Dodano: 04.06.17 - 10:25 | Dział: Prosto z mostu

W dżungli praworządności

Jak nakazuje nowa, świecka tradycja, 1 czerwca Umiłowani PrzywĂłdcy stwarzają dzieciom moĹźliwość zabawienia się w politykĂłw. Tak było i tym razem; dzieci płci obojga zajęły miejsca w poselskich fotelach, a następnie rozpoczęło się przedstawienie. I co się okazało? Okazało się, Ĺźe nie daleko pada jabłko od jabłoni, Ĺźe jakie drzewo, taki klin, jaki ojciec, taki syn – i tak dalej. Sejmowa sesja parlamentu dziecięcego potwierdziła w całej rozciągłości nie tylko nasilające się w naszym nieszczęśliwym kraju zjawisko dziedziczenia pozycji społecznej (dzieci aktorĂłw zostają aktorami, dzieci piosenkarzy – piosenkarzami, nawet, jak mają tylko pierwszy stopień muzykalności, to znaczy – rozróşniają, kiedy grają, a kiedy nie – dzieci konfidentĂłw zostają konfidentami, a podobno dzieci sędziĂłw teĹź zostają sędziami i to od razu – niezawisłymi, bo niezawisłość – wiadomo: teĹź się dziedziczy), ale rĂłwnieĹź najgorsze podejrzenia, Ĺźe nie ma juĹź jednolitego narodu polskiego, Ĺźe historyczny narĂłd polski od 1944 roku musi dzielić terytorium państwowe z polskojęzyczną wspĂłlnotą rozbĂłjniczą, ktĂłra teĹź się rozmnaĹźa i reprodukuje w kolejnych pokoleniach ubeckich i partyjniackich dynastii. ToteĹź podczas sesji parlamentu dziecięcego wszystkie te sprawy jaskrawo się ujawniły i ton oraz polityczne zabarwienie przemĂłwień zaleĹźało od tego, czyje dziecko przemawiało. Jeśli na przykład przemawiało dziecko z porządnej, ubeckiej familii, ktĂłrej protoplasta połoĹźył fundamenty pod starą rodzinę („jo strzylołem, a un piniundze broł” ), no to mogliśmy usłyszeć nie tylko pryncypialną krytykę rządu i uprawianych przezeń praktyk nepotystycznych – a jeśli przemawiał potomek rodziny pochodzącej z historycznego narodu polskiego, to pomstował na Unię Europejską, ktĂłra prĂłbuje wymusić na Polsce tak zwaną „relokację”, czyli rozparcelowanie po wszystkich unijnych bantustanach muzułmańskich uchodĹşcĂłw, ktĂłrych Nasza Złota Pani, ulegając własnej propagandzie - zamiast zatrzymać jeszcze na Bliskim, czy Środkowym Wschodzie czy Północnej Afryce – lekkomyślnie ściągnęła do Europy - i tak dalej. Wygląda na to, Ĺźe przepaść między historycznym narodem polskim, a polskojęzyczną wspĂłlnotą rozbĂłjniczą będzie się z roku na rok jeszcze bardziej pogłębiała i kto wie, czy w końcu nie dojdzie do masowego podpisywania przez przedstawicieli wspomnianej wspĂłlnoty jakiejś europejskiej Volkslisty – bo w ramach „pogłębiania integracji” , czyli przywracania w Unii Europejskiej pruskiej dyscypliny, na pewno kiedyś dojdzie i do tego. Oczywiście obowiązek podpisywania europejskiej Volkslisty zostanie rozciągnięty tylko na głupich gojĂłw, bo europejsy niczego podpisywać nie będą musiały, będąc europejsami niejako ex definitione. Nic więc dziwnego, Ĺźe europejsy, w naszym nieszczęśliwym kraju skupione wokół Ĺźydowskiej gazety dla PolakĂłw pod kierownictwem pana red. Michnika, tak się uwijają wokół „pogłębiania integracji”, najwyraĹşniej licząc, Ĺźe teraz przy Niemcach będą miały taki sam dobry fart, jak przy Sowieciarzach za Stalina.

Kiedy więc dzieci prĂłbują odgrywać role, w jakie wpuścili je rodzice, dorośli Umiłowani PrzywĂłdcy krok po kroku zagłębiają się w dĹźunglę praworządności. PoniewaĹź wiele wskazuje na to, iĹź niemiecka BND następną kombinację operacyjną w Polsce zamierza oprzeć na nieubłaganym fundamencie walki o praworządność, punkt ciężkości politycznej wojny stopniowo przenosi się na ten nieubłagany grunt. Oto niezawisły pĂłki co Sąd NajwyĹźszy orzekł, iĹź ułaskawienie pana Mariusza Kamińskiego przez prezydenta Dudę dobyło się z naruszeniem prawa. Rzecz w tym, Ĺźe w kodeksie postępowania karnego, rozdział o ułaskawieniu znajduje się w dziale zatytułowanym: „postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia”, podczas gdy orzeczenie w sprawie pana Mariusza Kamińskiego w momencie jego ułaskawienia jeszcze prawomocne nie było. A w sprawie pana Kamińskiego chodziło o to, Ĺźe przy tak zwanej „aferze gruntowej”, w ktĂłrej wicepremier Andrzej Lepper miał zostać przyłapany na przyjęciu łapĂłwki, funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego sprokurowali fałszywą decyzję administracyjną. Od tego zresztą cała ta afera się zaczęła, Ĺźe wĂłjt ze zdumieniem przeczytał decyzję, ktĂłrej nigdy nie wydawał. Tymczasem ustawa o CBA wprawdzie pozwala agentom tego Biura na sporządzanie fałszywych dokumentĂłw i posługiwanie się nimi – ale tylko takich, ktĂłre służą uniemoĹźliwieniu ich identyfikacji, jako agentĂłw: np. fałszywych dowodĂłw osobistych, fałszywych praw jazdy, czy fałszywych dowodĂłw rejestracyjnych samochodĂłw. Nie wolno im natomiast fałszować aktĂłw własności ani decyzji administracyjnych, zwłaszcza rodzących jakieś prawa dla obywateli, albo ich tych praw pozbawiających. Czy pan Mariusz Kamiński, kierujący w owym czasie CBA, wydał agentom polecenie sprokurowania takiej fałszywej decyzji, czy teĹź zawinił tylko brakiem nadzoru – tego nie wiem, ale coś tam musiało być na rzeczy, skoro pan minister Dera przy okazji ułaskawienia pana Kamińskiego wyraził opinię, iĹź osoby walczące z korupcją powinny podlegać „szczegĂłlnej ochronie”. „SzczegĂłlnej”, czyli wykraczającej poza zakres zwyczajnej ochrony prawnej, jakiej teoretycznie podlega kaĹźdy obywatel. Czy ta „szczegĂłlna ochrona” miałaby obejmować rĂłwnieĹź przypadki przekraczania prawa, dokonane w intencji jego przestrzegania – tajemnica to wielka – ale pewnie właśnie dlatego orzeczenie niezawisłego pĂłki co Sądu najwyĹźszego wzbudziło polemikę, w ktĂłrej zdanie przeciwne wyraziło juĹź wielu prawnikĂłw wskazując, iĹź konstytucyjne uprawnienia prezydenta w zakresie stosowania prawa łaski obejmują rĂłwnieĹź tak zwaną „abolicję indywidualną” (formuła abolicji brzmi: „nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza... ” ), ktĂłra moĹźe być zastosowana bez względu na fazę postępowania karnego, a więc rĂłwnieĹź przed uprawomocnieniem się orzeczenia. Widać wyraĹşnie, Ĺźe - podobnie jak w przypadku ustawy budĹźetowej na rok 2017, ktĂłrej zablokowanie było istotnym elementem kombinacji operacyjnej, rozpoczętej 16 grudnia ub. roku, ktĂłrą jedni utytułowani krętacze uznają za „nielegalną”, bo została uchwalona w Sali Kolumnowej Sejmu, a nie w sali plenarnej, ale inni uwaĹźają, Ĺźe jest legalna, bo posłowie mogą uchwalić ustawę nawet w krzakach pod Sejmem – rĂłwnieĹź ta sprawa niesłychanie wzbogaci jurysprudencję, owocując rozprawami doktorskimi i habilitacyjnymi, no a przede wszystkim – dostarczy amunicji Fransowi Timmermansowi („niech pan słucha, Timmermans!”) z Komisji Europejskiej, ktĂłry najwyraĹşniej w roli owczarka niemieckiego sobie upodobał i wykorzystuje kaĹźdą okazję, by na sygnał ze strony Naszej Złotej Pani, pryncypialnie wytarmosić nasz nieszczęśliwy kraj, w ten sposĂłb stopniowo zmuszając go do uległości. Nic więc dziwnego Ĺźe wspĂłlnota rozbĂłjnicza, ktĂłra gotowa jest podpisać kolejną Volkslistę, byle tylko Stalin, czy inny Fuhrer obiecał jej moĹźliwość dalszego pasoĹźytowania na historycznym narodzie tubylczym, teĹź pogrąża się w dĹźungli praworządności.




Stanisław Michalkiewicz
4 czerwca 2017 r.



Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).