Piątek 17 Stycznia 2025r. - 17 dz. roku,  Imieniny: Antoniego, Henryki, Mariana

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 11.06.23 - 12:42     Czytano: [324]

Dział: Śladami naszych przodków

Dunajowanie nad Tanwią

Zalotne śpiewanie

O "dunajowaniu" wiemy, że znalazło się ono na Krajowej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Narodowego, choć nie jest ono powszechnie znanym zwyczajem polskim.

Nasza Redakcja w Sandomierzu

W ramach otwarcia wystawy "Tradycje od pokoleń" mającej miejsce w Sandomierzu w Muzeum Zamkowym, mieliśmy okazję zobaczyć wystawę dotyczącą Niematerialnego Dziedzictwa Narodowego.

Zalotne śpiewanie

"Dunajowanie" jest to po prostu zalotne śpiewanie kolęd świeckich. Jest to zwyczaj związany z okresem Bożego Narodzenia, a jest on wkultywowany w drugi dzień tego święta. W dzień Szczepana męczennika, kiedy kolędnicy zakończyli odwiedzać domy w ramach zwyczajowego kolędowania, około godziny 22.00, w miejscowości Łukowa zbierali się zawsze w jednej z chat kawalerowie, aby "zadunajować", czyli wyśpiewać życzenia okolicznym pannom na wydaniu.

Stara tradycja

Jest to bardzo stara tradycja, starsza niż śpiewanie kantyczek i bożonarodzeniowych pastorałek. Geneza tego zwyczaju rzeczywiście pamięta bardzo dawne czasy. Świadczy o tym choćby sposób śpiewania. "Dunajowanie" jak widzimy, jest to niskie gardłowe wydobywanie z siebie tonów, połączone z bardzo głośnym śpiewem. Pieśni ?dunajowane?, są wykonywane w archaicznym języku gwarowym.

Geneza

Geneza tego zwyczaju jest przedchrześcijańska, a samo ?dunajowanie? jest tradycją zakorzenioną wyłącznie w rodzinach miejscowości Łukowa i jej okolic. Każda pieśń zaczyna się więc od chrześcijańskiego pozdrowienia "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Nie "dunajowało" się pannom wyznania prawosławnego.

Z małej litery

Słowo "dunaj" pisane małą literą, oznacza pannę w wianku. Właśnie fabuła jednej z najstarszych pieśni "dunajowych" dotyczy upuszczenia wianka przez dziewczynę i łowienia go przez trzech rybaków. Tradycja "dunajowania", liczy sobie ponad 400 lat. Dziś w dobie współczesnej, "dunajowanie" jest zwyczajem sukcesywnie odrestaurowywanym, chociaż tak naprawdę nigdy nie wygasło.



Ewa Michałowska -Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt