Dodano: 05.02.17 - 19:42 | Dział: Śladami naszych przodków

Zbyszek zdobywa szczyty gĂłr (Aktualizacja)

Nasz podróşnik i poeta

W dniu 3 lutego br, w Miejskim Centrum Kultury w SkarĹźysku - Kamiennej miała miejsce kolejna Kawiarnia Literacka, miała ona tytuł „Zdobywać marzenia". Jej gościem był Zbigniew Ścisłowicz podróşnik, poeta, a przede wszystkim członek Grupy Literackiej „Wiklina”. Opowiadał on o swojej wyprawie na szczyt KilimandĹźaro.

Sztuka słowa zawarta w milczeniu

Zbigniew Ścisłowicz z zawodu jest elektrykiem. Od wielu lat jest on członkiem Grupy Literackiej „Wiklina". Swoją poezję wydał w tomiku noszącym tytuł „Sztuka słowa zawarta w milczeniu". W 11 OgĂłlnopolskim i Polonijnym Konkursie Poetyckim im. L. Staffa, jego wiersze zostały wyróşnione drukiem w pokłosiu konkursu. Zbyszka wiersze, znalazły teĹź swoje odbicie w almanachach „Powiat skarĹźyski romantycznie" i „Wiklinowe strofy".

Jego niezwykła pasja

Jego wielką pasją jest podróşowanie. Od lat, zwiedza on wybrane przez siebie stolice róşnych państw. Działa on takĹźe w Stowarzyszeniu Odnowy ZabytkĂłw Parafii Świętej TrĂłjcy w SkarĹźysku - Kościelnym oraz jest on opiekunem Rycerzy Kolumba działających przy wspomnianym kościele. Kawiarnia Literacka, była niezwykle interesująca, poniewaĹź Zbyszek opowiadał o swojej wyprawie i wejściu na najwyĹźszą afrykańską gĂłrę jaką jest KilimandĹźaro. Wyświetlał on zgromadzonym licznie gościom film z tej jakĹźe niezwykłej wyprawy. Podczas tego spotkania, prezentowane były wiersze jakie przygotowali członkowie Grupy Literackiej „Wiklina”.

Ewa Michałowska – Walkiewicz


..................................................................................................................................

Ewa Michałowska - Walkiewicz z dedykacją dla Jana Orawicza, publikuje wiersze Zbyszka Ścisłowicza.


Skowronek

Widzę, już jest
Słyszę - nareszcie
Noc całą czekałem i dzień
Z nadzieją, że przyleci.......... i zaśpiewa
Jest, teraz go słyszę
On śpiewa dla mnie, na pewno
Piękny głos śle ku mojemu oknu
I czeka aż się otworzy

Wtedy się koncert nasila
Pełen zachwytu i uniesienia czekam
Czekam i myślę, co będzie jutro
Czy teĹź przyleci?
Wiem, wiem, Ĺźe przyleci
Wiem na pewno

Swym śpiewem chce wiarę we mnie rozbudzić
Wiarę, że coś istnieje
Bo w coś wierzyć trzeba
Ja w nic nie wierzę
Już wiem, wierzę w siebie

Śpiew wiosenny biednego skowronka
Wiarę umacnia
Wiarę w siebie, wiarę, której nic nie zburzy
I ruszyć nie ma prawa

Bo ja wierzę w siebie
I ten śpiew skowronka




Sen tkliwy

Słońce wschodzi
Na kamieniu pieśniarz budzi się we mgle
Słyszę lament, płacz
To sen mroczny niespokojny
Unoszę głowę i widzę
Twą piękną jak poranek postać
Powietrze Twego zapachu pełne
Po snach niemrawych i ciemnych
Szukam Ciebie
Widzę pyłek kwiatu na Twych policzkach
Patrzę w milczeniu i cierpieniu być może
Urzekam się Tobą
Uczę się Twej postaci
JuĹź umiem
Słyszę śpiew rannego anioła
Który razem a Tobą przyfruwa
Jesteś mi wszystkim
I posiłkiem
I poezją zarazem
Przeistaczam się w ducha
I płynę ku Twoim marzeniom
Widzę postać obcą
Dlaczego jest - czy być powinna
Stawiam Tobie najdroĹźsza pytanie

Odpowiedz - ja czekam.




Poeta milczenia

Przestańcie dławić marzenia
Zawarte w myślach wolnych
Szukać, wciąż szukać natchnienia
O........muzo myśli ukojnych

Nie mogę żyć bez miłości
Szukam, patrzę i milczę
Idę przez świat wolny
Dumny, że idę

Dziwne słowa ułożone w wersy
Czynią swoje
A dusze bezradnie idą dalej
W milczeniu

Idąc za mur krzyczysz
On runie prosto na ciebie
Spełni się wola odkupienia

Jeszcze jeden milczący tekst
Jakże nie pisać, no jak?

Czy być poetą milczenia?


Zbyszek Ścisłowicz