Poniedziałek 23 Czerwca 2025r. - 174 dz. roku,  Imieniny: Albina, Wandy, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 16.01.25 - 15:41     Czytano: [485]

Dział: Kworum poetów

EPITAFIUM (GraĹźyna Tatarska)

Przeszła noc w dzień, a kalendarz w epoki
lecz dalej stoi o buk oparty krzyĹź i herb
stuletnie łęgi, wrosły ręce w korę

mają moc przebaczenia. Obręcz herbu
zespolona skrzypieniem gałęzi, koralami rosy -
o odpust ludzkich win prosi. Dopełnienie

w kaskadzie czasu rdza zmyta deszczem
dziwne, rdza nie ima się żelaza. Struga świtu
przez bukowinę oświetla epitafium
w prześwicie czyjeś oczy patrzą.
23.09.21


ZADZIWIENIE

Kto powiedział, że mają kamienne serca?
Niosą kubek herbaty, gdy gorączka wzrasta
i nie opuszczają żony. Nie milkną, gdy sąsiad
wylewa wiadro internetowych pomyj. Pręgierz?
Kupują książki synowi. Idą na ślub wnucząt,
wciąż razem. Wierny Azor, słowo: filozofia,
albo Mruczek na fotelu z gazetą. Normalność?
Nienudna uprawa w ogrodzie i zasypia. CĂłrka
plecie siwy kok matce. Społeczeństwo? Przecież
po bożemu, bez kuli w tył głowy. Mord? W trybach
przebaczania. Rodzinnie, aż po kamienną płytę grobu.
03.09.21

GraĹźyna Tatarska

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt