraszka to uśmiech
I psychiczne zdrowie.
s-n

Jan Orawicz - 17.10.14 0:14
Re Stary -Nowy. Chwyciwszy wolną chwilkę chce podać,iż
przytaczając fraszkę J. Sztaudyngera pt."Małość" poczynił
Pan błąd, zastepują słowo "małość" na miłość.
A oto ta fraszka" Małość
Niejednego karła
Własna małość zżarła.

... Kogo dotyczy ta treść fraszki
nie muszę tutaj pisać!

Owa fraszka pochodzi z tomiku autora pt." PiĂłrka,"
Wydawnictwo Literackie KrakĂłw 1994r W innych
wydaniach na innych stronach egzystuje sobie ta
trefna fraszka!
Ps. Ale od siebie dodam,iĹź szkoda,Ĺźe ten fraszkopis,
pochodzenia austriackiego nie napisał o sobie np.
takiej fraszki: Oznajmienie

Przepaćkałem się
z Człowieka na ubeka ...

... Jest notowany w IPN w jakim dokumencie
nie muszę pisać! Pozdrawiam

Jan Orawicz - 16.10.14 19:52
Witam Pana podpisującego się Stary-Nowy. Otóż dziekuję
za spojrzenie na moje fraszki. Moja znajomość fraszki polskiej
przebiega od M.Reya w dal. Fraszki J.Sztaudyngera są mi b.znane.
Ja zresztą w życiu pisałem kilka razy na temat fraszki polskiej.
Ostatni mój artykuł pt. "Od Jana do Jana"na temat fraszki polskiej
publikowała polonijna gazeta "Polish News" w 2OO3r. Serdecznie
pozdrawiam.

Stary-nowy - 16.10.14 13:32
Fraszka za fraszkę

„Wierzy w swĂłj talent święcie, zupełne beztalencie.
MoĹźe sztuka mu się uda, bo wiara czyni cuda”.
ooo
„Sławie nie doda blasku
I trzy fury oklaskĂłw”.
ooo
‘Niejednego karła –
Własna miłość zĹźarła”.

Zacytowane j/w. Fraszki są niestety nie moje, lecz mistrza tej formy Jana Sztaudyngera.
Moje są poniżej:

Spoko...
Spokojnie o Orła, tutaj w Australii
Karmiony polskością, dobrze sobie radzi.

Być albo..
Być albo nie być – oto jest pytanie.
Dokonał wyboru - na cokole stanie.

s-n

Lubomir - 16.10.14 8:42
Panie Janie, gdy np w polskim mieście Chorzów odsłania się nie pomnik Mikołaja Reja, Jana Kochanowskiego, Stefana Żeromskiego, prymasa Hlonda, czy Hipolita Cegielskiego lub chociażby Sylwestra Kaliskiego {tego od laserów i syntezy jądrowej}, ale Friedricha Wilhelma von Redena, to chyba jest to dowód, że ktoś robi wszystko, żeby znów zgermanizować polską ziemię. Dorzucę swoją fraszkę. 'Żli na Zamość'. 'Odwracają się plecami do Zamoyskiego rodacy. Choć założył im Padwę Północy. Wolą Merkel. Choć to jej rodacy dali miastu tytuł 'Himmlerstadt'. I za to niby są tacy cacy'.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.