Dodano: 20.09.20 - 19:03 | Dział: Kworum poetów
A czego nie widzisz Jest (L. Galicki)
chcesz, czy nie
Ja przecież szukam sposobu, by opisać siłę posiadania
tworzÄ…cÄ… realne poznania i zachwytu chwile.
Jak wytłumaczyć, że to czego nie widzisz
jest, czy chcesz czy nie, z tobą w roli głównej
w wiosennym pola oddechu na horyzontu linii równej
stanem rozmiłowania, tak realnym, prawdziwym
wartym życia sensu, wszystkiego i więcej niż tyle.
Co ze mnie wychodzi w najmocniejszym ducha
stanie.
Jak rój najsłodszych iskierek przy drodze twojej wędrowania
wysyłam tobie moje emocje wielce skumulowane,
dajÄ™ tobie, bo nie celem jest branie w sferze zakochania
a kto daje przecież bierze nawet ciche myśli wyznawane.
Zatrzymujesz obrazy napotkane najpiękniejsze w widoku
a nie czujesz tego co nie utkwi we wzroku
jako deszczu opadu krople ciebie pieszczÄ…ce
kochające, stukające do serca namiętnie krok po kroku.
Ty A. dusza artystyczna, namiętna lecz cicha
w słów potoku
wypatrujesz solidnego uczucia wyznania
malujesz portrety ludzi napotkanych
a czy kto tobie powiedział, że ja ze sfer odmiennych
w misji do nich wysłany
stÄ…d sam sobie nieznany.
Me wolne wole należą do świata innego
i twojego w urodzie latam więc dookoła
jestem tu to przybiegam z nieba w świcie strony
tam gdzie jesteś bo to ma oś świata
i w niej jestem zrodzony.
Jako żeś skarbem odkrytym i zgłębionym
malarką nadworną bytowania scen w losie człeka
tak czułą i wyborną nadzieją początku bez końca
zdaj się być także silną, bo wielu ciebie czeka
potrzebuje, wyczekuje, a tyÅ› obserwatorka Teatru
wszystkiego dookoła.
Jeden tylko, ja znam go, zarysu twego dotykam
swą namiętnością w marzeniach wielce zawstydzony
jak rzec to co prawdą ale w swym bezgłosie
mówi niech się wszystko toczy w przewidzianym losie
i tak jest i będzie
ach ten czas umyka
poprzez pól przełaje
wiele stanów, kwiatów, drzew, ludzi, mija.
Uczucie zostaje.
Jak wytłumaczyć, że to czego nie widzisz
jest czy chcesz czy nie z tobą w roli głównej
wiosennego pola oddechu
horyzontu życia linii nierównej.
Lech Galicki