Dodano: 11.04.17 - 17:39 | Dział: Kworum poetów

Człowiek (Hania Piątek)

Jesteśmy jak ćmy, które rozważniej od nas
krążą przy ogniu palącym się zbyt jasno.
Chcielibyśmy ciepła i światła na własność,
ale boimy się, by snów o lepszym świecie nie osmalić.
Jesteśmy wolni jak ptaki wędrujące
i powracające do starych gniazd.
Chcielibyśmy razem z nimi wznieść się wyżej
i jak one beztrosko polecieć.
Ale boimy się, czy po zbyt długim locie
gniazdo przyjmie nas z powrotem.
Jesteśmy jak włóczęga, który przeklinając swój los
ciągle szuka kogoś, kto go wyzwoli z kajdan niedoli.
I my czasem jak on, przeklinamy życia ścieżki poplątane.
Szukamy kogoś, kto nas zniewoli
i założy nam kajdany wiecznej miłości.


Hania Piątek