Poniedziałek 23 Czerwca 2025r. - 174 dz. roku,  Imieniny: Albina, Wandy, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 01.06.25 - 12:49     Czytano: [134]

Dział: Śladami naszych przodków

Witold Pilecki

Majowe rocznice

Witold Pilecki przyszedł na świat dnia 13 maja 1901 roku w Ołońcu. Natomiast w dniu 25 maja 1948 roku, został zamordowany przez bezpiekę w Warszawie. Był rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego, współzałożycielem Tajnej Armii Polskiej oraz więźniem KLAuschwitz.

Rodzina o korzeniach patriotycznych

Pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej, o ogromnych fundamentach patriotycznych. Rodzina ta pieczętowała się herbem Leliwa. Dziadek Witolda, Józef Pilecki, siedem lat spędził na zesłaniu w syberyjskiej tajdze za udział w powstaniu styczniowym. Ojciec Witolda, Julian Pilecki po ukończeniu studiów w petersburskim Instytucie Leśnym był leśnikiem w Karelii, pozbawionym możliwości awansu i lepszego zarobkowania.

Pobyt w Wilnie

Od 1910 roku, rodzina Pileckich mieszkała w Wilnie. Tam Witold uczył się w szkole handlowej. Już przed I wojną światową należał do zakazanego przez władze rosyjskie harcerstwa, gdzie uczył się pierwszych zasad konspiracji. Po wybuchu wielkiej wojny i zajęciu Wilna przez Niemców, Witold przeniósł się wraz z matką do majątku stryja w Hawryłkowie. Naukę kontynuował w Orle, gdzie po raz pierwszy zetknął się ze środowiskiem polskiej organizacji politycznej, powiązanej z POW. W 1916 roku założył Pilecki własną drużynę harcerską. W 1917 roku, po rewolucji lutowej i obaleniu caratu, harcerstwo polskie "wyszło z podziemia". Zatem Pilecki, działał w nim jak to przewidywał statut.

Mobilizacja

W sierpniu 1939 roku Witold Pilecki został zmobilizowany do służby w Wojsku Polskim. Był on dowódcą plutonu 19 Dywizji Piechoty. Pod jego dowództwem, w trakcie prowadzonych walk, polscy żołnierze zniszczyli 7 niemieckich czołgów oraz 2 nieuzbrojone samoloty. Ostatnie walki jego oddział prowadził w formie partyzanckiej.

Po kampanii wrześniowej

Po zakończeniu kampanii wrześniowej, Witold Pilecki był jednym z założycieli Tajnej Armii Polskiej. Pełnił on w niej funkcję szefa sztabu, a następnie inspektora głównego. Sukcesywnie nadzorował on i zakładał sieć tajnych skrytek na dokumenty, podziemną prasę oraz broń.

Rok 1940

Na początku 1940 roku, gestapowcy zaaresztowali kilku członków TAP, w tym m.in. szefa sztabu Władysława Surmackiego i Tadeusza Chrościckiego. Oni to po krótkim pobycie na na Pawiaku i toku bestialskich przesłuchań, w połowie 1940 roku zostali wysłani do obozu w Auschwitz. Pod koniec sierpnia 1940 roku kierownictwo TAP zwołało naradę, podczas której poruszono również sprawę masowo zakładanych przez Niemców obozów koncentracyjnych na terenie Polski. Na zebraniu tym przedstawiono propozycję, aby ktoś ze ścisłego kierownictwa przedostał się do takiego obozu, w celu skontaktowania się z uwięzionymi członkami organizacji TAP, a przy okazji zebraniu informacji na temat funkcjonowania tam ruchu oporu. Celem tej akcji było uwolnienie więźniów przez ucieczkę, względnie ich odbicie. Witold Pilecki był pomysłodawcą tego planu, zatem zgłosił się na ochotnika.

Numer 4859

Do obozu Pilecki trafił w nocy z 21 na 22 września 1940 roku. Był więźniem o numerze ewidencyjnym 4859. W zorganizowanej przez niego siatce konspiracyjnej, nazwanej przez Pileckiego Związek Organizacji Wojskowej, wyznaczono podstawowe cele pomocy więźniom w pokonywaniu trudów obozowego życia. Spisywał on swoje raporty, które do Warszawy przywiózł uciekinier Stanisław Jaster.

Ucieczka

W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 roku Witold Pilecki wraz z dwoma współwięźniami, zdołał uciec z obozu. Dostali się oni do rzeki Soły, a stamtąd do Wisły. Przez Tyniec Wieliczkę uciekli do Bochni. W Nowym Wiśniczu, Witold Pilecki odnalazł prawdziwego Tomasza Serafińskiego, którego nazwisko nosił w obozie. Po przybyciu do Warszawy, Pilecki proponował Akowcom atak na obóz Auschwitz i odbicie więźniów. Jednak projekt tego ataku na obóz nie uzyskał aprobaty dowództwa, ponieważ został uznany za niemożliwy do wykonania.

Pseudo-amnestia

W czerwcu 1946 roku Witold Pilecki otrzymał rozkaz opuszczenia kraju. Nie opuścił on jednak kraju, bo nie miał zastępcy, któremu mógłby przekazać swoje obowiązki. Ponad to jego żona Maria zdecydowanie odmówiła wyjazdu z kraju razem z dziećmi. Zatem Witold skorzystał z ogłoszonej "amnestii" i ujawnił się. Zatrzymano go dnia 8 maja 1947 roku, w mieszkaniu Heleny i Makarego Sieradzkich, do którego przyszedł nie wiedząc o aresztowaniu jego właścicieli. Wraz z Witoldem wpadł też w ręce bezpieki notatnik z adresami około stu osób z nim współpracujących. Śledztwo przeciwko niemu nadzorował podpułkownik Ludwik Serkowski, zatem musiało się ono zakończyć śmiercią tego wielkiego Polaka Patrioty.

Ewa Michałowska -Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt