Dodano: 21.12.20 - 19:26 | Dział: Prosto z mostu

Wesoły oberek i Hawa Nagila

Zgodnie z przewidywaniami, burza w szklance wody zapoczątkowana zapowiedzią Polski i Węgier, Ĺźe zawetują budĹźet Unii Europejskiej na lata 2021-2027, zakończyła się wesołym oberkiem. Nasza Złota Pani najwyraĹşniej nie chciała, Ĺźeby prezydencja niemiecka zakończyła się skandalem, w związku z czym zmłotowała KrĂłlestwo NiderlandĂłw, ktĂłre dlaczegoś specjalnie się na Polskę zawzięło i domagało się surowych kar dla zuchwalcĂłw. Trudno powiedzieć, z jakiej przyczyny płynie ta zawziętość NiderlandczykĂłw; czy z powodu sodomitĂłw ktĂłrzy wspierają się w skali międzynarodowej, nie tylko wśrĂłd duchowieństwa, ale i wśrĂłd głupich cywilĂłw, czy moĹźe z powodu oferty podarowania NiderlandĂłw krĂłlowi szwedzkiemu, jaką za poduszczeniem pana Zagłoby złoĹźył Sobiepan Zamoyski – ale kiedy Nasza Złota Pani tupnęła nóşką Ĺźe to niby Ordnung muss sein, to wszelkie hałasy umilkły jak noĹźem uciął i utarty został kompromis. Rozporządzenie wiążące subwencje budĹźetowe z oceną praworządności zostało utrzymane w mocy, ale za to zawarta w tak zwanych „konkluzjach” definicja praworządności została zawężona do budĹźetowych malwersacji. Z tego powodu premiera Morawieckiego pryncypialnie schłostał minister Ziobro, rywalizujący z nim o schedę po Naczelniku Państwa – Ĺźe owa definicja nie została zapisana w formie aneksu do wspomnianego rozporządzenia, tylko w „konkluzjach”, ktĂłre – w odróşnieniu od rozporządzenia – nie są ĹşrĂłdłem prawa, a tylko zbiorem poboĹźnych Ĺźyczeń, układanych, Ĺźeby było ładniej. W związku z tym zebrał się nawet koknwentykl Solidarnej Polski, Ĺźeby się namawiać, czy wyjść z koalicji rządowej, czy nie. W rezultacie Solidarna Polska z koalicji nie wyszła, ale za to stanęła na nieubłaganym stanowisku, Ĺźe kompromis jej się nie podoba. Trudno się temu dziwić, skoro do wyborĂłw mamy prawie trzy lata, a Ĺźaden pragmatyczny polityk na tak długi czas nie zrezygnuje z konfitur władzy. Dzięki temu wszyscy wyszli z twarzą; Nasza Złota Pani – bo rozporządzenie zostało utrzymane w mocy - premier Morawiecki – bo co prawda tylko w „konkluzjach”, ale przecieĹź coś tam zapisano, no i wreszcie Solidarna Polska – bo nie wyszła z koalicji, ale za to w dodatku stanęła na nieubłaganym gruncie. Z twarzą nie wyszli tylko folksdojcze, ktĂłrzy zgodnie z rozkazem roztaczali apokaliptyczne wizje, a tymczasem wszystko skończyło się wesołym oberkiem. Stąd dla Ĺźuka jest nauka, Ĺźeby nie wychodzić zbytnio przed orkiestrę, nawet jeśli jest rozkaz, Ĺźeby roztaczać wizje.

Gwoli ścisłości trzeba wspomnieć teĹź o okolicznościach towarzyszących kompromisowi, a nawet go wyprzedzających. Oto policja brukselska nakryła w jednym z domĂłw ponad dwudziestu uczestnikĂłw sodomickiej orgii. Wszyscy schronili się za murem dyplomatycznego immunitetu, ale w stosunku do przedstawiciela Węgier nic to nie pomogło i jego personalia zostały opublikowane, mimo niezwykle surowych przepisĂłw RODO. Pikanterii całej sprawie dodawała okoliczność, Ĺźe ten polityk był dotychczas szalenie konserwatywny – a tu orgia i to w dodatku – sodomicka. To pierwsze powaĹźne ostrzeĹźenie wystarczyło, by zuchwalcom zmiękła rura, dzięki czemu negocjacje na temat kompromisu poszły jak z płatka. Przypomina to sprawę pana ministra Krzysztofa Skubiszewskiego, ktĂłry został oskarĹźony, Ĺźe ugiął się przed Niemcami i podpisał niekorzystny dla Polski traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, bo Niemcy grozili mu ujawnieniem, iĹź był on tajnym współpracownikiem” SB o pseudonimie „Kosk”, a został pozyskany w rezultacie operacji „Hiacynt”, skierowanej na werbowanie agentury w środowisku sodomitĂłw i gomorytĂłw. Wbrew tedy zapewnieniom, Ĺźe sodomia czy gomoria są z punktu widzenia interesĂłw państwa nieszkodliwe, widzimy, Ĺźe to chyba nieprawda i Ĺźe jak pojawi się polityczna potrzeba, to wstydliwe zakątki są obnaĹźane bez Ĺźadnej staroświeckiej rewerencji.

Tymczasem „rewolucja macic” najwyraĹşniej traci dynamikę i na kolejne demonstracje przychodzi coraz mniej chętnych, wskutek czego trzeba łączyć preteksty. Ostatnio „kobiety” demonstrowały z „zielonymi” przeciwko klimaterium, Ĺźeby ratować planetę przed ostateczną katastrofą. W związku z tym pani Marta Lempart odbyła w Brukseli bliskie spotkanie trzeciego stopnia z Donaldem Tuskiem, ktĂłry najwyraĹşniej ją oświecił, a moĹźe nawet wskazał miejsce w szeregu. Pojawiły się tedy spekulacje, czy pani Lempart utworzy własną partię polityczną, czy teĹź uczestniczki „rewolucji macic” przyjmą taktykę przenikania do róşnych ugrupowań, zarĂłwno z obozu „dobrej zmiany” jak i obozu zdrady i zaprzaństwa. Przekonamy się o tym po Nowym Roku, jako Ĺźe maciczny rewkom zapowiedział, iĹź po Nowym Roku rząd „dobrej zmiany” ma podać się do dymisji. Dlaczego miałby to zrobić – tajemnica to wielka, chyba Ĺźeby poszukać wskazĂłwki w głosowaniu amerykańskiego kolegium elektorĂłw z 14 grudnia. Jak wiadomo, Joe Biden dostał ponad 300 głosĂłw elektorskich, podczas gdy prezydent Trump tylko około 230, a więc znacznie poniĹźej wymaganego dla zdobycia prezydentury minimum 270 głosĂłw. Wprawdzie środowiska związane z prezydentem Trumpem odwołują się do niezawisłych sądĂłw, ale czytelnicy „Pana Tadeusza” z pewnością pamiętają spostrzeĹźenie Klucznika Gerwazego: „wygraj w polu, a wygrasz i w sądzie”. MoĹźe tam sztab wyborczy Joe Bidena kombinował i sprawił w ten sposĂłb wiele cudĂłw nad urną, ale w sukurs Klucznikowi Gerwazemu przychodzi wybitny klasyk demokracji JĂłzef Stalin, ktĂłry juĹź dawno zaprezentował spiĹźowe spostrzeĹźenie, Ĺźe niewaĹźne, kto głosuje, tylko – kto liczy głosy. W ten sposĂłb na naszych oczach rodzi się w Ameryce demokracja kierowana, ktĂłra – tylko patrzeć – jak wyprze z tamtejszej sceny politycznej demokrację spontaniczną. Demokracja kierowana, jak wiadomo, polega na tym, Ĺźe suwerenowie głosują, a jakĹźe – ale zgodnie ze wskazĂłwkami Pani Wychowawczyni, podczas gdy w demokracji spontanicznej głosują, jak chcą. Dodatkowym atutem dla demokracji kierowanej będzie z pewnością administracja prezydenta Bidena, zdominowana przez dygnitarzy z pierwszorzędnymi korzeniami. Obsadzą oni zarĂłwno Departament Stanu, jak i Departament Skarbu, a takĹźe Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego, czyli forsę, bezpiekę i sprawy zagraniczne. Ciekawe, czy w związku z tym rĂłwnieĹź w naszym bantustanie nie będzie musiało dojść do przetasowań. Coś moĹźe być na rzeczy, bo czy w przeciwnym razie prezydent Warszawy, pan Trzaskowski tak by się podlizywał, urządzając chanukową iluminację na tle Pałacu Kultury i Nauki im. JĂłzefa Stalina?



Stanisław Michalkiewicz
20 grudnia 2020 r.

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).