Dodano: 18.08.17 - 18:29 | Dział: Głos Polonii

Zmarnowane zwycięstwo?

Andrzej Duda – to się uda! Tak rozbrzmiewało Chicago, Nowy Jork, New Jersey dwa lata temu. Zjednoczona wspĂłlnym wrogiem – rządami Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego – patriotyczna Polonia amerykańska dołoĹźyła wszelkich starań, aby PiS wygrał wybory. I udało się.

Powstał cały ruch społeczny. Od polskich parafii, Solidarnych 2010, aż do części Kongresu Polonii Amerykańskiej. Działacze społeczni poprzez swoje nieustępliwe akcje, demonstracje, pikiety, odczyty, spotkania i projekcje filmowe spowodowali miażdżące, 90-procentowe zwycięstwo PiS-u wśród Polonii. Kiedy w Nowym Jorku wielokrotnie organizowano spotkania z prominentnymi politykami ówczesnej opozycji, sale pękały w szwach, przychodziły tłumy. Gdy w pierwszych miesiącach działania rządu PiS-u w Chicago Komitet Obrony Demokracji zorganizował 30-osobową demonstrację pod polskim konsulatem, naprzeciw niego stanęło, pod przywództwem Agaty Mikołajczyk, tysiąc polskich patriotów.

To był wielki ruch patriotyczny, od Nowego Jorku, poprzez New Jersey aĹź do Chicago. A co mamy dzisiaj, dwa lata po wyborach? W połowie maja odbyły się w Nowym Jorku i New Jersey spotkania z Polonią posła Tomasza Rzymkowskiego z Kukiz ’15 oraz, kilka dni później, spotkania redaktora Tomasza Sakiewicza, wspomaganego przez kolegĂłw z „Gazety Polskiej”. Kto śledził oba spotkania, nie mĂłgł nie zauwaĹźyć ogromnej róşnicy nie tylko w przebiegu tych spotkań, ale takĹźe we frekwencji, liczbie zgromadzonych PolonusĂłw. Spotkania posła Rzymkowskiego przebiegały w dynamicznej, często entuzjastycznej atmosferze. Na Greenpoincie na spotkanie przyszło prawie 400 osĂłb, a tego samego dnia wcześniej, w Linden, New Jersey, ponad 200. I odpowiednio na spotkaniu Sakiewicza, Pawła Piekarczyka, Wojciecha Muchy i Ryszarda Kapuścińskiego na Greenpoincie z trudnością moĹźna było doliczyć się 80 osĂłb, a w trzy dni później, w Newark, New Jersey, przyszło, według proboszcza Andrzeja, 35 widzĂłw. Róşnica wielkości jest poraĹźająca, 400 wobec 80 czy 35. Co się stało?

Głaskanie betonu i krecia robota

Są dwie przyczyny zmiany podejścia do PiS-u. Pierwsza z nich to błędna polityka rządu PiS-u wobec samej Polonii. Drugi to zachowanie redaktora Tomasza Sakiewicza, ktĂłry w mojej ocenie skrzywdził najbardziej wartościowych działaczy polonijnych. Kiedy pani Maria Szonert-Binienda została wybrana na wiceprezesa Kongresu Polonii Amerykańskiej (KPA), to otwieraliśmy przysłowiowego szampana. Miał to być przyczółek, aby dokonać w KPA prawdziwych zmian. Patriotyczna Polonia szybko się jednak zorientowała, Ĺźe coś tu nie gra. Oto na trybunie parady z okazji święta Konstytucji 3 maja w ubiegłym roku w Chicago zasiadł minister prezydenta Andrzeja Dudy Adam Kwiatkowski tuĹź obok proplatoformerskiego „betonu” polonijnego: niezdymisjonowanego jeszcze Ăłwczesnego ambasadora Ryszarda Sznepfa i prezesa Kongresu Polonii Amerykańskiej Franciszka Spuli. Zupełnie zignorowano patriotyczne organizacje. Doszło do tego, Ĺźe w Chicago przy wręczaniu Flagi od Prezydenta prĂłbowano ustawić w jednym szeregu przywĂłdcę Chicagowskiej Polonii patriotycznej z ambasadorem Sznepfem, Frankiem Spulą i przedstawicielami tych „betonowych” organizacji, ktĂłre dotychczas wspierały PO, szydziły z prezydenta Lecha Kaczyńskiego i ośmieszały działania Zespołu ds. zbadania przyczyn katastrofy smoleńskiej.

Stało się jasne, Ĺźe realizowana jest operacja dogadania się z antypisowskim „betonowym” establishmentem polonijnym. Zamiast wspierać, budować i wspomagać organizacje patriotyczne i najbardziej dynamicznych działaczy, postawiono na „głaskanie tygrysa”. Pewien prominentny senator PiS-u w rozmowie ze mną sam przyznał, Ĺźe Spula obiecywał, iĹź otworzy drzwi dla frakcji patriotycznej w KPA.

Zamiast tego w ponownych wyborach wszyscy patrioci w KPA zostali przykładnie wykoszeni z zarządu, komisji i ciał rządzących, a pani Maria Szonert przegrała wybory na wiceprezesa. W ten sposĂłb patriotyczna Polonia utraciła „przyczółek” w KPA, co cofnęło działania tej frakcji o 20 lat albo i więcej.

Polityka „głaskania” polonijnego betonu w końcu okazała się klęską głównie dla Polski. Zamiast wzbudzić refleksję, doprowadziła do ataku na najbardziej energicznych działaczy, ktĂłrzy jeszcze duĹźo mogliby zrobić dla Polski. Kiedy w czasie zjazdu KlubĂłw „Gazety Polskiej” w amerykańskiej Częstochowie w maju 2016 r. prĂłbowano podjąć wewnętrzną dyskusję nad postępowaniem i polityką przedstawicieli Polski, Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz pani Marii Szonert, redaktor Sakiewicz doprowadził do rezygnacji z dalszej działalności wielu działaczy KlubĂłw GP w USA i Kanadzie, a innych po prostu wyrzucił z sali. Nastąpiło rozbicie patriotycznego ruchu społecznego. A była to szansa na stworzenie gigantycznego, w skali Polonii, ruchu patriotycznego. Największe ośrodki patriotyczne, czyli Chicago, Nowy Jork w USA oraz Toronto i London w Kanadzie, zakończyły współpracę z Klubami GP i redaktorem Sakiewiczem. Rozniosło się to szerokim echem wśrĂłd Polonii w całych Stanach, a takĹźe w Polsce. Nie przyniosło to chwały PiS-owi, gdyĹź red. Sakiewicz postrzegany jest jako niezwykle wpływowa osoba i medialna „twarz” PiS-u.

Innym wydarzeniem, traktowanym przez Polonię jako działanie wrogie wobec niej, była prĂłba „wysadzenia w powietrze” konferencji polonijnej „Państwo polskie a Polonia”, zorganizowanej w listopadzie 2016 r. w Warszawie przez Stowarzyszenie Solidarni 2010. Konferencja, finansowana z grantu MSZ, miała na celu stworzenie forum dyskusyjnego, integrację i zacieśnianie współpracy między patriotyczną Polonią a Polską. Mimo wielkiego zainteresowania działaczy z całego świata, ktĂłrzy po wyczerpaniu środkĂłw z grantu przyjechali na własny koszt, mimo wielkiego zainteresowania mediĂłw, a takĹźe środowisk opiniotwĂłrczych w Polsce, Tomasz Sakiewicz dokonał prĂłby sabotaĹźu. Na dwa dni przed konferencją waĹźni urzędnicy, posłowie i senatorowie PiS-u, zaczęli rezygnować z udziału w tej konferencji. Tłumaczyli to „interwencją” Sakiewicza, ktĂłry zniechęcał i odradzał politykom PiS-u wzięcie udziału w tym tak waĹźnym dla Polonii wydarzeniu. Przynajmniej dwĂłch senatorĂłw potwierdziło takie działania w rozmowie z organizatorami. Na uwagę zasługuje teĹź fakt, Ĺźe prĂłbowano w ten sposĂłb nie tylko doprowadzić do klęski konferencji, co się na szczęście nie udało, ale miała to być klęska inicjatywy finansowanej z pieniędzy podatnika, z grantu MSZ, z kasy Skarbu Państwa.

Czy PiS straci poparcie Polonii? Jedna jaskółka jeszcze wiosny nie czyni. Jednak jeśli działania destrukcyjne w samym centrum ośrodkĂłw opiniotwĂłrczych będą kontynuowane, to kto wie…

Na spotkaniach z Polonią w Nowym Jorku i New Jersey red. Sakiewicz wskazywał, Ĺźe jedyny powaĹźny wrĂłg obecnego rządu to wrĂłg wewnętrzny. Przypomina to trochę retorykę z lat 50. poprzedniego stulecia. Dość otwarcie sugerował wrogĂłw wśrĂłd najbardziej zasłuĹźonych, patriotycznych i prawicowych mediĂłw. Polonia to wszystko widzi i zastanawia się, dlaczego redaktor Sakiewicz wszędzie, gdzie się pojawi, wprowadza atmosferę oskarĹźeń. Czy takie działanie, w swej istocie destrukcyjne, ma przynieść korzyść PiS-owi? Czy ma pomĂłc w jednoczeniu Polonii i budowaniu wizerunku Polski jako kraju dobrze i harmonijnie rządzonego? Czy rzucanie na lewo i prawo, jak popadnie, bez cienia dowodĂłw, przez red. Sakiewicza oskarĹźeń o to, kto jest „ruskim agentem”, dobrze słuĹźy Polsce i naszej wspĂłlnej przyszłości?

Witold Rosowski,
działacz społeczny i polonijny,
Lipiec 2017 r. Nowy Jork