Dodano: 12.09.19 - 21:52 | Dział: Prosto z mostu

Z Warszawy wieje optymizmem

„Zranione serce z rozpaczy dynda, czemuś odszedła, ach Rozalinda, ty babskie zwierzę, ja tobie w Ĺźyciu juĹź nie wierzę, bo ty masz serce tam, gdzie wstydzę się powiedzieć sam” – śpiewało się kiedyś w piosence o charakterze polsko-lewantyńskim. JuĹź na tej podstawie widać, do jakiej traumy doprowadzają zawody miłosne, a cóş dopiero, gdy zawĂłd jest i miłosny i polityczny? A tak właśnie było w przypadku uroczystych obchodĂłw 80 rocznicy wybuchu II wojny światowej, w ktĂłrej miał wziąć udział Dostojny Gość oraz liczne osobistości o dostojności nieco mniejszej? Gdybyśmy byli na innym etapie, to nieobecność Dostojnego Gościa osłodziłaby nam obecność Naszej Złotej Pani, ktĂłra postanowiła towarzyszyć niemieckiemu prezydentowi Walterowi Steinmaierowi, Ĺźeby nie czuł się nieswojo w towarzystwie prezydentĂłw drobniejszego płazu, niczym Kukuniek w gronie MędrcĂłw Europy – ale niestety na tym etapie oddaliśmy serce Dostojnemu Gościowi, ktĂłry tymczasem postanowił własną piersią zasłaniać Florydę przed zbrodniczym cyklonem i nie miał głowy do Ĺźadnych egzotycznych rocznic tym bardziej, Ĺźe Ameryka do wojny z Niemcami przystąpiła dopiero 7 grudnia 1941 roku, po japońskim ataku na Pearl Harbor, więc data 1 września ani ją ziębi, ani grzeje. Nawet Wielka Brytania, ktĂłra – jak napisał w swoim ostatnim rozkazie generał Sosnkowski - „zachęciła” Polskę do samotnego wojowania z Niemcami, po uderzeniu Hitlera na Rosję zaczęła tracić do nas cierpliwość i Polska z „natchnienia narodĂłw” niemal z dnia na dzień stała się coraz bardziej kłopotliwym balastem.

Od czego jednak wytrenowana umiejętność przekuwania wszystkich wydarzeń w kolejny, wielki sukces? Wprawdzie prezydent Trump nie przybył, ale za to wysłał wiceprezydenta Mike Pence’a, ktĂłry wprawdzie rozmawiał z prezydentem Dudą na temat praworządności, ale podobno wystawił Polsce dobrą recenzję, wbrew intencjom 23 „byłych ambasadorĂłw” , ktĂłrzy listownie informowali prezydenta Trumpa o tym, jak to u nas jest naprawdę. Tymczasem prezydent Trump to wszystko musi wiedzieć choćby z raportĂłw CIA, więc ci wszyscy, poĹźal się BoĹźe, dyplomaci tylko zmarnowali papier i atrament. Cóş jednak wymagać od amatorĂłw, ktĂłrzy w Ĺźadnym normalnym państwie byliby trzymani od Ministerstwa Spraw Zagranicznych na odległość strzału. Ale – jak to w swoim czasie wyjaśniła „Gazeta Wyborcza” - bez względu na to, czy ministrem spraw zagranicznych jest Książę Małżonek, czy „Pularda” - naszą dyplomacją kieruje stajnia IncitatusĂłw, skompletowana jeszcze przez „drogiego Bronisława”, czyli profesora Geremka. Nic tedy dziwnego, Ĺźe z tej stajni wychodzą rozmaite rozmaitości, między innymi w postaci wspomnianego listu-donosu.

Ale najwyraĹşniej prezydent Trump, ktĂłry w Ameryce krytykowany jest za to samo, za co w Polsce Jarosław Kaczyński – musiał zrobić z owego listu uĹźytek toaletowy, to znaczy nie on sam, tylko w jego zastępstwie wiceprezydent Mike Pence. W przeciwnym razie na pewno nie powiedziałby, Ĺźe sprawa zniesienia wiz dla PolakĂłw jest bliĹźsza, niĹź kiedykolwiek przedtem – a tymczasem nie tylko to powiedział, ale w dodatku zapowiedział zwiększenie amerykańskiego kontyngentu w Polsce o cały tysiąc Ĺźołnierzy. ToteĹź pan prezydent Duda nie szczędził gorzkich słów ruskim szachistom, wzywając świat do obłoĹźenia ich sankcjami i w ogĂłle, słowem – wystąpił w roli ormowca Europy Środkowej, co jest oczywiście kolejnym wielkim sukcesem, bo „chociaĹź Ĺźołnierz obszarpany, przecie stoi między pany” - jak śpiewano w koszmarnych czasach sarmackich. Co prawda z uwagi na nieobecność prezydenta Trumpa niczego nie udało się podpisać, ale co się odwlecze, to nie uciecze. Jak tylko prezydent Trump upora się ze zbrodniczym cyklonem, to na pewno do Polski przyjedzie, moĹźe nawet tej jesieni, kiedy będzie juĹź po wyborach i będzie wiadomo, czy akomodować się psychicznie do Mateusza Morawieckiego, czy przeciwnie – do posągowej pani Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, ktĂłra została zaproponowana na stanowisko pierwszego ministra przez obĂłz zdrady i zaprzaństwa. Przede wszystkim zaś, sekretarz stanu USA, pan Pompeo, przedstawi Kongresowi swĂłj raport w sprawie realizowania przez Polskę Ĺźydowskich roszczeń majątkowych, więc łatwiej będzie zdobyć rozeznanie, w jaki sposĂłb Polakom przychylać nieba. Nie ulega wątpliwości, Ĺźe jak juĹź nam wtedy prezydent Trump przychyli nieba, to zobaczymy wszystkie gwiazdy – ale czyĹź właśnie nie o to chodzi przy przychylaniu nieba?

Zanim jednak to nastąpi, nasz nieszczęśliwy kraj coraz bardziej pogrąża się w okresie przedwyborczym. Akurat gdy piszę te słowa, nieubłaganie zbliĹźa się termin, w ktĂłrym trzeba zarejestrować listy wyborcze i o tym, ktĂłremu komitetowi się to udało, dowiemy się nieco później, bo te wszystkie podpisy trzeba będzie przecieĹź posprawdzać, czy nie ma tu Ĺźadnych machlojek – i dopiero wtedy wyjaśni się, „czym najwyĹźszy, czylim tylko dumny” - jak mĂłwił Konrad w „Wielkiej Improwizacji”. Między komitetami zarejestrowanymi będzie dochodziło do ostrych politycznych sporĂłw, bo zanim Ĺźydowskie przedsiębiorstwa przemysłu holokaustu podzielą się majątkiem naszego nieszczęśliwego kraju, to przez jakiś czas będzie moĹźna jeszcze porządzić sektorem publicznym, tymi wszystkimi spółkami Skarbu Państwa i innymi konfiturami, ktĂłre nasi przyszli okupanci oczywiście przejmą, ale unikając niepotrzebnej ostentacji, powierzą administrowanie nimi osobistościom tubylczym, ale ma się rozumieć – nie wszystkim naraz, tylko tym, ktĂłrych wskaĹźe nieubłagany palec suwerena. ToteĹź ani obĂłz „dobrej zmiany”, ani obĂłz zdrady i zaprzaństwa nie odzywa się na ten temat ani słowem, przyjmując postawę wyczekującą w nadziei, Ĺźe to usypianie tubylcĂłw zostanie przez starszych i mądrzejszych zauwaĹźone i docenione.

Nie ma przypadkĂłw, są tylko znaki – mawiał niezapomniany ksiądz Bronisław Bozowski z kościoła Panien Wizytek przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. ToteĹź tuĹź przed niedoszłą wizytą prezydenta Trumpa w Warszawie, nastąpiła awaria kolektora w następstwie ktĂłrej ścieki z całej stolicy spłynęły bezpośrednio do Wisły. Pan prezydent Trzaskowski, pełen inicjatywy i pomysłów w zakresie edukacji seksualnej cudzych dzieci, wobec prawdziwych problemĂłw okazał się bezradny, niczym dziecko przed seksualną inicjacją. Dało to premierowi Morawieckiemu okazję zademonstrowania wyĹźszości rządu nad nierządem, to znaczy – nad samorządem. Wojsko w tempie stachanowskim zbudowało most pontonowy, na ktĂłrym ma być ułoĹźony rurociąg do oczyszczalni. Okazało się wszelako, Ĺźe to samowola budowlana, bo odpowiedni urzędnicy wystąpili o stosowne pozwolenia dopiero gdy most juĹź stał. Ciekawe, czy pan prezydent Trzaskowski rozkaĹźe StraĹźy Miejskiej go rozebrać – bo wiadomo, Ĺźe nie ma nic gorszego, jak złamane prawo - czy teĹź w obliczu alternatywy utopienia miasta we własnych ściekach, przymknie oko na ten drobiazg i samorząd z rządem jakoś się dogadają, mimo przynaleĹźności do przeciwnych obozĂłw. Jak widać, nic tak nie sprzyja porozumieniu, jak naturalne katastrofy, więc jak tak dalej pĂłjdzie, to wojna wszystkich ze wszystkimi zamieni się w zgodę.



Stanisław Michalkiewicz
8 września 2019 r.



Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).