Dodano: 11.12.16 - 22:10 | Dział: Świat i Ludzie

Cisza

Szelest świeżych liści niesie pieśń do nieba,
pieśń o zmartwychwstaniu i losie człowieka.
Zielone wierzchołki, co wszystko widziały
milczą jak zaklęte, bo cóş znaczą słowa…
A ludzie wciąż depczą krwią zroszoną trawę
i pustosłowiem luki wypełniają.

Na murawie leśnej rosną nowe krzyże.
Ziemia niegościnna kryje tajemnice.
Jeszcze się z ran świeżych Polska wyliże
i odsłoni światu tajemnic przyłbicę.

Pozostawmy Bogu wszelakie osądy.
Niech cisza smutek swą nicią przeszyje.
Najpiękniejsze słowa przychodzą w milczeniu,
choć trudno jest mówić o tym, co nie żyje.
Łzy są nadaremne gdy w sercu niezgoda,
gdy usta są pełne jadu, nienawiści.

Cisza ból złagodzi i serca ukoi
i przerwie milczenie katyńskiego lasu.
Da odwagę temu, co się prawdy boi,
lecz na to potrzeba cierpliwości, czasu.


Władysław Panasiuk