Dodano: 10.03.16 - 10:39 | Dział: Felietony Jana Pietrzaka

Banksterzy kręcą globusem

W wydawnictwie „Biały Kruk” wyszła książka o pieniądzach, ktĂłrą czyta się jak dreszczowiec. IleĹź w niej intryg, jakie zwroty akcji, czarne charaktery, rozprute kasy, nieuchwytni złoczyńcy. Jest to w zasadzie publicystyka, ale napisana z temperamentem, trzymająca czytelnika w sferze wysokich napięć.

Mowa o „Banksterach” Janusza Szewczaka. Podtytuł: „Kulisy globalnej zmowy”. Gotowy scenariusz na film sensacyjny. W czołówce globus w objęciach ośmiornicy. Agent w typie Bonda odkrywa zaklęte rewiry, demaskuje nielegalne kasyna, dopada bankowych sztukmistrzĂłw, znajduje wirtualne pieniądze i poraĹźa go monstrualna chciwość, napędzająca tryby wielkiej polityki. Bardzo ciekawe sprawy, ale i przeraĹźające nieco.

Z niejawnej zmowy wielkich cwaniaków wynikają prywatne kłopoty, stan naszych kont, a także naszych nadziei i życiowych szans. Tajemne, potężne moce sterujące siedmiomiliardowym ludzkim mrowiskiem na trzeciej planecie pod Słońcem, mają siedziby w kilku światowych centrach finansowych. Żadne z niech nie mieści się w Warszawie. Wszystkie natomiast mają tu swoje macki, swoje pompy ssące, podglądające drony i kupionych profesorów. Wiedza i pasja autora powodują, że w trakcie czytania co pewien czas odruchowo łapiemy się za kieszeń, by sprawdzić, czy tkwi tam jeszcze portfel z ostatnim zaskórniakiem.

Oczywiście bezpośrednie przełoĹźenie globalnego procederu na stan kasy kaĹźdego z nas wymaga pewnej wyobraĹşni, ale warto ją uruchomić. Zrozumienie, jak to się stało, Ĺźe kilka procent ludzi dysponuje połową całego bogactwa ludzkości, jest wyzwaniem dla dociekliwych umysłów. Wiele spraw, działań, problemĂłw od pieniędzy się zaczyna, ale przecieĹź na pieniądzach się nie kończy, na szczęście. Ĺťycie ludzkich pokoleń to rĂłwnieĹź nieobliczalny duch wspĂłlnoty, metafizyka uczuć wyĹźszych od chęci pomnaĹźania zysku. O jakości Ĺźycia nie decyduje stan konta, lecz stan ducha…

Tak się naiwnie pocieszam, jako relikt z czasĂłw obowiązywania zasady „czy się stoi czy się leĹźy, dwa tysiące się naleĹźy.” Zasada była ostro wykpiona przez satyrykĂłw. Obecnie jedyne co się„ naleĹźy” to moĹźliwość wzięcia kredytu i oddanie się w niewolę banku na długie lata. Słaba to pociecha. Autor ukazuje jednak ścieĹźkę nadziei… Na początku nadziei jest wiedza.

Jan Pietrzak