Dodano: 13.12.20 - 13:41 | Dział: Prosto z mostu

Od Adama i Ewy

Kto by pomyślał, Ĺźe w takich znajdziemy się tarapatach? Ale moĹźna to było przewidzieć jeszcze prawie 30 lat temu, kiedy to pan minister Skubiszewski, w imieniu naszego nieszczęśliwego kraju podpisywał umowę stowarzyszeniową ze WspĂłlnotami Europejskimi. Taka była logika Ăłwczesnych wydarzeń, bo skoro imperium sowieckie postanowiło ewakuować się z Europy Środkowej, to nastąpiło odwrĂłcenie sojuszy. Nawiasem mĂłwiąc, minister Skubiszewski podpisał jeszcze traktat polsko-niemiecki o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy – niekorzystny dla Polski, a korzystny dla mniejszości niemieckiej w Polsce. W kwietniu 1992 roku Krzysztof Wyszkowski ujawnił, Ĺźe to dlatego, bo Niemcy wiedzieli, iĹź minister Skubiszewski był tajnym współpracownikiem SB, ktĂłra zwerbowała go bodajĹźe w ramach operacji „Hiacynt”, zorientowanej na pozyskanie agentury w środowiskach sodomiltĂłw i gomorytĂłw – no i straszyli go, Ĺźe o wszystkim opowiedzą. Brnęliśmy tedy w tę umowę stowarzyszeniową, a tymczasem WspĂłlnoty Europejskie podpisały traktat w Maastricht, ktĂłry wszedł w Ĺźycie w roku 1993.Wspominam o tym, bo ten traktat w sposĂłb zasadniczy zmieniał formułę współpracy europejskiej. Dotychczas bowiem była to formuła konfederacji, czyli związku suwerennych państw – a traktat z Maastricht zmienił ją na formułę federacji, czyli państwa związkowego. I tak juĹź zostało, więc kiedy w czerwcu 2003 roku obecny Naczelnik Państwa, nawiasem mĂłwiąc, w pełnej zgodzie z folksdojczami z Platformy Obywatelskiej stręczył Polakom Anschluss do Unii Europejskiej i udało mu się przekonać większość obywateli, to stręczył właśnie do federacji, to znaczy – państwa związkowego, z Niemcami, jako tej federacji kierownikiem politycznym, a więc – do IV Rzeszy, ktĂłrą Niemcy, po niepowodzeniach doznanych przez wybitnego przywĂłdcę socjalistycznego Adolfa Hitlera, postanowiły budować środkami pokojowymi. W następstwie tego referendum Polska ratyfikowała traktat akcesyjny i 1 maja 2004 roku, wraz z siedmioma innymi bantustanami Środkowej Europy, została do IV Rzeszy przyłączona.

Potem integracja europejska pogłębiała się i pogłębiała, bez względu na to, czy rządzili foksdojcze, czy płomienni dzierĹźawcy monopolu na patriotyzm, aĹź wreszcie na podstawie ustawowego upowaĹźnienia z 1 kwietnia 2008 roku, za ktĂłrym rĂłwnieĹź, obok folksdojczĂłw, głosowała większość płomiennych dzierĹźawcĂłw, prezydent Kaczyński 10 paĹşdziernika 2009 roku ratyfikował traktat lizboński. Zawiera on rozmaite zasady, na przykład – zasadę przekazania, ktĂłra stanowi, iĹź Unią Europejska, to znaczy – jej władze – mają tylko tyle i tylko takich kompetencji, jakie przekażą jej członkowskie bantustany – ale rĂłwnieĹź – zasadę lojalnej współpracy, stanowiącą, iĹź państwa członkowskie musza powstrzymać się przez kaĹźdym działaniem, ktĂłre mogłoby zagrozić urzeczywistnieniu celĂłw Unii Europejskiej – niezaleĹźnie od kompetencji przekazanych. Przypominam o tym wszystkim, bo kiedy w roku 2015, po ponownym przejściu Polski pod kuratelę amerykańską, wskutek czego na pozycji lidera tubylczej sceny politycznej została osadzona ekspozytura Stronnictwa Amerykańsko-Ĺťydowskiego, Niemcy, ktĂłre nie chciały pogodzić się z utratą wpływĂłw politycznych w naszym nieszczęśliwym kraju, w roku 2017 wpadły na pomysł, to znaczy – przypomniały sobie, Ĺźe krzewienie praworządności jest jednym z najwaĹźniejszych, a moĹźe nawet najwaĹźniejszym celem Unii Europejskiej. No i się zaczęło.

A skoro się zaczęło, to musiało mieć ciąg dalszy – i właśnie w ramach tworzenia ciągu dalszego, doszło w Unii Europejskiej, podobnie jak to dochodzi u Kukuńka, do ukształtowania się „koncepcji”, by powiązać wysokość unijnych subwencji dla członkowskich bantustanĂłw z oceną praworządności. Kto tę praworządność będzie oceniał i według jakich kryteriĂłw - tego jeszcze nikt nie wie, ale na pewno jakiś sposĂłb zostanie przyjęty. I w lipcu na konwentyklu dygnitarzy Unii Europejskiej, została przyjęta zasada powiązania subwencji z praworządnością. Pan premier Morawiecki zgodził się na to z entuzjazmem i rządowa telewizja przedstawiła to jako ogromny sukces naszego kraju – ale poniewaĹź pan premier rywalizuje z ministrem Ziobrą i poboĹźnym wicepremierem Gowinem o schedę po Naczelniku Państwa Jarosławie Kaczyńskim – to minister Ziobro wykorzystał tę sytuację dla postawienia premiera Morawieckiego pod ścianą przy pomocy niezwykle patriotycznej zastawki, Ĺźe „nie będzie Niemiec pluł nam w twarz”. W takiej sytuacji premier Morawiecki nie miał innego wyjścia, jak jednym susem przeskoczyć na nieubłagany grunt patriotyczny tym bardziej, Ĺźe i Naczelnik Państwa, ktĂłry uwodzi swoich wyznawcĂłw płomiennym patriotyzmem, teĹź musiał się Niemcom postawić. W ten sposĂłb doszło do zapowiedzi zawetowania przez Polskę i przez Węgry budĹźetu Unii Europejskiej na lata 2021 – 2027. Przyjęcie budĹźetu wymaga bowiem jednomyślności, toteĹź brukselscy biurokraci zaczęli kombinować jakby tu Polskę i Węgry ukarać i wpadli na pomysł, Ĺźeby pozbawić obydwa państwa udziału w podziale tak zwanego funduszu wsparcia, utworzonego gwoli sfinansowania walki z ekonomicznymi następstwami walki, jaką rządy prowadzą z epidemią zbrodniczego koronawirusa, a ktĂłry liczyć ma 750 mld euro.

Na zuchwalstwo Polski i Węgier zawrzały oburzeniem niektĂłre inne państwa Unii Europejskiej, a najbardziej KrĂłlestwo NiderlandĂłw, ktĂłrego parlament nawet nakazał rządowi oskarĹźenie Polski przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości w Luksemburgu. Nie bardzo wiadomo – o co właściwie - bo – po pierwsze – prawo weta jest zawarowane w obydwu traktatach, więc gdy państwo członkowskie wetuje na przykład budĹźet, to po prostu korzysta ze swojego prawa, a nie popełnia Ĺźadnego przestępstwa. Dlatego jako wyjątkowe łajdactwo trzeba potraktować działania folksdojczĂłw, w szczegĂłlności zaś – Donalda Tuska, Wielce Czcigodnego posła Pupki i pana marszałka Senatu Tomasza Grodzkiego, ktĂłry w dodatku w swoim orędziu dał popis wyjątkowego kabotyństwa – bo przyłączyli się oni do tych absurdalnych oskarĹźeń, w dodatku – z niskich pobudek, to znaczy – z obawy przed utratą materialnych korzyści w przypadku pominięcia Polski i Węgier w rozdziale środkĂłw z funduszu wsparcia. Drugą niską pobudką jest partyjnictwo, a więc zacietrzewienie, ktĂłre skłania folksdojczĂłw do działania wbrew interesowi państwowemu, kiedy tylko pojawia się nadzieja pognębienia przeciwnika politycznego, nawet przy udziale zagranicznych hien. Naprawdę szkoda, Ĺźe zlikwidowana została w Unii Europejskiej kara śmierci – bo gdyby za zdradę stanu groził pieniek albo powrĂłz, to nawet folksdojcze by się zreflektowali. Ale myślę, Ĺźe właśnie dlatego kara ta została zniesiona, by przestępcy stanu nie musieli się niczego obawiać. Po drugie – udział w rozdziale środkĂłw z funduszu wsparcia, nie jest Ĺźadną nagrodą przyznawaną za dobre sprawowanie, tylko pomocą dla przezwyciężenia ekonomicznych skutkĂłw walki z epidemią. Nawiasem mĂłwiąc, nie są to w całości subwencje, bo przynajmniej połowa to mają być poĹźyczki.

W związku z tym konieczne jest przedstawienie pomysłu starego finansowego Ĺźydowskiego grandziarza Jerzego Sorosa. Zaproponował on ni mniej, ni więcej, by gwoli zdobycia środkĂłw na walkę z tymi skutkami, Unią Europejska sprzedała „finansjerze” obligacje wieczyste. Tych wieczystych obligacji nie trzeba by wykupować, ale za to trzeba by płacić rĂłwnie „wieczyste” procenty. A skąd „finansjera” wzięłaby te pieniądze? To proste; Rezerwa Federalna wpisałaby sobie po stronie aktywĂłw dajmy na to 100, albo nawet i 1000 miliardĂłw dolarĂłw, a następnie poĹźyczyła je bankom komercyjnym, ktĂłre kupiłyby od Unii Europejskiej owe „wieczyste obligacje” , inkasując „wieczyste procenty”, ktĂłrymi dzieliłyby się z Rezerwą Federalną. MĂłwiąc krĂłtko – jest to pomysł wzięcia w niewolę Ĺźydowskiej „finansjery” co najmniej 500 mln EuropejczykĂłw. Dzięki tej szczerej propozycji grandziarza lepiej rozumiemy, dlaczego w związku z pojawieniem się zbrodniczego koronawirusa została przez rządy, media i przemysł farmaceutyczny, nakręcona taka spirala paniki.



Stanisław Michalkiewicz
13 grudnia 2020 r.

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).