Dodano: 24.02.15 - 17:25 | Dział: Na każdy temat

Długie łodzie wikingów

Już Fenicjanie zachwycali się smukłymi sylwetkami i choć przeminęły wieki, my również lubimy popatrzeć na coś godnego podziwu. Każda sylwetka zachowująca odpowiednią proporcję potrafi przyciągnąć wzrok. Z reguły każdy woli patrzeć na to, co piękne. Oko jest tak przedziwnie i precyzyjnie zbudowane, iż kieruje się bardziej w stronę piękna, choć nie stroni od brzydoty. Niektórzy mają podzieloną uwagę i jednocześnie mogą oglądać kilka rzeczy naraz.
Piękno ma wiele twarzy, wspomniani Fenicjanie potrafili nie tylko podziwiać, ale rĂłwnieĹź budować smukłe statki i okręty (juĹź w VII w. p.n.e.), co nie oznacza, Ĺźe stronili od pięknych sylwetek kobiet. Wiele podpatrzonych kształtĂłw zostało wykorzystanych i wdroĹźonych w myśl techniczną np:. ryba przypomina statek (albo statek rybę), waĹźka – helikopter, ptak – samolot. To tylko kilka z wielu podobieństw, ktĂłrymi posłuĹźył się człowiek.
Są na świecie piękne budowle i cuda natury potrafiące istotę ludzką oczarować, a nawet przenieść w inny wymiar czasu. Są też porty gdzie można oglądać historyczne łodzie, statki i okręty o niesamowitych kształtach. Pisałem już o galerach i gdyby nie brutalność tamtych czasów, zasługiwałyby na wielkie uznanie. Ich piękno przesłoniło jednak nieludzkie postępowanie z załogą (wioślarzami), tam właśnie wzrok musiał wybierać pomiędzy pięknem, a zgrozą, pomiędzy ludźmi i agresywną zwierzyną.
Średniowiecze to epoka, gdzie nieszczęścia chodziły parami, to okres nieustających wojen, ktĂłrych nikt nie negował. Inkwizycje Święte, Wyprawy KrzyĹźowe – Krucjaty, galery i jakby mało tego; pojawiają się wikingowie. Wszystko to w jednym celu: mordowania i rabowania wszystkiego co się dało, włącznie z zaborami. Tysiąc przeklętych lat dla zwyczajnego ludu i tysiąc tłustych lat dla zaborcĂłw – oto całe średniowiecze od V do XV w.
Kim byli wikingowie?
Skandynawscy wojownicy (piraci) działający od VIII w: kupcy, rabusie i osadnicy. Wywodzili się z Danii, Norwegii i południowej Szwecji. Pierwszy napad wikingów miał miejsce w 793 roku w Anglii (Lindisfarne). Królowali na Morzu Północnym począwszy od wysp szkockich: Szetlandów, Hebrydów, później dotarli do Wysp Owczych. W IX w. wylądowali na Islandii, X wiek zaowocował odkryciem Grenlandii i Ameryki (półwysep Labrador i Nowa Fundlandia - od strony Kanady) tam założyli swoje osady. Szczęście trwało zbyt krótko, wszak najeźdźcę nie łatwo pokochać.
Tylko dzisiaj ściemnia się ludziom, że wroga tubylcy witają kwiatami i uśmiechem.
Teraz już wiemy dlaczego największa wyspa Grenlandia należy do Danii. Każdy nowo odkryty kontynent był podobnie zdobyty, likwidowano tubylców i zaludniano złapanymi niewolnikami na innych ziemiach. Ci zaś pracowali za miskę zupy, a bat umacniał więź i dyscyplinę, wpajał miłość do okupanta. W taki oto sposób rodzili się pierwsi milionerzy: na farmach, w fabrykach i innych instytucjach. W najzamożniejszych krajach, zawsze jest najwięcej biedoty.
Zobaczmy jak ginie Haiti otoczone bogatymi krajami, nawet wody pitnej świat nie potrafił dostarczyć). Pomoc medialna i więcej nic, nowe krawaty i nowe przemówienia.
Kiedyś w Ameryce aktor był prezydentem, dzisiaj prezydent jest aktorem.
Jak może być dobrze, kiedy trzech najbogatszych ludzi świata posiada większy majątek niż 44 państwa razem wzięte.
***
Jak wyglądają wikingowie XXI wieku czy w ogĂłle tacy istnieją? Pływają na olbrzymich drakarach, z ktĂłrych wylatują ptaki niczym z Arki, by szukać suchego lądu. Jedni powracają, inni zostają - jak w piosence naszych SkaldĂłw. Szukają skarbĂłw juĹź wcześniej odkrytych, zmierzonych i oszacowanych. Piraci naszych czasĂłw... Pazerność człowieka sięga staroĹźytności, a właściwie to czasĂłw raju. Choć świat idzie za postępem, myślenie wciąż pozostaje prymitywne. Obecnie tworzy się biedne kraje, przenosi tam fabryki gdzie tania siła robocza (sztuczne bezrobocie). Czy to czasami nie wskazuje na nową formę niewolnictwa, moĹźe ktoś zna inny, łatwiejszy sposĂłb na zarabianie duĹźych pieniędzy? JeĹźeli zagłębimy się w historii, dojdziemy do wniosku, Ĺźe nic od staroĹźytności się nie zmieniło: no moĹźe jedynie technika, lecz metody pozostały podobne. Praca zaczyna hańbić – nic dziwnego skoro pozwala się korzystać z łatwiejszych metod, a juĹź na pewno gwarantujących szybki sukces. KaĹźdy wie, Ĺźe ryba psuje się od głowy, tylko nieliczni jeszcze wierzą w sprawiedliwość i słuĹźbę dla narodu. Taka korupcja jak w Polsce to” pikuś” w porĂłwnaniu z wielkimi mocarzami. Przypadkowi ludzie mogą jedynie otwierać drzwi do autobusu, na pewno nie do wysokich urzędĂłw.

Wikingowie XXI w. rozrastają się do niebywałych rozmiarów, są wszędzie, grabią każdą gałąź przemysłu.
Podobni tamtym, którzy rozrośli się w miarę szybko do pokaźnych flotylli zwiększając swój zasięg. Docierali na Morze Śródziemne grabiąc południową Galię, Italię. Inni udawali się na wschód wpływając na rzeki Wołchow i Dniepr, docelowo docierając do Morza Czarnego. Tam grabili Cesarstwo Bizantyjskie. Opanowali rzekę Wołgę, by dotrzeć na Morze Kaspijskie, byli praktycznie wszędzie.
Ówcześni wikingowie mają na tyle ulepszone ”drakary”, by dotrzeć wszędzie i w miarę szybko, wszak juĹź dawno wiedzą, Ĺźe czas to pieniądz. Często na zdobytych ziemiach zakładają kolonię, tylko po to, by zacofany narĂłd wynieść do poziomu kultury i wprowadzić demokrację. „ Tylko po to, by kraje rosły w siłę, a ludziom się Ĺźyło dostatniej”
Tamci wikingowie nie tylko grabili, potrafili również zajmować się handlem nie wiem tylko dlaczego: czy było to bardziej opłacalne, czy bardziej ludzkie. Handlowali z Arabami, którzy za futra i niewolników płacili Afgańskim srebrem. Niektórych (schwytanych) wywożono do Skandynawii do ciężkich robót budowlanych, czy rolnych.
Handlowano winem, drewnem, żelazem, bronią, ceramiką, złotem, srebrem i solą. Ich statki przewoziły bawełnę i przyprawy z najdalszych zakątków świata.
Często Normanowie osiedlali się na zdobytych terenach: Francji, Brytanii, Irlandii, Islandii i Szetlandach. Księstwo założone przez wikingów we Francji trwało 300lat, należy wspomnieć, że Anglia w 80% (w IX wieku) należała właśnie do wikingów. Później trwały przepychanki i raz rządzili Anglią Sasi, raz wikingowie. Wielkie łodzie zwane langskipami rozpoznawalne były w tamtych czasach, a nawet często wzbudzały uzasadniony lęk. Jednoręczne miecze, krwawe topory, włócznie i kolczugi nieustannie sprawowały władzę nad bezbronnym ludem. Błyskawiczne strzały wystrzelone z łuku potrafiły doścignąć uciekających. Podczas bitew morskich cumowano razem dwa okręty i przystępowano do abordażu. Tu bitwy były o wiele straszniejsze niż lądowe.
Okrętami NormanĂłw pod koniec X w. były długie langskipy, z ktĂłrych krĂłtsze nazywano sneki, a dłuĹźsze skeidy. Reprezentacyjne (flagowe) drakary były własnością wodzĂłw i moĹźnych tamtych czasĂłw. WskaĹşnikiem wielkości okrętu nie była jego wyporność (jak dzisiaj), ale ilość par wioseł: dwudziestka, czterdziestka. I tak: małe okręty karli miały do 30 wioseł, sneki 30 – 40 wioseł, skeidy 50 – 60, drakary od 60 nawet do 120 wioseł. Najpopularniejszym okrętem była (szwedzka czterdziestka) czyli norweska dwudziestka napędzana 40 wiosłami (sneka). Jej wymiary to: dł.28 m., szer. 5 m., zanurzenie do 1 metra, wys. burty na linią wodną 1,7 metra. Wysokość masztu 18 m., powierzchnia Ĺźagla 130 m2. Załoga wraz z wioślarzami liczyła 90 osĂłb.
Coraz częściej słyszymy w mediach o odradzających się piratach, czyżby to była chęć szybkiego zysku, czy wznowienie tradycji! Pewnie i jedno, i drugie, czasami ludzie szukają mocnych wrażeń, a czasami tylko chleba, który zabierają rządzący.

Władysław Panasiuk
RYS.: historia.fokus.pl