Dodano: 01.08.18 - 11:08 | Dział: Śladami naszych przodków

Maria Stypułkowska-Chojecka

Bohaterowie w spĂłdnicach


Nadchodzi okres wspomnień o Powstaniu Warszawskim. Czas, kiedy to wszyscy wspominamy tych, którzy na szali wolnej Ojczyzny, położyli swoje młode życie. Dziś zewsząd słyszymy dywagacje czy warto było rozpoczynać ten zryw mieszkańców Warszawy, który zebrał krwawe żniwo z tych najmłodszych. Ale wtedy, nikt się nad tym nie zastanawiał, nikt tego faktu nie rozpamiętywał. Wszyscy szli walczyć, bo tego potrzebowała skąpana we krwi swych synów.... Polska.

Kim była

Towarzystwo Historyczno - Patriotyczne Renesans ze SkarĹźyska- Kamiennej, postanowiło przybliĹźyć naszej redakcji postać Kamy, ktĂłra walczyła w Powstaniu Warszawskim, bo jak powiedziała....to był po prostu mĂłj obowiązek.... Maria Stypułkowska Chojecka, ps. „Kama” urodziła się 24 września 1926 roku w Warszawie. Zmarła natomiast dnia 5 lutego 2016 roku rĂłwnieĹź w Warszawie, Pracowała ona jako pedagog, była teĹź działaczką podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej. Powołana była do pracy jako łączniczka i sanitariuszka batalionu Parasol Armii Krajowej. Urodziła się na warszawskiej Woli, Była jedyną cĂłrką Jana i Ireny z domu Obrzydowskiej. Ojciec Kamy, był członkiem PPS, pracował w kolejowych warsztatach naprawczych. Od roku 1937, Kama naleĹźała do 58. Warszawskiej Ĺťeńskiej DruĹźyny Harcerzy. W roku 1940, ukończyła ona szkołę powszechną nr 139.

Okres wojny obronnej

W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku, Kama brała udział w pogotowiu wojennym harcerek pełniąc słuĹźbę pomocniczą na Dworcu Głównym. W 1941 roku, po ponownym zorganizowaniu jej druĹźyny, przeszła przeszkolenie na kursach: samarytańskim, pielęgniarskim i łączności. W konspiracji Kama była od 3 sierpnia 1942 roku. Przyjęła pseudonim, od imienia bohaterki powieści Andrzeja Struga zatytułowanej Dzieje jednego pocisku. Była ona uczestniczką w wielu akcjach małego sabotaĹźu. W dniu 1 sierpnia 1943 roku, Kama przeszła z Szarych SzeregĂłw, do oddziału specjalnego Kedywu Komendy Głównej AK. Pełniła tu funkcję łączniczki zastępcy dowĂłdcy II plutonu Kazimierza Kardasia noszącego ps. „Orkan”. Pracowała ona jeszcze jako doskonała wywiadowczyni. Pierwszą akcją, w ktĂłrej wzięła udział, była likwidacja w dniu 1 paĹşdziernika 1943 roku SS-mana Ernesta Weffelsa, komendanta oddziału kobiecego Pawiaka tak zwanej Serbii. WaĹźną informacją jest rĂłwnieĹź ta, Ĺźe mimo wszystko znalazła czas na naukę, poniewaĹź ukończyła Szkołę podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola.

Okres Powstania Warszawskiego

W czasie Powstania Warszawskiego, Kama pracowała jako łączniczka i sanitariuszka 2. kompanii. Przeszła szlak bojowy „Parasola” przez Wolę, Stare Miasto CzerniakĂłw i MokotĂłw. Na Starym Mieście współorganizowała punkt sanitarny dla rannych Ĺźołnierzy „Parasola”, ktĂłrych następnie przeprowadziła kanałem z placu Krasińskich na ulicę Warecką. Była dwukrotnie ranna. Po kapitulacji powstania opuściła Warszawę wraz z ludnością cywilną. WrĂłciła do Warszawy w lutym 1945 roku.

Nauka i okupacja

W czasie okupacji, Kama uczyła się w zawodowej szkole krawieckiej i uczęszczała na tajne komplety Gimnazjum, a następnie Liceum im. Bolesława Prusa. W roku 1968, ukończyła ona Wydział Pedagogiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała także w jako redaktor w Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych.

Ewa Michałowska- Walkiewicz