Poniedziałek 23 Czerwca 2025r. - 174 dz. roku,  Imieniny: Albina, Wandy, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 24.05.25 - 13:02     Czytano: [192]

Dział: Śladami naszych przodków

Stosowanie rózgi na wiosnę

Magia wierzbowej witki

Od dawien dawna, z nastaniem wiosny obowiązywał zwyczaj zrywania wierzbowych gałązek, którymi to smagano się nawzajem. Czyniono to nie tylko dla zabawy, ale przede wszystkim dla zdrowia. Zwyczaj ten, miał przynieść wszystkim siłę, dobry humor i zapał do codziennej pracy.

U hrabiny Tarnowskiej

W pieleszach dworu hrabiny Tarnowskiej, rezydującej na trenie miasta Końskie, zwyczaj smagania się rózgami wierzbowymi, wprowadził bratanek owej hrabiny Teofil. Miał on konia, na którym odbywał codzienne spacery, bez względu na pogodę. Pewnego razu koń ten poniósł tak daleko, że ze swym jeźdźcem wpadł on do leśnego zagajnika. Tam też, przez czysty przypadek Teofil napotkał starego człowieka, który smagał swoje nagie ciało gałązkami wierzbowymi. Zapytany przez Teofila człowiek ile ma lat, odpowiedział zdumionemu młodzieńcowi, że sto dwanaście. A przy życiu i zdrowiu, trzyma go jedynie smaganie się wierzbowymi gałązkami.

Panna służąca

Służąca hrabiostwa Unickich z Opola, aby zajść w upragnioną ciążę, smagała się wierzbowymi witkami w każdą wiosenną sobotę i niedzielę. Wierząca w magię wierzbowych witek, chcąca posiadać potomstwo panna służąca, zapomniała, że nie ma ona partnera, który by też przyczynić się mógł do upragnionej ciąży.

Na Podlasiu

Na Podlasiu smagano regularnie nogi witkami, aby nie bolały i ochoczo niosły ludzi do codziennej pracy. Zaś starsze osoby bito rózgami w każdą niedzielę z nastaniem wiosny, ponieważ jak wierzono wybijało się z nich w ten sposób wszelkie choroby związane z układem kostnym. Zgodnie z tradycją, splecione ze sobą wierzbowe gałązki, wieszano w oborach i stajniach, a miały one przynieść zdrowie, dla hodowanych w danym gospodarstwie zwierząt.

Na cmentarzu

Splecione w warkocz gałązki wierzbowe, zanoszono także na cmentarze, aby miały one wyganiać złe licho, czyhające na dusze zmarłych osób. Podobno, gdy nasz kraj był pod zaborami, wierzbowe gałęzie skrapiano wodą świeconą, aby potrafiły one wystraszyć szerzącą się tyranię cara z ukochanej Ojczyzny.

Dziś, już mało kto wie o znaczeniu wierzbowych witek. W legendach świętokrzyskich, znaleźć można dużo opisów na wspomniany temat, który bardzo często powraca we wspomnieniach w wiosenne wieczory.

Ewa Michałowska- Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt