Dodano: 18.09.15 - 9:30 | Dział: Śladami naszych przodków

Ziemniaczane święto

Czas jesiennej zabawy


Jak podają nam źródła historyczne, Hiszpanie przywieźli ziemniaki z Ameryki do Europy w XVI stuleciu. Nowa roślina, dość szybko rozprzestrzeniła się po starym kontynencie. W Wiedniu była już ona znana w 1588 roku, jednak jedynie jako rzadkość ogrodnicza i botaniczna.

We Wrocławskich aptekach

Ziemniaki pojawiły u aptekarzy we Wrocławiu w mniej więcej tym samym czasie co w Wiedniu. Robiono z nich gorące okłady na wrzody na skórze. Do legend należy zaliczyć również tradycję pomorską, która opisuje jakoby uprawę ziemniaka zainicjował w połowie XVI wieku przodek rodziny Wybickich. Pojawienie się nowej rośliny wiązano również z działalnością arian, którzy podobno sadzili ją na Podgórzu w połowie XVII wieku. Bracia Polscy posiadali rozlegle kontakty z krajami protestanckimi, gdzie znano już ziemniaki, zatem mogli więc oni być pionierami ich uprawy. Do praktycznego zastosowania nowej rośliny, przyczynił się król Jan III Sobieski. Władca, podczas odsieczy wiedeńskiej w 1683 roku, przesłał Marysieńce worek ziemniaków. Ogrodnik królewski Wieńczarek zasadził bulwy w ogrodzie przy pałacu w Wilanowie.

Pomysł magnatów

Magnaci polscy i europejscy, również eksperymentowali z nową rośliną. Ziemniaki zaczęły odgrywać zasadniczą rolę gospodarczą na terenach Rzeczpospolitej dopiero w połowie XVIII wieku. Uprawa była ponadto niezbyt opłacalna ze względu na nieodporne na klimat odmiany oraz brak wprawy w ich pielęgnacji oraz przechowywaniu. Mimo tych trudności, pod koniec XVIII wieku, ziemniak upowszechnił się w ogrodach warzywnych, by w XIX wieku stać się ważną uprawą polową.

Festyny w Polsce

W całym kraju, tuz po zakończeniu wykopywania ziemniaków z pól uprawnych, sukcesywnie odbywają się festyny organizowane na cześć ziemniaka. Przy wesołej zabawie i doborowej muzyce, Polacy potrafią świętować pojawienie się tego arcyważnego warzywa na naszych stołach.

Ewa Michałowska – Walkiewicz