Dodano: 01.10.15 - 19:24 | Dział: Śladami naszych przodków

Obrona Helu

Bitwa o Hel

Obrona Helu, to inaczej mówiąc działania zbrojne prowadzone podczas wojny wywołanej w 1939 roku. Obrona ta, prowadzona była przez polskie oddziały w dniach od 1 września do 2 października wspomnianego roku, a miała ona na celu, obronę militarnego Rejonu Umocnionego Hel. Załoga Helu, była ostatnią placówką, która bez żadnych nadziei na wsparcie, skapitulowała podczas obrony Polskiego Wybrzeża.

Wybuch wojny

W chwili wybuchu najstraszniejszej z wojen Hel, który był główną bazą Polskiej Floty Wojennej, został początkowo zaatakowany przez siły niemieckie z powietrza i z morza. W momencie zajęcia przez korpus niemieckiego generała von Kaupischa Zatoki Puckiej, wojska niemieckie odizolowały Hel od lądu.

Ostrzał z pancernika

Od dnia 21 września, pancernik Schleswig – Holstein przy wsparciu pancernika Schlesien, rozpoczął ostrzał Helu. Podczas trwającego ostrzału, w dniu 25 września pancernik „Schleswig-Holstein” został dwukrotnie trafiony z działa polskiej baterii cyplowej. Jednocześnie w wyniku ostrzału ranny został dowĂłdca baterii, kpt. Zbigniew Przybyszewski, ktĂłry po opatrzeniu ran powrĂłcił na stanowisko. Dnia 30 września, po zdobyciu wsi Chałupy, wycofujące się stamtąd polskie oddziały wysadziły zaporę z głowic torpedowych, oddzielając tym samym Hel od atakujących sił niemieckich.

Brak zaopatrzenia

Ataki Niemców, zostały skutecznie powstrzymane, jednak w wyniku zajęcia przez Niemców, Warszawy i Modlina oraz z powodu braku żywności i amunicji, morale większości osamotnionych obrońców Helu osłabło. W dniu 1 października 1939 roku, dowództwo obrony Helu po specjalnej naradzie sztabu, zadecydowało o wszczęciu rozmów z Niemcami w sprawie podpisania warunków kapitulacji. Wynikiem tego oddziały polskie wstrzymały ogień, poddając Niemcom tę ważną dla polskiej obrony placówkę.

W sopockim Grand Hotelu

Kapitulacja ta, została podpisana w dniu 1 października 1939 roku, w Sopocie w Grand Hotelu. Podpisał ją komandor Marian Majewski i kapitan Antoni Kasztelan. Podpisy te złożono na ręce kontradmirała Huberta von Schmundta. Wieczorem zadecydowano o wypłacie poborów obrońcom za trzy miesiące z góry i rozpoczęto niszczenie akt sądowych i personalnych oraz zakopywanie i zatapianie przez całą noc polskiego sprzętu. Wkroczenie Niemców do Helu zaplanowano na dzień 2 października o godzinie 10 rano. Po wkroczeniu na Hel, Niemcy zaczęli poszukiwania ciężkich dział, nie wierząc, że obrońcy Helu, mając cztery armaty Boforsa o kalibrze 152,4 m], mogli skutecznie trafiać w jednostki nawodne agresora.

W pierwszych dniach października, warto jest pochylić czoło nad obrońcami Helu, których heroiczna postawa, nie miała sobie równych.

Ewa Michałowska - Walkiewicz