Dodano: 25.06.18 - 14:28 | Dział: Oko Cyklopa

EPILOG (1)

OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak
































Aniutkowi poświęcam…

........................................................................................







"Musicie dużo czytać. By poznać prawdę. By dostrzec korzenie zła."
(Abp. Marcel Lefebvre)


Kiedy napisałem poprzednią książkę, zatytułowaną „Operacja Dwie WieĹźe”, sądziłem, Ĺźe wyczerpałem temat. Ale on wraca, przypomina o sobie i cały czas domaga się pamięci.

O takiej tragedii nie da się napisać wszystkiego. Nie da się przelać na karty tysięcy nawet książek choćby ułamka cierpień, dramatĂłw, utraconych nadziei. Bo to jest niewykonalne. Ale zdałem sobie sprawę, Ĺźe w pierwszej mojej prĂłbie zmierzenia się z tym tematem pominąłem wiele wątkĂłw, ktĂłre przecieĹź mogłem poruszyć. Bo one są w zasięgu ręki, komputera i moĹźliwości. Czytelnicy „Operacji Dwie WieĹźe” zadawali mi często pytanie dlaczego nie wyjaśniłem choćby tych historii, o ktĂłrych tyle mĂłwiłem, a ktĂłre nie znalazły się na jej stronach. O wielu sprawach napisałem pobieĹźnie, niektĂłre pominąłem zupełnie, wielu nie rozwinąłem. Sam się z tym pytaniem zderzyłem po przeczytaniu pierwszego wydrukowanego egzemplarza. Na etapie pisania nie widzi się całości. Nie wtedy, kiedy jest to pierwsza własnoręcznie napisana książka. Piszącemu wydaje się, Ĺźe pewnych rzeczy nie trzeba tłumaczyć, Ĺźe są to zagadnienia tak znane i oczywiste, iĹź szkoda na nie czasu i papieru. A jednak to błąd. To tylko w głowie autora widnieje całość wiedzy, ktĂłrą na dany temat posiadł. Czytelnik dostaje tylko to, co jest zapisane na kartkach książki. Dlatego parę osĂłb mĂłwiło mi o pewnym niedosycie, o braku rozwinięcia i pĂłjścia za ciosem. Oto odpowiedĹş na pytanie dlaczego powstała książka, ktĂłrą macie Państwo w ręku.

Jest i kolejny powĂłd, moĹźe nawet waĹźniejszy. Otóş mĂłj kolega, po przeczytaniu pierwszej pozycji, zarzucił mi, Ĺźe niepotrzebnie „wrzuciłem” do niej tematy nie związane z meritum zamachĂłw. Starał się przekonać mnie, Ĺźe gdyby ich nie było, to książka sprzedawałaby się lepiej, chętniej sięgali by po nią ludzie, dla ktĂłrych wycieczki historyczne czy polityczne książkę tę dyskredytują. Odbierają jej walor dokumentu i zniechęcają. Muszę powiedzieć, Ĺźe wyniki sprzedaĹźy przeczą tej tezie. Jednak oceniając naszą rozmowę z perspektywy czasu dochodzę do wniosku, Ĺźe moje argumenty nie przekonały kolegi. Chcę zatem powiedzieć jasno i wyraĹşnie wszystkim, ktĂłrzy postawią tej książce podobne zarzuty. Ta książka miała być taka, jaka jest. Miała mĂłwić o zamachach w sposĂłb, w jaki je postrzegam. Miała pokazać ich rzeczywistych sprawcĂłw. A odwoływanie się do historii i polityki nie jest niczym innym, jak właśnie ukazywaniem tych sprawcĂłw. I ich motywĂłw. W przyrodzie nic nie dzieje się bez powodu. W polityce rĂłwnieĹź. I nic nie dzieje się samo. Jak mawiał mĂłj, Świętej Pamięci instruktor Jacek Ceceruk, samo to się tylko błyska i grzmi! Gdybym pisał jedynie o sprawach, ktĂłre przeciętnie wykształcony człowiek moĹźe znaleźć sam w Internecie, sprzeniewierzyłbym się zasadzie prawdy. Gdyby powstawały tylko takie książki, dziś nikt nie wiedziałby nic o naszej historii. Bo historia wcale nie jest ładna, lekka i przyjemna. Nie zawsze. Nie pokazuje świata takim, jakim chcielibyśmy go widzieć. Pokazuje świat takim, jakim z woli naszych przodkĂłw jest obecnie. Nie moĹźna napisać książki o wygranej II Wojnie Światowej nie pisząc o Katyniu, dzieciach Zamojszczyzny, Powstaniu Warszawskim, eksterminacji PolakĂłw w niemieckich obozach koncentracyjnych czy z rąk ukraińskich riezunĂłw. Kto sądzi inaczej, powinien tylko i wyłącznie oglądać komedie wojenne lub inne bzdurne historie w rodzaju filmĂłw o amerykańskim udziale w rozszyfrowaniu Enigmy.

Tych pojęć nie da się oddzielić. To, jakby tłumaczyć wynik równania z dwiema niewiadomymi nie zaczynając od nauki dodawania. Podobnie z innymi uwagami. Mówienie, że od faktów należy odseparować religię jest gaworzeniem niemowlęcia. Cała Historia to jest religia, spleciona z polityką, walką o wpływy, o pieniądze.

Ameryka dzisiejsza jest zupełnie inną Ameryką niĹź ta, jaką była jeszcze ćwierć wieku temu. Tymczasem w naszej świadomości nadal pokutuje jej wizerunek z czasĂłw, kiedy stęsknionym wzrokiem wyobraĹşni spoglądaliśmy za ocean mając nadzieję, Ĺźe kiedyś los pozwoli nam jej dotknąć. Da szansę odnaleźć naszą własną, prywatną Amerykę. Była ona dla nas uosobieniem szczęścia, wolności i wszelkiego dobrobytu. Kiedy runęły wieĹźe WTC, świat zatrząsł się w posadach. Ludzie odebrali ten cios osobiście. Bo teĹź był to normalny, ludzki odruch. Lecz kiedy sceptycy zaczęli powątpiewać w oficjalną wersję wydarzeń, niewielu potrafiło to zrozumieć. U podstaw tego zjawiska nie leĹźała, jak sądzę, jakaś szczegĂłlna niechęć do spiskowych teorii, a po prostu brak wiary w to, Ĺźe przedstawiciele rządu mogli się okazać zdrajcami własnego narodu. Co ciekawe, przeczyli tej koncepcji rĂłwnieĹź ci sami ludzie, ktĂłrzy w swoim Ĺźyciu doświadczyli juĹź kłamstw i zbrodni władzy wobec własnego społeczeństwa. Tak, jak Polacy, ktĂłrych przywĂłdcy z obcego nadania więzili i mordowali nie kryjąc tego nawet przed światem. Wiedzieliśmy. Tak było w Polsce, na Węgrzech, Bułgarii, Rumunii, NRD i wszystkich innych krajach socjalizmu, w ktĂłrych panowała dla dobra swych obywateli „władza ludu”. Ale Ameryka? Nie do pomyślenia. Owszem bito murzynĂłw, co w szkolnych czytankach przypominał wszystkim polskim dzieciom kochany murzynek Bambo, ale… Sowiecka propaganda, walka ze zgniłym kapitalizmem, wyzyskiem klasy pracującej i tak dalej. Ameryka, to był raj. I rzeczą nie do pomyślenia było, Ĺźeby w tym pięknym, miodem płynącym, ogromnym kraju mogły się dziać takie historie. A jednak.

Włączając do tej pracy zagadnienia, wydawać by się mogło bez związku z głównym jej tematem, jakim nadal pozostaje dzień 11 września, chciałem pokazać, że mogły się dziać takie rzeczy. Działy się i dzieją się nadal. Bo zło nie jest przypisane do konkretnego kraju czy szczególnych czasów. Zło czai się wszędzie tam, gdzie istnieją ludzie żądni władzy, sławy i pieniędzy. Celowo pokazałem, że amerykańskim przywódcom nieobce było w przeszłości oszukiwanie własnego narodu i wysyłanie na śmierć własnych obywateli. Mało tego, dzisiaj nie jest lepiej. Wręcz przeciwnie. Wysyp różnego rodzaju zboczeń, jak pederastia, pedofilia, powszechność narkotyków, zbrodnicze eksperymenty i zabójstwa dawno już pokonały barierę celuloidowego Hollywood i wpełzły do amerykańskich domów. Pogwałciły święte twierdze amerykańskiej prywatności i dławią tradycyjną amerykańską wolność. Jest jednak dalece gorzej, bo w świecie w którym byle aktorzyna, gwiazdka porno czy pieśniarka jednego sezonu, zarabiają dziesiątki milionów, prawdziwi decydenci mają miliardy. Im nie wystarcza już pogoń za pieniądzem samym w sobie. Zaczynają wprowadzać w życie marzenia o zniewoleniu całych krajów, regionów i kontynentów. Dążą do objęcia swymi wpływami całego świata. I niezależnie od tego, czy jest to realizacja upiornych celów masonerii, syjonistów, czy żądnych władzy klanów bankierskich rodzin, cel jest przerażający. Bo dążenie do jego realizacji może się dokonać tylko przy pomocy kolejnych wojen, tragedii, łez, krwi i morza cierpień. Bo jeszcze nikt nigdy nie zarobił szybkich fortun na pokoju, a wojna to gigantyczny pieniądz. Z kolei ten pieniądz jest coraz bardziej wirtualny i nijak nie przekłada się na realną wartość, a wąż lichwy zaczyna pożerać własny ogon. I dlatego pewnej grupie ludzi, wojny i zamieszki potrzebne są do życia, jak tlen. Podobno od chwili zakończenia ostatniej wojny światowej nie było jednego dnia, by gdzieś na kuli ziemskiej nie toczyła się jakaś bitwa. I jeśli w jakimś regionie cichły strzały, starano się zawsze by w innym odzywały się kolejne. Tak już jest.

Dlatego właśnie 11 września 2001 roku, pod bokiem najdoskonalszej technicznie armii świata kilka samolotów zburzyło symbol międzynarodowego handlu siejąc zniszczenie i śmierć. Dlatego uderzono w Pentagon. Uderzono w Amerykę i świat. Gdyby ktokolwiek chciał Amerykę zniszczyć naprawdę, uderzyłby w reaktory jądrowe, które świeciły odsłoniętymi podbrzuszami. Każdy wróg Ameryki, na tyle zdeterminowany by przeprowadzić tak skomplikowaną operację, zadałby cios śmiertelny. Tymczasem cios wymierzony Ameryce i światu 11 września miał być tylko uderzeniem zaczepnym. Pobudzającym do walki. I spełnił w stu procentach oczekiwania tych, którzy go wyprowadzili.

Mniej istotne jest poznanie szczegółów tej niezwykle złoĹźonej i skomplikowanej logistycznie operacji. Dziś wiemy juĹź, Ĺźe była to precyzyjna operacja. Mało tego, wiemy nawet jaką nadano jej nazwę. Sprawcom tej tragedii nie brakowało swoistego poczucia humoru. Nazwali ją bowiem „Operacja Wielkie Wesele” (Big Wedding). MoĹźe w swych chorych umysłach widzieli rodzaj małżeńskiego węzła, ktĂłrym złączą Amerykę z innym państwem lub resztą świata na wieki. Miejmy nadzieję, Ĺźe związek ten się rozpadnie. Na zasadzie non consumatum(1). Z pewnością warto byłoby się przekonać o słuszności podejrzeń i szczegółach zastosowanych w tej operacji rozwiązań, ale tego dowiedzą się dopiero nasze wnuki. Ich to jednak nie będzie juĹź pasjonowało. Będą Ĺźyły w świecie, będącym wypadkową tych wrześniowych zdarzeń, jednak bez wpływu na zastaną sytuację. Tak, jak nikogo juĹź dziś nie podrywa do działań odwetowych odkrycie szczegółów operacji „Himmler”, „Northwoods” czy „Gladio”.

1.- "Non consumatum" stosuje się wówczas, gdy małżeństwo zostało zawarte ważnie, ale jest niedopełnione. Wtedy papież osobiście może udzielić dyspensy na zawarcie nowego małżeństwa.

CDN