Dodano: 13.05.06 - 19:47 | Dział: A to POLSKA właśnie - A.R-L

Budujemy czy naprawiamy - Koalicjant Giertych

Wszyscy, którzy obserwują scenę polityczną w Polsce, byli ostatnio przekonani, że nie dojdzie do żadnej rządzącej koalicji większościowej, bowiem zachowanie Giertycha i jego ugrupowania, jednoznacznie taką koalicję wykluczało. Nowe wybory były prawie faktem. A tymczasem niespodzianka. Koalicja jest, jest też nowe rozdanie rządowe, a w nim, jako wicepremier, kieruje edukacją pan Roman Giertych.

Wydawało się, że tradycyjna miłość całej pokoleniowej rodziny Giertychów, do Rosji, jako gwaranta bytu Polaków, przejawiająca się już w PRL-u współpracą z komunistami, rozciągniętą na III-cią RP, będzie nie do zniesienia dla Kaczyńskich. Jednak Giertych się zdecydował, a Kaczyński zaufał. Jeden i drugi nie miał wyjścia.
Postępowanie Giertycha, w nieodległej przyszłości, eliminowało go z polityki, a Kaczyński, chcąc realizować najwaĹźniejsze punkty programu dla Polski, musiał Giertycha kupić. Zdaniem G. Janowskiego, „On nie przestrzega absolutnie Ĺźadnych reguł. KaĹźdego sprzeda, kaĹźdego „zamorduje”, byleby tylko osiągnąć cel, ktĂłry sobie wyznacza. A tym celem jest przede wszystkim, materialna i polityczna korzyść.” Kaczyński o tym, oczywiście, dobrze wie, ale, jako się rzekło, nie miał wyjścia.

Teraz jest juĹź tylko jeden problem – czy tacy koalicjanci wywiążą się z obietnic, czy Giertych porzuci swą destrukcyjną postawę i będzie tworzył, wspĂłlnie z PiS-em, szeroką formację prawicową. Czy np. wodzowskie zapędy Giertycha zostaną na tyle poskromione, Ĺźe rząd będzie sprawnie funkcjonał, tzn. przeprowadzi te najwaĹźniejsze, trudne ustawy jak np. likwidacja Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych i otwarcie archiwĂłw IPN. Przeciw tym ustawom, wcześniej, zdecydowanie się opowiadał Roman Giertych.
Pierwszy test mamy za sobą – Sejm zatwierdził powstanie Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Nadal jednak, trzeba pamiętać o dotychczasowej działalności Giertycha, w tym, o samym powstaniu Ligi Polskich Rodzin, Ĺźeby wiedzieć, z jaką formacją mamy do czynienia.

Przypomnijmy więc sobie rok 2000. W prezydenckiej kampanii wyborczej uczestniczy generał Wilecki (vel Wałach), były szef Sztabu Generalnego z namaszczenia L. Wałęsy i „bohater” słynnej afery drawskiej, kojarzony z moskiewska generalicją. Jest promowany przez GiertychĂłw i Bogusława Kowalskiego, dzisiaj teĹź koalicjanta Kaczyńskiego. Rola Macieja Giertycha, (zdecydowanie opowiadającego się za Układem Warszawskim) na podstawie jego historii współpracy z bezpieką i Jaruzelskim, jednoznacznie ukierunkowuje całą rodzinę, jako oddanych pracy na rzecz rozwoju i obrony komunizmu. Nie ma, więc, czemu się dziwić. A działalność B. Kowalskiego, szczegĂłlnie w czasie jego pobytu w Londynie, stawia go takĹźe w dziwnym świetle. Taka postawa tych panĂłw, takie przekonania polityczne tłumaczą poparcie dla Wileckiego. Tłumaczą takĹźe zachowanie się całej Ligi w Sejmie minionej i obecnej kadencji.
Na wielkie wody polityki, wypłynęli w 2001 roku. Na kongresie Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, stronnictwo formalnie przekształcono w Ligę Polskich Rodzin (nazwę tę, zresztą, ukradziono). Formalnie, to nie znaczy zgodnie z prawem. Rejestrację, której dokonał Roman Giertych, zaskarżono przez grupę działaczy, których nazwiska umieszczono na liście uczestników kongresu, a które, w tym kongresie nie uczestniczyły. Jest jeszcze jedna ciekawostka, a mianowicie, w 2000r. SN-D już, od dwóch lat, nie istniało, więc nie mogło się przekształcać w inny byt polityczny. Czyli była to mistyfikacja, a podpisy, to fałszerstwo.

I tak, rozpoczęła działalność, z początku popierana przez Kościół, prawicowa organizacja, ktĂłrej ogromne rzesze PolakĂłw uwierzyły i wprowadziły ją do Sejmu. Tymczasem kierownictwo LPR-u, natychmiast podjęło współpracę z komunistami, od dawna wrogami niepodległej Polski i Kościoła katolickiego, co starają się ukryć, populistycznymi wypowiedziami. Jednak w decydujących momentach, LPR popiera czerwonych. I jednoznacznie, zdecydowanie opowiada się po stronie wrogĂłw Radia Maryja, ktĂłre go wypromowało. PrzykładĂłw działania Giertycha i Kotlinowskiego jest wiele, ot, choćby sprzedaĹź, przez rząd Millera, warszawskiego STOEN-u., przeciwko ktĂłrej oficjalnie protestowali, a na Konwencie SeniorĂłw, poparli Borowskiego proponującego odłoĹźenie debaty sejmowej na czas, gdy będzie juĹź „ po herbacie”. Takim sztandarowym zachowaniem się kierownictwa Ligi moĹźe takĹźe być postawa Giertycha na Konwencie SeniorĂłw w momencie omawiania uchwały sejmowej, zabraniającej rządowi podpisywania układu, zmieniającego ustalenia traktatu nicejskiego, z Unią Europejską. Giertych poparł złamanie tej uchwały. Opowiedział się przeciwko Polsce!

To wszystko się działo w poprzednim Sejmie. W tym jest, a właściwie było, podobnie. Wystarczy przypomnieć tylko zablokowanie dwóch ważnych ustaw: komisji bankowej i urzędu antykorupcyjnego.

Koniecznie trzeba jeszcze przypomnieć słynny juĹź wywiad Romana Giertycha, udzielony Gazecie Wyborczej 13 czerwca 2003r., w ktĂłrym pan narodowiec z LPR-u poparł naszą aneksję do Socjalistycznej Unii Europejskiej. Sprawa jest prosta. Skoro nie przeszkadzało mu w niczym poddanie Polski Rosji, nie przeszkadza rĂłwnieĹź wasalny układ z Brukselą. PrzecieĹź tak zadecydował sam NarĂłd! NarĂłd wie, co mu jest potrzebne i wie, czego chce. A on, Giertych, szef narodowej partii musi iść za głosem Narodu. Jest bardzo prawdopodobne, Ĺźe tak właśnie myśli dzisiaj Roman Giertych. Ma jednocześnie silne przekonanie, Ĺźe tylko prężne kierownictwo uratuje kraj. Tylko taki przywĂłdca jak on. Dlatego widzi swą rolę, jako jedynowładztwo nad ślepym politycznie, motłochem. Tylko on ma tę charyzmę, ktĂłrą otrzymał, jako dziedzictwo po swych „wielkich” przodkach – Jędrzeju i Macieju. To przekonanie jest siłą napędową działania Giertycha, a jego ambicje są programem całej organizacji. Im i dla nich jest gotĂłw poświęcić wszystko.
Liga Polskich Rodzin jest, chyba jedyną partią w Polsce, ktĂłrej członkowie wyraĹşnie się dzielą na dwie kategorie: członkĂłw zwyczajnych, mających pełnię praw i uczestnikĂłw, tylko płacących składki i czekających na awans na członka zwyczajnego. Ta pierwsza grupa, nieliczna, to oczywiście ludzie zaufani i bliscy wodzowi. To ci, ktĂłrzy godzą się z Ĺźyciowym powołaniem Giertycha, dostrzegają je, uznają, myślą jak on i wykonują natychmiast jego dyrektywy. Taki statutowy podział, w pełni odpowiada przekonaniu samego Giertycha o swej misji i powołaniu, ktĂłre musi wypełnić. A spełnione będzie wtedy, gdy zdobędzie pełną, niejako absolutną władzę. Nie tylko w partii – w kraju. Tacy ludzie nie potrafią pracować w kolektywie, nie uznają zwierzchnictwa i krytyki, ktĂłrą odbierają, jako zagroĹźenie dla swej pozycji.

I taki oto człowiek, wobec specyficznego układu sejmowego, jest oczkiem w głowie obecnego rządu. Rządu Kazimierza Marcinkiewicza, ale chyba juĹź nie rządu PiS-u. Właściwie, moĹźna Ĺźałować samego Giertycha, – bo to biedny człowiek. Ale, chyba, jeszcze bardziej naleĹźy współczuć Jarosławowi Kaczyńskiemu, Ĺźe z takim zmuszony został do współpracy.

Mimo wszystko, wzrosła nadzieja na naprawę III i na nową, IV Rzeczypospolitą.

A tak naprawdę, to należy współczuć Polsce. Od jednego, chorego człowieka, tak wiele teraz zależy.

Andrzej Ruraż-Lipiński
13 maja 2006