Poniedziałek 13 Stycznia 2025r. - 13 dz. roku,  Imieniny: Bogumiła, Bogumiły, Weroniki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 13.05.23 - 19:59     Czytano: [427]

Dział: Śladami naszych przodków

Nasza Redakcja w Grecji

Wspomnienia o wielkim Polaku

Nasza Redakcja wraz ze skarżyskim biurem Fostertrawel, wybrała się do Grecji. Tam szukaliśmy śladów polskiego patrioty i powstańca styczniowego, jakim był Zygmunt Mineyko.

Kim był

Zygmunt Mineyko wywodził się ze szlacheckiej rodziny, pieczętującej się herbem Gozdawa. Urodził się on w 1840 roku na Wileńszczyźnie, w majątku Bałwaniszki. Po ukończeniu wileńskiego gimnazjum, zgodnie z obowiązującym wówczas prawem oddano go do służby wojskowej. Został on zatem junkrem, petersburskiej Mikołajewskiej Szkoły Inżynieryjnej. Szkoła ta cieszyła się renomą jednej z najlepszych szkół technicznych.

Wielki patriota

Na wieść o demonstracjach ludności polskiej na terenie Królestwa Polskiego, wiosną 1861 roku, Zygmunt Mineyko opuścił szkołę jeszcze przed uzyskaniem nominacji oficerskiej. Przez krótki czas był bardzo zaangażowany w patriotyczną działalność konspiracyjną. Lecz podobnie jak inni jego towarzysze z konspiracji, był on zagrożony aresztowaniem przez rosyjską policję. Zatem szybko się on przedostał z Wilna aż do Kamieńca Podolskiego, a stamtąd dostał się do Turcji. Z biegiem czasu, młody Zygmunt znalazł się w Polskiej Szkole Wojskowej w Genui.

Jako powstaniec

Zimą 1863 roku, podczas powstania styczniowego Zygmunt Mineyko odbył nieudaną kampanię wojskową przeciwko Rosjanom na terenie Kielecczyzny pod wodzą Mariana Langiewicza. Uciekając przed Rosjanami, trafił do powiatu oszmiańskiego, gdzie próbował prowadzić z Rosjanami wojnę partyzancką. Wobec znacznej przewagi wojsk rosyjskich, udało mu się przetrwać w walkach zaledwie kilka tygodni, skąd trafił do niewoli. Udało mu się uniknąć kary śmierci, dzięki łapówkom wpłaconym przez jego rodzinę. Został on zatem skazany na katorżniczy pobyt w regionie syberyjskiej tajgi. Nigdy Zygmunt nie opowiadał jak udało mu się zbiec z Syberii, ale wiadomo nam, że uciekł stamtąd z kilkoma kolegami.

Emigracja

Po ucieczce z Syberii, w życiu Zygmunta rozpoczął się emigracyjny etap życia. Przez parę lat imał się on różnych zajęć we Francji i Bułgarii. Lecz na początku 70-siątych lat XIX wieku, ostatecznie osiadł on w Grecji. Pracował tam przez wiele lat jako inżynier specjalizujący się w budowie dróg. Ale sprawdził się też on, jako archeolog i poszukiwacz. Wraz z ekipą odkrywców, odnalazł on bowiem posąg Zeusa w Dodonie.

Małżeństwo z Prozerpiną

W roku 1880, ożenił się z Greczynką Prozerpiną Manarys, córką dyrektora gimnazjum w północnej Grecji. Miał z nią pięcioro dzieci. Jego córka Zofia, poślubiła Georgiosa Papandreou, wybitnego greckiego polityka. Ich syn Andreas, również polityk, przybył do Polski szukając śladów swojego dziadka Zygmunta.

Ewa Michałowska -Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt