Dodano: 05.04.15 - 13:21 | Dział: Godne uwagi

Dobry czas

Młodzi myślą o zabawie, średni o życiu, a starsi czasami o śmierci. To prawda, każdy wiek ma swoje wyobraźnie i odczucia, w każdym żyje się inaczej. Wszystko ma swój początek, a więc musi mieć i koniec. Kiedy udajemy się w jakąś podróż przychodzi nam do głowy myśl o miejscu, do którego podążamy. Niekoniecznie trzeba wybiegać myślami naprzód (planować), by wyobrazić sobie jutro. Gdyby człowiek żył tylko dniem dzisiejszym nie byłoby żadnego jutra, a więc i jakichkolwiek przewidywań. Przyszłość istnieje w każdym z nas, jedynie lekkoduch myśli o chwili.
Przez Ĺźycie prowadzą człowieka róşne drogi, najczęściej wyboiste, ale kaĹźda kończy się w tym samym miejscu. Jak często moĹźna usłyszeć:” wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”, a moĹźe to tylko metafora? Podobnie jak cała geometria - wywodzi się z krzyĹźa.
By dogłębnie zrozumieć i odczytać szlaki, (niekoniecznie te strome) potrzebna jest esencja gromadzona całymi latami.
Mądrość Ĺźyciowa – to wiedza zbierana przez całe Ĺźycie, to wzloty i upadki, uwaĹźne spostrzeĹźenia otaczającej nas przyrody i obserwacja ludzi. KaĹźdy kwiat pachnie, ale jego woń zdecydowanie róşni się od innego, zresztą nie ma nic takiego samego na świecie, choć niekiedy nie moĹźna tego zauwaĹźyć gołym okiem. Człowieka widać na tyle dokładnie, a jego cień jest dość duĹźy, by mĂłgł przykryć wady jakie posiada. Jedynie cień jest człowiekowi wierny, praktycznie nie opuszcza go nigdy.
Jesień, przez ktĂłrą spacerujemy pozwala nam spojrzeć nieco głębiej w przyszłość, ktĂłrej co tu kryć - wszyscy się boimy. Przeszłość nie zostawia wiele tajemnic, chociaĹź nie jest ich całkowicie pozbawiona. Nie tylko my Polacy znamy zatajoną historię, ona staje się dniem powszednim, ona wciąż trwa. Nawet jesień nie potrafi niektĂłrym przemĂłwić do rozsądku, najczęściej tym wierzącym w Lenina. Ktoś powie, Ĺźe takich jest mało i tu właśnie się myli. A czas jak rzeka – jak rzeka płynie…
Trudno młodym uwierzyć, Ĺźe przeĹźyłem sześćdziesiąt jesieni, a tym bardziej, Ĺźe byłem kiedyś młody i podobnie myślałem jak oni. Lat ukryć się nie da, a i młodości zaprzeczyć nie sposĂłb. Słowem przeszłość za mną, ale przyszłości wciąż jestem ciekawy.. PowtĂłrzę za M. Grechutą;” waĹźne są tylko te dni, ktĂłrych jeszcze nie znamy”. Święta prawda, zawsze pociągała człowieka świadomość rzeczy nieznanych, tylko w matematyce niewiadoma ma nieco inny wymiar. Niewiadoma, ktĂłrej tak mało czasu poświęcamy. Myślę, Ĺźe zbyt dalece planujemy, chcemy ciągle zawojować świat, a najdziwniejsze jest to, iĹź nie bierzemy pod uwagę Ĺźadnej klęski (pokrzyĹźowania planĂłw). Człowiekowi wydaje się, Ĺźe to właśnie on zarządza światem, więc kto moĹźe ingerować w jego Ĺźycie? Nikt z ludzi nie zna początku, ani końca, a wielkie planowanie powinniśmy zakończyć wraz z erą Gomułki i Gierka. ChociaĹź ktoś moĹźe się ze mną nie zgodzić: Wałęsa planował Japonię, Tusk Zieloną Wyspę, a ledwo wyszła Rumunia – dobre i to… „Chcieliśmy dobrze, a wyszło jak zawsze”
Mamy więc namacalne przykłady co wychodzi z dalekosiężnego planowania. Czym ambitniejsze założenia, tym większe fiasko.
Nie możemy zapominać, iż od wielkiego planowania jest Bóg, a człowiek stworzony jest do rzeczy mniejszych. Trudno doszukać się granicy naszego władania, ale z pewnością taka istnieje.
Najlepszym czasem na refleksje zdaje się być jesień, to nieomylna pora roku, a z jej głębi płyną same mądrości. Przemijanie to zbyt trudny temat, ale wszyscy bez wyjątku powinniśmy być nim zainteresowani, bowiem dotyczy każdego z nas. Wszystko, co piękne szybko się kończy, mówią, że tylko kłopoty i troski są w stanie przedłużać życie. W pełnym dobrobycie droga życiowa staje się zbyt krótka i mało ciekawa. Sen z powiek spędza niekończąca się myśl; jak opuścić te cacka gdy przyjdzie taka potrzeba, a przyjdzie!
Pożegnanie z człowiekiem jest bolesne, ale nie dorównuje mu w niczym odejście od zgromadzonej fortuny. Pirackie filmy często przedstawiają obraz jak ciężko odejść od skrzyni pełnej kosztownych błyskotek. Myślę, że na planie filmowym aktor tej sceny tak bardzo nie przeżywa. Z jednej strony jest to tylko atrapa, a z drugiej jest to tylko aktor.
Przemijanie - to pory roku następujące w cyklicznym ładzie: dzieciństwo, młodość, wiek średni i ta jesień; dojrzała, złota, pełna barw i mądrości. Jesień, ktĂłrej wielu młodych ludzi do końca nie rozumie. MłodzieĹź przewaĹźnie Ĺźyje chwilą i tak powinno być, wiem coś o tym. Młodość nie jest czasem refleksji, ale nie powinna teĹź być porą bezmyślności. Ĺťaden wiek nie zwalnia człowieka od logicznego myślenia i grzeczności. Gabriel Laub powiedział: ”człowiek uczy się przez całe Ĺźycie, z wyjątkiem lat szkolnych”
Lata szkolne, pierwsza lecz często nie ostatnia miłość, te prywatki niezapomniane, Skaldowie z wiolonczelistką w tle i ta jesień…Pomieszanie piękna z innym pięknem, szukanie Ĺźyciowych luk, błędĂłw i wypaczeń. Tak wiele pytań potrafi zadawać jesień, ale gdzie szukać odpowiedzi?
Czy istnieje takie życie, które nie gromadzi żadnych pytań? Czy jest człowiek nie mający na swoim życiowym koncie żadnych błędów?
Jesteśmy jedną z rzek, która ciągle oddala się od źródła, ale musi pamiętać skąd wypłynęła i dokąd zmierza.
Jesteśmy ptakiem, który wzbił się na odpowiednią wysokość i rozłożywszy skrzydła korzysta z przychylności prądów powietrznych.
Wreszcie jesteśmy ludźmi, którzy tak niewiele potrzebują, by innym szczęście dać. Jeśli żyjemy tylko dla siebie, nasze życie zatraca sens. Nie ma gorszej sytuacji jak ta, kiedy ma się dużo i nie ma się tego z kim dzielić. Nadmierne bogactwo stwarza takie sytuacje i tym sposobem stajemy się odizolowani od innych. Wystarczy, że globalizacja jest powodem wielu
problemów, dlatego tym bardziej powinniśmy się szanować. Człowiek w końcu musi stać się bliższy drugiemu. Chciejmy, by słowo miłość nie było tylko słowem.
„Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz, dlaczego” Tołstoj

Władysław Panasiuk