Dodano: 01.09.19 - 23:07 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

Słownik europejsko-polski

Szanowni Państwo!



Skoro przyszło nam, zwykłym Polakom, dzielić terytorium Polski z Prawdziwymi Europejczykami, to trzeba poznać ich język, żebyśmy wiedzieli, o czym oni do nas mówią. Oto pierwsza edycja:

1. Amfa ~ a także koka, marycha i inne dopalacze powodujące tak zwaną głupawkę. Bardzo pożądane przez Prawdziwych Europejczyków na imprezkach, a zwłaszcza podczas wystąpień sejmowych.

2. Bękart ~ powód do dumy samotnej matki. Samo słowo nie występuj już w żadnym języku poprawnym politycznie.

3. Cnota ~ to czym Prawdziwy Europejczyk się brzydzi.

4. Hulajnoga~ pojazd dawniej dla dzieci. Obecnie ma również zastosowanie bojowe, zwłaszcza na miejskich chodnikach.

5. Konkubinat ~ pseudo-małżeństwo. Najmodniejszy dla par heteroseksualnych, chociaż samego określenia nielubiących.

6. Kurr… ~ słowo przerywnik, świadczące o podświadomej tęsknocie Prawdziwego Europejczyka do bycia przedstawicielem najstarszego zawodu świata.

7. LGBT ~ cztery litery oznaczające zboczeńcĂłw w zastępstwie „klasy robotniczej”, ktĂłra okazała się niewdzięczna i przestarzała.

8. Małżeństwo ~ wymiana wzajemnych usług seksualnych między zboczeńcami.

9. Pałac Kultury ~ czyli zemsta Stalina. Obrona pomnika siedemdziesięcioletniej (1945-2015) indoktrynacji i okupacji sowieckiej.

10. Płeć ~ płci jest około pięćdziesięciu ośmiu, ale prace nad dalszym ich rozpoznaniem jeszcze trwają.

11. Porno-parady ~zwane dla niepoznaki paradami równości. To wyższa forma dawnych pochodów pierwszomajowych.

12. Poszanowanie poglądów ~ najbardziej domagają się tego poszanowania ci, którzy w ogóle żadnych poglądów nie mają.

13. Równość ~ podziw dla zboczeńców.

14. Spodnie ~ strój obowiązujący wszystkich, niezależnie od płci i wieku. Dawniej nosili je tylko mężczyźni, ale to w czasach, kiedy męskość była jakąś wartością.

15. Sukienka ~ strój do przebierania chłopców za dziewczynki. Noszony jeszcze przez niektóre mohery.

16. Tatuaż ~ widomy znak przynależności do pożądanej kasty.

17. Tęcza~ sześć kolorów zawłaszczonych przez zboczeńców.

18. Wesele~ party poślubne homoseksualistów. Postępowe pary hetero ślubów już nie zawierają.

19. Zboczeńcy~ słowo zakazane przez zboczeńców i ich mocodawców złoczyńców.
Powyższy słownik będzie poszerzany o nowe znaczenia. Zachęcam do współpracy przy jego tworzeniu.

Pozdrawiam i do następnej soboty
Małgorzata Todd

KOMENTARZ DO FELIETONU

Ad. Odwojować kulturę34/2019 (425)

Szanowna Pani Małgorzato

To co Pani porusza w swoim tekście pt. „Odwojować kulturę” jest „wielką smutą” naszej ojczyzny. Skala „zaorania” przedstawicieli świata kultury – w tym jego twĂłrczej części, „nowoczesnością” czyli zlepkiem marksizmu kulturowego, konformizmu i cynizmu – napawa trwogą. Widać „marsz przez instytucje” zrobił „co swoje” w środowisku twĂłrczym i artystycznym, a przecieĹź wiemy, Ĺźe trwa on w najlepsze „zadeptując" w dalszym ciągu neomarksistowskimi buciorami kolejne sektory naszego państwa i grupy społeczne. W realiach Polski, efekty tego „zadeptania" środowisk opiniotwĂłrczych (a do nich zaliczamy przecieĹź środowisko twĂłrcĂłw i artystĂłw) są szczegĂłlnie opłakane, bowiem, przy załoĹźeniu, Ĺźe pragniemy trwać jako niezaleĹźny narĂłd w tym miejscu Europy – mają one do spełnienia szczegĂłlną misję. A tymczasem, owe środowiska zareagowały na owo „zadeptanie” kompletną alienacją ze społeczeństwa. Wielu z jego członkĂłw poczuło się „lepszymi”w stosunku do niego, nie mając przy tym realnych podstaw ku temu. Ta „lepszość” polega wyłącznie na dobrym samopoczuciu na własny temat w połączeniu z pogardą do tego społeczeństwa. NiektĂłrzy z tego środowiska odkryli w sobie swoistą misję nawracania ciemnego polskiego ludu na drogę „nowoczesności” - wiedzeni przykładem z przeszłości. Nie wiedzieć dlaczego, uwaĹźają się za spadkobiercĂłw dawnej polskiej inteligencji, ktĂłrej przecieĹź ambicją było niesienie kaganka oświaty między polski lud. Tyle, Ĺźe oni – owszem niosą, ale starego marksistowskiego kopciucha zaczadzającego polski lud – oczywiście, albo o tym nie wiedzą albo, wręcz odwrotnie – bardzo dobrze o tym wiedzą (w zaleĹźności od kategorii do jakiej należą – podanej poniĹźej). Ale, jak juĹź wspomniałam, głównym uczuciem jakie zdominowało to środowisko to POGARDA do wszystkiego co łączy się z polskością, tradycją, katolicyzmem, odczuwaniem łączności z własnym narodem i wczuwaniem się w jego bolączki. To niezawodnie świadczy, Ĺźe te „zaorane” osobniki należące do świata kultury:

1. wyrosły na bardzo moralnie niestabilnym, sprĂłchniałym pniu i niczym mikra gałązka, szybko ugięły się pod naporem wiatru „nowoczesności” (mĂłwimy oczywiście o przedstawicielach naszej nacji w tym środowisku),

2. to ludzie nie należący do naszej nacji i najważniejsze, nie chcący do niej należeć, dlatego wszystko co polskiemu narodowi szkodzi podchwytują w lot,

3. są mocno podszyci strachem (w tej kategorii przynaleĹźność lub nie do naszej nacji nie nie ma większego znaczenia) o utratę swojego status quo „wypracowanego” wcześniej przez nich samych, albo juĹź dzisiaj, częściej – przez ich przodkĂłw, niechlubnymi działaniami na chwałę niby-Rzeczypospolitej pt. PRL. Dlatego, dla „zmylenia przeciwnika”, gorliwie podpinają się pod wszystko, co płynie z Zachodu, łącznie z neomarksistowską ideologią.

Serdecznie Panią pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk

.........................................................

Powieść w odcinkach
Małgorzata Todd
ZDARZENIA i ZMYŚLENIA

(Co jest zdarzeniem, a co zmyśleniem pozostawiam dociekliwości czytelników)

WaĹźna rocznica

– Pani Klaro – powiedziała Regina – przyprowadziłam wnuczkę, Ĺźeby dowiedziała się od pani, jak to z tym wybuchem wojny było naprawdę.

– Matylda jestem – dziewczę w podartych dĹźinsach wyciągnęło rękę do starszej pani.

– Nie wiem, czy potrafię powiedzieć coś nowego, co nie byłoby powszechnie znane – odparła Klara.

– Nie ma pani pojęcia, co teraz młodym wkładają do głów – powiedziała zatroskana babcia dziewczęcia. – Tylko patrzyć jak będziemy NiemcĂłw przepraszali za drugą wojnę światową.

– Od czegoś trzeba zacząć. Prezydent Gdańska zapowiadała przecieĹź radosne świętowanie rocznicy wybuch wojny – Klara podchwyciła ton swojej rozmĂłwczyni.

– A moĹźe czas na pojednanie? – wtrąciła zaczepnie młoda osoba.

– Słyszy pani? – babcia Matyldy nie kryła oburzenia.

– Postaram się zatem stanąć na wysokości zadania i podzielę się z paniami tym, co wiem – zaczęła opowieść Klara.

Rok 1939 zaczął się bardzo pomyślnie dla moich rodziców. Przenieśli się właśnie do nowoczesnego mieszkania służbowego na Pradze, które przydzielono ojcu, jako pracownikowi Polskiej Poczty i Telegrafu.

– Na Pradze – wtrąciła Regina – to pewnie przetrwało wojnę?

– Przetrwało. Mieści się na Ratuszowej, a z jego okien widać ZOO. MoĹźe nawet do dziś naleĹźało by do naszej rodziny, gdyby nie patriotyzm rodzicĂłw.

– Jak to? – spytała Matylda.

– Nie tylko Wanda nie chciała Niemca. Rodzice teĹź nie zgodzili się przyjąć oficera wermachtu na sublokatora. Skończyło się eksmisją z mieszkania.

Ale wróćmy jeszcze do szczęśliwych przedwojennych chwil. Mama nie musiała pracować zarobkowo, mogła poświęcić się całkowicie rodzinie i swojemu hobby, czyli czytaniu niezliczonej ilości książek.

Mówiło się o wojnie, ale Polacy stale mieli nadzieję, że wszyscy jeszcze pamiętają tę straszną wojnę, która zakończyła się przecież zaledwie dwadzieścia lat wcześniej i nikt nie pragnie następnej. Srodze się mylili. Piątek pierwszego września zaczął się wcześniej niż przewidywano przeraźliwym wyciem syren. Radio podało przerażający komunikat: Wojna! Zaczęła się od razu inaczej niż wojny poprzednie. Niemcy rozpoczęli od bombardowania obiektów cywilnych.

– Ma pani moĹźe jakieś fotki z tamtych czasĂłw? – spytała Matylda.

– Nic, co by ilustrowało grozę tamtych dni. Zachowało się zaledwie kilka zdjęć… Powinny gdzieś tu być – Klara wyjęła z pudełka kilka fotografii, z ktĂłrych wybrała jedną i połoĹźyła na stole.



– To pani jest na tym zdjęciu? – zapytała Matylda.

– Tak.

– Bardzo się pani zmieniła.

– No, myślę! Minęło tyle lat.

– Miała pani czarne włosy?

– Nie sądzę, zawsze byłam blondynką.

– Babciu, spĂłjrz – Matylda podsunęła Reginie zdjęcie.

– Chwileczkę – wtrąciła Klara – nie sądzicie chyba, Ĺźe ja, to ta koło wĂłzka, nie ta w wĂłzku? Takiego sędziwego wieku, to doĹźywają jedynie Ĺźydowscy właściciele warszawskich kamienic.

.........................................................

.....................................................................................................
.....................................................................................................

Małgorzata Todd zaprasza na łamy kolejnego wydania KABARETU INTERNETOWEGO, gdzie moĹźecie Państwo przeczytać i obejrzeć całość. A jest to wielka uczta dla ducha i kompendium wiedzy z wielu dziedzin Ĺźycia, nie tylko POLITYKI: Apele, Petycje, Audiobooki, Ciekawe filmy na You Tube, Gościnne występy, Kącik Muzyczny, Zaułek Sztuki, Ogłoszenia ITD…

31 sierpnia 2019 r. | Nr 35/2019 (426)