Dodano: 02.04.21 - 18:19 | Dział: Prosto z mostu

Dla Polski – i dla ĹťydĂłw

Od niedzieli 21 marca cały nasz nieszczęśliwy kraj został zamknięty – ale Ĺźeby nie powodować niepotrzebnych skojarzeń, nasi Umiłowani PrzywĂłdcy z upodobaniem uĹźywają cudzoziemskiego słowa: „lockdown”, albo swojskiego „obostrzenia”. Ale bo teĹź w środowisku naszych Umiłowanych PrzywĂłdcĂłw zaczęła rysować się róşnica poglądĂłw. Jedni Umiłowani PrzywĂłdcy opowiadają się za stosunkowo łagodnymi obostrzeniami, podczas gdy inni – zwłaszcza Doradca Doskonały pana premiera Morawieckiego, czyli pan prof. Andrzej Horban – za obostrzeniami idącymi jak najdalej. „Gołębie” pandemiczne twierdzą, Ĺźe zbrodniczy koronawirus najwyraĹşniej nic sobie z Ĺźadnych obostrzeń nie robi i zupełnie nie liczy się z polityką partii i rządu, zatem powinno się stosować zasadę primum non nocere, co się wykłada, Ĺźeby przede wszystkim nie szkodzić gospodarce i innym dziedzinom Ĺźycia, na przykład edukacji, czy przemysłowi rozrywkowemu. Owszem, skoro Nasi Okupanci postawili na obostrzenia i szczepionki, to trudno tu wierzgać przeciwko ościeniowi, ale to nie musi oznaczać, byśmy zaraz popadali w paranoję ponad potrzebę. Trzeba udawać, Ĺźe się słuchamy, ale w granicach przyzwoitości i rozsądku. Z kolei pandemiczne „Jastrzębie” uwaĹźają, Ĺźe najlepiej pozamykać wszystko i wszystkich, bo jeśli nawet wskutek tego wszyscy poumieramy z jakichś innych przyczyn, to przynajmniej umrzemy całkowicie zdrowi. KaĹźde stanowisko ma oczywiście swoje plusy dodatnie i ujemne, ale nie o to chodzi, by je tutaj szczegółowo roztrząsać tym bardziej, Ĺźe zbrodniczy koronawirus po raz kolejny potwierdza, Ĺźe wbrew pozorom, jest wyrobiony politycznie. Widać to choćby w administrowaniu epidemią. Jak wiadomo, obostrzenia zostały proklamowane od 20 marca do 9 kwietnia. Dlaczego do 9 kwietnia? Skąd wiadomo, Ĺźe 10 kwietnia zbrodniczy koronawirus złagodnieje? OdpowiedĹş jest prosta; 10 kwietnia przypada kolejna miesięcznica, a zarazem rocznica katastrofy smoleńskiej, więc koronawirus, chociaĹź oczywiście zbrodniczy, to jednak na tyle taktowny, by swoim dokazywaniem nie zakłócać smoleńskich liturgii. Co więcej; wygląda na to, Ĺźe liturgie smoleńskie są waĹźniejsze od wielkanocnych, bo zbrodniczy koronawirus nie zamierza odpuszczać na Wielkanoc. Ale nie tylko argumenty medyczne są tu podnoszone. Okazało się bowiem, Ĺźe aĹź 60 procent PolakĂłw opowiada się za zamknięciem kościołów na Wielkanoc – a zwłaszcza opowiada się za tym moja faworyta, Wielce Czcigodna Joanna Scheuring-Wielgus, co oczywiście przydaje tej opinii ciężaru gatunkowego. Jak widać, powoli jesteśmy przyzwyczajani do rozstrzygania kwestii eschatologicznych metodami statystycznymi i jak tak dalej pĂłjdzie, to w referendum obywatele zdecydują o istnieniu Pana Boga. WyobraĹźam sobie, jak coś takiego ucieszyłoby pana Adama Darskiego, uĹźywającego pretensjonalnego pseudonimu „Nergal” i uwaĹźanego za delegata Belzebuba na Polskę, a w kaĹźdym razie – na wojewĂłdztwo pomorskie.

Ale to dopiero pieśń przyszłości, podczas gdy teraz czarne chmury zbierają się – z jednej strony nad prezesem Orlenu, panem Danielem Obajtkiem, a z drugiej – nad Marszałkiem Senatu, panem Tomaszem Grodzkim. Właśnie prokuratura wystąpiła o uchylenie mu immunitetu w związku z zabĂłjczymi kopertami, jakie pan Grodzki miał przyjmować od pacjentĂłw lub ich rodzin, kiedy był ordynatorem w jednym ze szczecińskich szpitali. Pan Grodzki oczywiście zaprzecza, to znaczy – nie tyle moĹźe zaprzecza, co twierdzi, Ĺźe oskarĹźenie jest motywowane politycznie. To bardzo dobry argument, znacznie lepszy, niĹź zaprzeczanie. Przy zaprzeczaniu bowiem moĹźna się zaplątać w róşnych niejasnościach, w poza tym – jak zauwaĹźyli wymowni Francuzi – qui s’excuse, s’accuse – co się wykłada, Ĺźe kto się tłumaczy, ten się oskarĹźa. Tymczasem kiedy oskarĹźenie ma charakter polityczny, juĹź nic więcej mĂłwić nie trzeba, bo sprawa staje się zrozumiała sama przez się. Ale chociaĹź pan marszałek Grodzki obrał słuszną taktykę, to pozostaje jeszcze sprawa immunitetu. Na razie za panem marszałkiem murem stanie większość senacka, ale – po pierwsze – jest to większość bardzo niewielka, w dodatku chwiejna i jeśli, dajmy na to, z dyscypliny wyłamałby się pan senator Libicki, to wtedy wszystko moĹźe się wydarzyć. Trawestując słowa Churchilla, jeszcze nigdy tak wiele nie zaleĹźało od tak nielicznych, a nawet od – od jednego.

Pan marszałek Grodzki robi dobrą minę i liczy na to, Ĺźe w sprawie immunitetu uda mu się schronić za murami chwiejnej większości. Nic jednak na tym świecie pełnym złości nie jest pewne – a najlepszą tego ilustracją jest przypadek Wielce Czcigodnej Moniki Pawłowskiej, ktĂłra właśnie z Koalicji Obywatelskiej, a konkretnie – z partii „Wiosna” - przeszła do Porozumienia poboĹźnego posła Gowina. Jak powiedziała, tak nakazał jej głos sumienia. To bardzo dobra wiadomość, bo świadczy o tym, Ĺźe przynajmniej niektĂłrzy Umiłowani PrzywĂłdcy mają sumienie i nawet niekiedy dopuszczają je do głosu. Jednak – jak zauwaĹźył w powieści „Gubernator” Robert Penn Warren – jeśli człowiek politykuje, to jego sumienie politykuje takĹźe. Oczywiście Wielce Czcigodna Monika Pawłowska zrobiła to dla Polski, a nie ma takiej rzeczy, ktĂłrej nie moĹźna by zrobić dla Polski. Skoro dla Polski moĹźna nawet zabijać wrogĂłw, to tym bardziej moĹźna tak pokierować swoim sumieniem, Ĺźeby głosiło ono tylko rzeczy słuszne i poĹźyteczne. PoboĹźny poseł Gowin w swoim Porozumieniu walczy z panem Adamem Bielanem, więc w najlepszym razie będą dwa Porozumienia – a w tej sytuacji co to szkodzi powiększyć stan posiadania o panią Pawłowicz, ktĂłra zresztą natychmiast stanęła na jedynie słusznym stanowisku, Ĺźe prezesem Porozumienia jest Jarosław Gowin. Poza tym, w , tym przypadku interes Polski zbiegł się z interesem Wielce Czcigodnej. Pomyślny tylko; jakie perspektywy czekają kobietę w partii „Wiosna” , zdominowanej przez pana Roberta Biedronia i pana Krzysztofa Śmiszka? ToteĹź lepiej rozumiemy, Ĺźe pani Monika Pawłowicz mogła dla Polski uczynić ofiarę ze swoich poglądĂłw; jeszcze niedawno uwaĹźała prawo do aborcji za Ĺşrenicę wolności i nawet fotografowała się z błyskawicą, jako godłem „rewolucji macic”, ale w najnowszej fotografii błyskawica juĹź zniknęła.

Podobna, chociaĹź zupełnie na innym tle, wygląda sytuacja przed wyborami prezydenta Rzeszowa. Koalicja Obywatelska, Lewica, PSL i Szymon Hołownia, murem stanęli za panem Fijołkiem, podczas gdy obĂłz „dobrej zmiany” wystawił aĹź trzech kandydatĂłw. Wygląda na to, Ĺźe oddaje stanowisko prezydenta Rzeszowa walkowerem – ale dlaczego? Myślę, Ĺźe dlatego, iĹź zarĂłwno PiS, jak i Solidarna Polska oraz Porozumienie, postanowiły przeprowadzić test, ktĂłry w wojsku nazywa się rozpoznaniem walką. Jeśli nie wiemy, czym dysponuje nieprzyjaciel, to przypuszczamy na niego atak tak, Ĺźeby pokazał wszystko, co ma. NajwyraĹşniej tedy Solidarna Polska i Porozumienie chcą sprawdzić, jaką siłą dysponują niezaleĹźnie od PiS i w zaleĹźności od wyniku tego testu podejmą przygotowania do wyborĂłw w roku 2023. Widać wyraĹşnie, Ĺźe pragnienie zdobycia rozeznania w tej sprawie jest dla nich waĹźniejsze od tego, by stanowisko prezydenta Rzeszowa objął kandydat wystawiony przez Naczelnika Państwa. Świadczy to o zaawansowanych przygotowaniach do przetasowań na politycznej scenie, ktĂłre mogą doprowadzić do wysunięcia się jeszcze w tym roku na pozycję sondaĹźowego lidera politycznej sceny pana Szymona Hołowni, za pośrednictwem ktĂłrego Nasz NajwaĹźniejszy Sojusznik utrzyma wpływy polityczne w Polsce nawet gdyby PiS albo się zaśmierdziało, albo wyleciało w powietrze na gospodarczych skutkach walki ze zbrodniczym koronawirusem. Utrzymanie tego wpływu jest waĹźne z wielu powodĂłw, rĂłwnieĹź i z tego, Ĺźe Sekretarz Stanu USA Antoni Blinken właśnie oświadczył, Ĺźe odzyskanie holokaustowej „własności bezdziedzicznej” przez Organizację Restytucji Mienia Ĺťydowskiego na podstawie ustawy 447, niezmiennie pozostaje na pierwszym miejscu jego politycznych priorytetĂłw.



Stanisław Michalkiewicz
28 marca 2021 r.

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).