Dodano: 22.07.17 - 11:52 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

NachodĹşcy

Szanowni Państwo!

Zdawać by się mogło, Ĺźe Unia Europejska popadła w powaĹźne tarapaty. Nie dość, Ĺźe opuszcza jej grono tak bogaty kraj jak Wielka Brytania, to pozostałe kraje starej Unii borykają się z najazdem islamistĂłw. Unijni przywĂłdcy, jakby tego nie zauwaĹźali, zajmują się takimi pierdołami jak rzekomy brak demokracji w Polsce. Czy oni całkiem pogłupieli? Nic podobnego! To właśnie Polska, Węgry, Czechy są największym zagroĹźeniem dla unijnej chorej ideologii. Przeszkadzają bowiem we wprowadzeniu komunizmu na modłę Spinellego – guru przyświecającego poczynaniom unijnych uzurpatorĂłw.

Nic więc dziwnego, że Unia Europejska chce nakładać na Polskę sankcje za nieprzyjmowanie tak zwanych uchodźców, no bo przecież umów trzeba dotrzymywać! Zapytajmy zatem, co to za umowa, której rzekomo nie dotrzymujemy? Zawarła ją podobno niejaka Ewa Kopacz w imieniu polskiego rządu. Osoba ta wsławiła się bardzo bezczelnym kłamstwem smoleńskim, za które została sowicie wynagrodzona najpierw stanowiskiem marszałka Sejmu, a po rejteradzie Tuska stanowiskiem premiera.

Wywdzięczając się za te zaszczyty skłonna była do robienia wszystkiego co oficer prowadzący od niej zażąda. Na spotkaniu Grupy Wyszehradzkiej przyjęła postawę pozostałych członkĂłw grupy, czyli odmowę przyjęcia „uchodĹşcĂłw”, po to tylko, Ĺźeby chwilę później danego zobowiązania nie dotrzymać. W Brukseli zgodziła się ochoczo na przyjmowanie tak zwanych kwot w liczbie „na razie 7 tysięcy” niezidentyfikowanych osobnikĂłw. Później, czyli nie wiadomo kiedy, następnych 15 tysięcy.

A zatem, notoryczna kłamczucha obiecuje coś komuś na gębę i to ma być poważne zobowiązanie polskiego rządu? Umowa, której należy przestrzegać, mimo iż nikt jej nie widział na oczy?

Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl

KOMENTARZ DO FELIETONU

Ad. Podejrzany pakunek 28/2017 (317)

Szanowna Pani Małgorzato,

Pisze Pani na przykładzie historii z porzuconą walizką „jak dobrze mieszkać w Warszawie, a nie w ParyĹźu czy Hamburgu”. Ale czy mieszkańcy tych miast podzielają tą opinię? Zadziwiające jest to, Ĺźe NORMALNOŚĆ w Ĺźyciu społecznym widziana oczami tych społeczeństw tzw. Zachodu staje się powoli nienormalnością. ONI zupełnie odlecieli. Naszprycowani polityczną poprawnością wykazują widoczne objawy ostrego zespołu pourazowego. Jednym z objawĂłw tego zespołu jest postrzeganie Polski przez szeregowego obywatela UE, zwłaszcza należącego do nacji niemieckiej i francuskiej. W oczach przedstawicieli tych nacji Polska to kraj dziwny i niezrozumiały. Bo trzeba być wyjątkowo nieroztropnym i niewdzięcznym narodem, by nie pojąć trzech prostych rzeczy, po pierwsze, to my Europejczycy pozwoliliśmy wam Polakom wstąpić do ekskluzywnego klubu pt. UE, po drugie, Polacy mają niepowtarzalną okazję przyswoić nowoczesne i postępowe zdobycze rewolucji obyczajowej, ktĂłre przecieĹź docelowo mają ich ucywilizować i wreszcie po trzecie najwaĹźniejsze, Polacy nie wykorzystają okazji „by siedzieć cicho”, a tak pięknie to czynili przez ostatnie lata. Reakcja „oświeconych” społeczeństw Zachodu na nieprzyjmowanie przez Polskę uchodĹşcĂłw wpisuje się rĂłwnieĹź w to ZADZIWIENIE Z OTWARTYMI USTAMI i chyba w tym zadziwieniu będą trwać, aĹź do momentu, gdy w te otwarte usta wbije się odbezpieczony granat rzucony przez „biednego” uchodĹşcę.

Serdecznie Panią pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk


........................................


Powieść w odcinkach

Małgorzata Todd
WOJNA WRON

Odcinek 18

Mietwiejew przywołał skinieniem ręki majora Miernotę i podał mu kartkę papieru z wypisanymi własnoręcznie nazwiskami oficerów.
– Wzywać po jednym – rozkazał.
Major odmeldował się i wyszedł z gabinetu. Zerknął na listę i od razu zauważył, że nie całkiem pokrywa się ona z nazwiskami krnąbrnych oficerów, których wcześniej sam zaznaczył na liście. Zwłaszcza jedno nazwisko trochę go zdziwiło, ale wiedział z doświadczenia, że sama sugestia pomyłki mogła się dla niego źle skończyć. Lepiej wzywać ich, jak mu kazano.
Porucznik Wysocki zameldował się i stał przed biurkiem, za którym siedział generał. Dwa krzesła stały wolne, ale generał nie zaprosił gościa żeby usiadł. Powiedział:
– Dochodzą nas słuchy, Ĺźe buntujecie towarzyszy oficerĂłw, poruczniku.
– Posłusznie melduję, Ĺźe nie będziemy strzelali do naszych braci robotnikĂłw.
– To się jeszcze zobaczy. Widzicie ten mur za oknem?
– Tak, to miejsce kaĹşni.
– Dobrze, Ĺźe znacie historię, bo ona lubi się powtarzać. Odmaszerować.
Następny przesłuchiwany został przez generała potraktowany odmiennie.
– Siadajcie towarzyszu Woroncew – Iwan Iwanowicz zdobył się nawet na cień uśmiechu, ktĂłry nie często gościł na jego obliczu. – Uwierzyli, Ĺźe jesteście po ich stronie?
– Mam nadzieję – kapitan starał się ukryć strach, ktĂłry towarzyszył mu od paru miesięcy.
– Nadzieja, to za mało. W czym rzecz? Nie przestraszyliście się chyba tych pogróşek, Ĺźe będą nas wieszać na latarniach?
– No...
– Spakojno. To nasza stara sztuczka.
– Nie wiedziałem. Towarzysz Róşanek mĂłwił, Ĺźe naraĹźamy Ĺźycie w tej akcji pod kryptonimem „Ĺźelazo” i Ĺźe więcej powinniśmy otrzymywać.
– Zadbam o to.

CDN

.....................................................................................................
.....................................................................................................

Małgorzata Todd zaprasza na łamy kolejnego wydania KABARETU INTERNETOWEGO, gdzie moĹźecie Państwo przeczytać i obejrzeć całość. A jest to wielka uczta dla ducha i kompendium wiedzy z wielu dziedzin Ĺźycia, nie tylko POLITYKI: Apele, Petycje, Audiobooki, Ciekawe filmy na You Tube, Gościnne występy, Kącik Muzyczny, Zaułek Sztuki, Ogłoszenia ITD…

22 lipca 2017 r. | Nr 29/2016 (318)